De Koude Kalkoen

Vroege Vogels

Wonderlijke slakjes en aanrollende sponzen

door Reageer

Gisteren al in Vroege Vogels, vandaag in het Radio 1 Journaal: de duikers en biologen die scheepswrakken ontdoen van netten en vislijnen en andere zaken waarin vissen en krabben zich kunnen verstrikken. Omdat die er anders in sterven.
“Maar,” veronderstelt Joris van de Kerkhof, “ze zijn er toch voor om dood te gaan?” Ja maar toch nee: op deze manier wordt het namelijk “één grote slachtpartij”. Zegt een duiker. Of zegt een bioloog. Het is me niet steeds duidelijk wie aan het woord is (wat overigens niet veel uitmaakt voor de boodschap).

De bevlogen mannen (en 1 vrouw nl de kapiteinsvrouw) van ‘Duik de Noordzee schoon’ willen de eigen maritieme omgeving beschermen maar dat krijg je pas voor mekaar als je kunt laten zien wat er te beschermen *is*. Bijzondere dieren en planten hebben ze al gezien. Wonderlijke slakjes waarvan we dachten dat die alleen in de tropen voorkwamen.
En (onverwacht): op 230 mijl uit de kust heb je op 30 meter diepte een zicht van 25 meter.

“Adopteer een wrak” maakt deel uit van de aktie. Althans, dat is zo om kwart over zes maar om half tien blijkt dat een lokkertje “om de zaak aandacht te geven”.
Mooiste verhaal uit dit Filiaal: een spons. En dan niet 1 waarmee je de ruiten kunt lappen maar een bewegende. Tientallen tegelijk. Over de bodem van de zee.
Ze kwamen aanrollen en erop zaten zee-egels en krabbetjes. Die zich zo lieten vervoeren van de ene eetplek naar de volgende.
“De taxi’s van de Noordzee.”

Voor zo’n Filiaal mag je me wakker maken.

Vakkennis vs uitkijken over het erf

door Reageer

Een open brief van 79 hoogleraren. Boze hoogleraren, zegt Lara Rense.
Een ervan is Rien Aerts (VU). Ze zijn boos over de bezuinigingen op de natuur. 60%. 300 miljoen. “Zit geen enkele visie achter.”
Ja, denk ik. Dat hoor ik in Vroege Vogels al maanden dus: what’s new?

Lara Rense vraagt voorbeelden.
De duinen, de veenweidegebieden, de vennen, de natte heides.
Uitdroging. Doorbreking EHS.
“Hoe wilt u het kabinet overtuigen?” De presentator is praktisch.
Ze hebben “een brief geschreven vanuit onze vakkennis”.

LR: “Heeft u ook alternatieve bezuinigingen? Dat werkt altijd goed.”
Dat niet. Maar een gezond eko-systeem zorgt voor goede luchtkwaliteit en dat is weer goed voor de gezondheid (en bespaart dáárop dus weer kosten).

Allemaal waar maar zo verkoop je de natuur niet.
Diertjes willen we (in gedachten) zien. Die huppelen over de EHS en dan opeens niet verder kunnen en treurig wegkwijnen. Grutto’s die helemaal uit Afrika naar hier komen en niet langer in vochtige weilanden kunnen broeden omdat er nl geen vochtige weilanden meer *zijn*.
En ze gaan al zo achteruit.

Toch kan-ie het wel, die Aerts. Wat blijkt uit zijn uitsmijter waarin hij Henk Bleker ‘s ochtends over zijn erf laat uitkijken.
“Dan denkt hij, dit werkt hier goed dus dat zullen we verder ook maar doen.”

De trekkende boerenzwaluw

door Reageer

Vroege Vogels verrast door een heel uur boeiend te vullen met ‘hoorspel’.
Wanneer het wordt aangekondigd slaat me de schrik om het hart gedachtig het vórige hoorspel met Lisa Wade in een sterrol als telkens ‘Klootzakken! Klootzakken! Klootzakken!’ roepend geëxalteerd pubermeisje.

Dit hoorspel is eigenlijk meer een reportage en gaat over de reis van de boerenzwaluw. Kwetter, doet die. Mooi ding dat het is. En nog nuttig ook, wordt ons verzekerd. Vanwege al die insecten die hij eet. Maar ook: bedreigd.

Nestelen in onze (verdwijnende) boerenschuren en trekkend helemaal naar Afrika. Onderweg doodgaan van de honger of gevangen worden door een valk of door een mens. Laag bij de grond hap-hap insecten opslurpend dicht boven de poep, hoog in de lucht getroffen worden door hagel. Dan, terug in Nederland, zoekend naar een nestplek en een partner. Mannetjes eerst. En wie het beste plekje én de langste staart heeft krijgt het beste vrouwtje.

Simpel naverteld, geen echt opzienbarende feiten.
Des te knapper om er een reportage van een uur over te kunnen maken met veel vogelgeluid, verteld vanuit de zwaluw (niet als ‘ik’ maar als ‘hij’, een geobserveerd individu) met zgn terloopse info over de gebieden waardoor en waarover wordt getrokken.

Mooie Radio.

Dwalen over de Melkweg

door 1 Reactie

Vroege Vogels onderzoekt welke verrekijker ik moet hebben. Je hebt er voor vogels en weer andere voor vlinders. Hoewel je met sommige voor vlinders ook vogels kunt kijken.

Maar stel dat je sterren wilt kijken? Joost Huijsing vraagt het -wie anders!- Govert Schilling. Zo’n hele grote is onhandelbaar, zegt die. Aan een kleine heb je in de nacht niks. Wat hem de betreft is 7×50 ideaal.
Waarna de bevlogen sterrenman: “Pak je kijker en dwaal er eens gewoon lekker mee over die Melkweg.” Snel wegschietende sterretjes zie je en clusters. Vérre stelsels zou je als je er een beetje verstand van hebt ook kunnen zien.

De Grote Beer, de steelpan. Kijk eens naar die ster in het midden. Dat is een dubbelster en dat zie je met gemak met een gewone verrekijker. En kijk eens verder. Het Zevengesternte. De Orionnevel. “Prachtig!” zegt Govert Schilling. En “schitterend” en: “Je weet niet wat je ziet” en “Help het oog een klein beetje en er gaat een hele nieuwe wereld voor je open”.

Je moet het oog natuurlijk wel góed helpen. Door overdag scherp te stellen op bv een hoogspanningsmast of een boom ver aan de horizon. Dan, schildert Schilling, “ga je een glaasje wijn drinken, hapje eten en als het echt donker is richt je de kijker op de sterrenhemel”.
Tegen Joost Huijsing met wie hij samen tuurt naar de maan: “Zie je die twee?” Regulus is de ene. “En die linker, die rode? Dat is Mars! En dát is Saturnus!”

Het zou me niks verbazen als een hoop luisteraars vandaag hun 7×50 of 8×42 (dat is de mijne) op een boom in de verte richten. Dan 1 dezer nachten dwalen over de Melkweg. En voor je het weet heb je ‘drops of Jupiter’ in je haar.