De Koude Kalkoen

Radio 1 Journaal

Verwarring

door Reageer

Dankzij de ChristenUnie kan de Eerste Kamer toch nog de Crisis- en Herstelwet er door jassen. Wat nuttig kan zijn voor het land maar mogelijk niet zo goed voor het staatsrecht. Dat probeert de fractievoorzitter van D66 in de EK aan Radio 1 Journaal-presentatoren Lara Rense en Marcel Oosten uit te leggen. Zonder succes.
Zodat (..) Lara Rense afsluit met “nu ben ik écht in verwarring – dánk!”

Wat me niet echt verbaast van een presentator die de fractieleider in de Eerste Kamer consequent aanduidt met lijsttrekker. Zo iemand trekt geen lijst, die belandt op die plek via de verkiezingen van de Provinciale Staten. Beetje omslachtig, ik weet het. Maar: fundamentje van ons staatsrecht.
Net als dat andere punt dat D66-er Schouw probeerde uit te leggen: dat een grote minderheid belangrijke onderwerpen controversieel moet kunnen verklaren.

Een speerpunt kiezen in een weerbarstige praktijk

door Reageer

Trots op Nederland kreeg 1 gemeenteraadszetel in Utrecht die wordt bezet door de nummer zes op de lijst omdat de nummers 1 t/m 5 én de met voorkeurstemmen gekozen lijstduwer Ad Verdonk voor de eer hebben bedankt.
Marcel Oosten en Lara Rense willen Rita Verdonk stevig aanpakken en wat sneu dat de kwoot waarmee ze haar in het gesprek willen confronteren al voordat de politica aan de lijn is wordt ingestart: “Ah, u weet hoe het werkt in het leven.”
Lara Rense: “Hé, dat is Rita Verdonk…”

“Wat vindt u van de gang van zaken” vraagt Marcel Oosten en “hadden ze dat niet vantevoren kunnen weten” (dat het veel tijd zou kosten). Lara Rense: “Had u ze dat niet verteld?” Nee en ja en ‘de praktijk’ waarna Verdonk een wonderlijk-knappe draai maakt. Ze zouden hebben gekeken waar de meeste stemmen vandaan kwamen en daaruit hebben geconcludeerd dat ze veiligheid tot speerpunt moesten maken. En wie kan dat beter dan de nummer zes Paul Werensteijn omdat die als politieman “met zijn poten in de blubber” staat.

Er waren verder ook nog problemen met de lijsten. Extreem-rechtse types erop enzo. Heeft TON (door Verdonk mm nadrukkelijk TROTS genoemd) niet teveel risico genomen.
Och. Maar wat ze nou zo jámmer vindt: ze hebben 63 zetels gehaald – en daarover belt niemand.
MO: “Gefeliciteerd, maar is het toch niet tegengevallen goeie mensen te vinden.”
Waarop Rita (terecht) een vergelijking trekt met een onderneming waarbij je je ook wel eens verkijkt op nieuw personeel dat bij de sollitatie een geweldige indruk maakte.
Niet kapot te krijgen, Rita Verdonk. Althans: niet in een gesprek.

Zodat het Radio 1 Journaal dat overlaat aan Marc-Robin Visscher die haar om kwart over zes (zónder Verdonk aan de lijn) al beticht van “een stevig staaltje kiezersbedrog”. Om twee uur later Emile Roemer met wie hij ontbijt nog “wanvertoning” en “aanfluiting” te ontlokken.
Zo kun je je punt natuurlijk ook (proberen te) maken.

Twitter als toverwoord

door Reageer

In het Radio 1 Journaal een gesprek met campagnestrateeg Kirsten Verdel (wereldberoemd in Nederland omdat ze meeliep in de campagne van Obama en er een boek over schreef).
Het gaat o.a. over Emile Roemer en of die zich wel of niet met z’n dweilorkest moet laten fotograferen, over de (haar) PvdA waarmee het volgens Verdel goed gaat en over JPB die het veld moet ruimen.
En waarom gaat het opeens zo goed met Halsema? Die heeft, zegt de strateeg, de ‘Femke-factor’. Ze wordt steeds actiever op twitter, daar zitten niet alleen veel mensen tussen 20 en 45 en politici maar ook: veel journalisten. Die pikten dat (en haar) op. Nadat ze aanvankelijk vooral aan Maxime Verhagens twitterlipjes hingen.
“Is twitter het toverwoord voor de komende verkiezingen?” vraagt presentator Bert van Slooten. Het zou Pechtold, die over zijn top lijkt te zijn, zeker kunnen helpen.
BvSl: “Geert Wilders heeft geen twitter nodig.”
KV: “Het moet wel bij je pássen.”

Boeiend gesprek. Door de inhoud (Verdel is niet bang hard te oordelen en is interessanter wanneer ze het niet over Obama heeft). Maar net zo zeer door de manier waarop twitter als bron wordt gebruikt.
Direct al in het begin: hoe vond Kirsten Verdel het optreden van Roemer bij P&W. Dat zag ze niet maar: “Ik heb de reacties zitten monitoren en die waren wisselend.”
Waarop Bert van Slooten: “Ik heb óók even zitten twitteren en Femke Halsema twitterde dat je in het begin ongelooflijk veel rare tv-programma’s moet aflopen.”

Toevallig (nou ja) twitterde ik vanochtend eveneens en kan zo toevoegen dat het gesprek klónk alsof presentator en gast in elkaars reebruine ogen zaten te kijken terwijl het tot ons kwam via de telefoon en ‘een kastje’.

Zodat het nu lijkt dat waar de klusjesvrouw (m/v) niet kán zonder de Gamma, de nieuwsvolger (v/m) niet zonder twitter kan. Wat zelfs deze betrekkelijk fanatieke tweep een ongemakkelijk gevoel geeft.

In de huidige politiek gaat het om meer

door Reageer

‘Wilco, wat verwacht je ervan?”
Nét wanneer ik denk dat ik een moord zou doen voor een Radio 1 Journaal-uitzending zónder verkiezingen, met mooie kunstreportages en iets tijdloos uit het buitenland, staat Wilco Boom bij de fractiekamer van de SP. Spoedoverleg. Bijeengeroepen door Agnes Kant.
Oorverdovend applaus hoort onze verslaggever een paar minuten later. Wat het betekent? Misschien is het vóór Kant, maar misschien “zit Marijnissen weer op de bok?”

Even na vijf uur: Kant stapt op. Trillende stem. Ze heeft het goed gedaan, zegt ze. En ze had ook vertrouwen. Maar in de huidige politiek gaat het om meer.
Waarna we filosoferen over wie Agnes Kant zal opvolgen. Eerst maar eens als fractievoorzitter en dan als lijsttrekker. Dat laatste, zijn politiek verslaggever en presentator het eens, is “volstrekt onduidelijk”. Zou het toch weer Jan Marijnissen zijn?
Nee, horen we later van een óók al duidelijk aanslagen ex-SP-voorman. En speculeren wil hij ook niet: “Vandaag is de dag van het afscheid van Agnes Kant en die dag wil ik respecteren.”

Marcel Bril krijgt Agnes Kant zelve voor de microfoon: 20 jaar met hart en ziel zich ingezet voor een socialer land, het was onvermijdelijk, ze verwijt zichzelf niks en de fractie verwijt haar ook niks. Waarom dan tóch? De verslaggever vraagt het niet en al snel erna stopt het gesprek wat abrupt.
“Het is wel snel gegaan, hè” pakt Lucella Carasso het op en Wilco Boom verhaalt nog maar eens over de slechte peilingen en het slechte resultaat gisteren.

Hoogleraar Claes de Vreese had het niet verwacht maar met de kennis van nu eigenlijk ook weer wel. Hij waarschuwt de SP: “Leiderschapswisselingen zijn gevoelige momenten.” Zeker met slechts drie maanden voor de nieuwe leider om zich te profileren.
“Dág!” rondt Lucella Carasso helemaal perfect af. Stilte. LC: “En toen bleef er even iets hangen en dan praat ik even rustig door tot aan de nieuwslezer want die komt nu binnen.”
Daar hou ik nou van: een perfect geschakelde uitzending met info van en over iedereen die we horen willen en dan zoiets onhandigs aan het slot.
Live radio. Niets mooiers dan dát.

Waar gaat het over? Over de verkiezingen

door Reageer

Wat o wát zou het Radio 1 Journaal de dag na de verkiezingen doen met z’n live verslaggever(s). Mij schieten niet direct vijf goede ideeën te binnen maar het minst creatieve is toch wel: voxpoppen in Den Haag en Almere.
“Mevrouw, wat vindt u ervan dat de PVV de grootste is geworden” (Karin Alberts op station Almere-Buiten). Antwoord: “geweldig”. En: “(andere) Mevrouw, hoe bent u vanochtend wakker geworden?” Antwoord: “gewoon, wakker geworden”.

Joris van de Kerkhof is naar een netwerkontbijt van Haagse ondernemers waar men zich niet in deze verkiezingen heeft verdiept maar zich voorneemt dat wel te doen bij de échte verkiezingen. Hij ontdekt een mediator die vindt dat de PVV water bij de wijn moet doen en dat JPB en Wouter Bos plaats moeten maken voor andere “tiepetjes” (JvdK). En: “De tijd heelt alle wonden.”
Ook nog even de campagneleiders in Nieuwspoort met een aardige Lilianne Ploumen en een SP-er op wiens revers de verslaggever eerst een gebroken tomaat meent te zien maar de man heeft het al zwaar genoeg dus ontwaart hij bij beter kijken een volle tomaat. Daar had hij wat mij betreft langer kunnen blijven maar die begonnen natuurlijk nog niet om zes uur met hun ontbijt.

Het leukste moment van de liveverslaggeversochtend zit in het begin wanneer Joris van de Kerkhof vertelt dat hij “voor de broodnodige relativering” in een tunneltje bij het ADO-stadion een man van zijn fiets heeft geplukt. Of hij hem een vraag mag stellen.
Man: “Waar gaat het over?”
JvdK: “Over de verkiezingen.”
Man: “Maar die zijn toch al voorbij?”