De Koude Kalkoen

Jeanne

Geklapte informatie doet presentator sprankelen

door Reageer

Er staat nog geen webcam op de presentatoren van het Radio1Journaal maar ik *zie* Bert van Slooten een gat in de lucht springen wanneer tijdens zijn uitzending doorkomt dat de informatie is geklapt. Want het zal je maar gebeuren: drie weken om vier uur opstaan voor een ochtenduitzending waarbij de gesprekken in diep geheim voortkabbelen, terugverbannen worden naar de vrijdagmiddag en zaterdagochtend en yes! Uitgerekend dán is er actie.

Om zes uur persconferentie. Rutte had dóórgewild. Hij vond het CDA “stabiel genoeg”. Wilders niet. Want de drie twijfelende CDA-ers vertikten het een verklaring te tekenen dat ze zich zouden neerleggen bij de beslissing van het congres en anders op te stappen.
Kon helemaal niet! zegt later een duidelijk aangeslagen Maxime Verhagen. Kamerleden zijn gekozen zonder last of ruggespraak (deskundige twitteraars corrigeren hem: ‘ruggespraak’ is in 1984 uit de Grondwet geschrapt, alleen de ‘last’ is gebleven).
“Ik heb 72 uur met mijn fractie overlegd om dit succesvol te kunnen afronden” zegt Verhagen tot twee maal toe. Is hij *mentaal in staat weer met de PvdA te gaan praten*? Eerst maar eens de volgende stap afwachten, zegt de CDA-onderhandelaar. Dus eindverslag Opstelten en dan de Koningin.

De allerlaatste Standpunt Café is intussen geschrapt (sorry, Frank DuMosch, politiek gaat voor). Ook Kunststof sneuvelt en Bert van Slooten praat met Job Cohen en -in de studio- Frans Weisglas en Jan Terlouw en weer aan de telefoon Alexander Pechtold.
En nu? Rutte wil zelf een regeerakkoord schrijven. Cohen wil meedoen. Wat Rutte nog niet weet (tenzij hij Radio 1 aan had).

Een prima, flitsende, spetterende uitzending.

Transseksueel wil nieuwe bul

door Reageer

Een man die nog vrouw was toen hij in 2001 als politicoloog met specialisatie vrouwenstudies afstudeerde aan de UvA gaat naar de commissie Gelijke Behandeling omdat de universiteit weigert hem een nieuwe bul te verstrekken – nu op zijn mannennaam.
Hij heeft die, zegt hij, nodig omdat hij nu in Amerika woont en daar is het gebruikelijk je diploma aan de muur te hangen om te bewijzen dat je echt gestudeerd hebt en ook bij sollicitaties.

“Werkgevers snappen het niet?” veronderstelt Bert van Slooten.
Ze discrimineren. “U hoort niet meer van ons” zeggen ze wanneer hij het vertelt – wat me nogal een uitspraak lijkt maar de presentator slaat er niet op aan.

De universiteit zegt dat ze nooit nieuwe diploma’s uitgeven aan dezelfde persoon omdat de wet dat niet toestaat. Maar: “Mijn recht op privacy weegt zwaarder dan de papierwinkel van de UvA” zegt de klager waarop iets valt af te dingen maar Bert van Slooten gaat verder met de vraag of hij niet beter een rechtszaak had kunnen aanspannen.
Nee, vindt de man. Waarop de presentator ook al niet verder ingaat.

Hoe zit het met zijn andere documenten. Paspoort bv. Hij heeft een Duits paspoort en daarin is hij man maar hij moest aantonen dat hij *gesteriliseerd* (?) was en dat kwam door de zware eisen van de Nederlandse overheid. Huh? Duits paspoort, eisen Nederlandse overheid??
En andere documenten, vraagt Bert van Slooten. Daarmee geen probleem.
BvSl: “Dankuwelvoorhetgesprek.”

Zodat ik me nu óók nog afvraag: wanneer dient dit voor die commissie, wanneer is een uitspraak te verwachten, welk (rechts)gevolg die kan hebben.
Prima politieke presentator, Bert van Slooten. Maar deze kwestie ging hem duidelijk niet aan het hart.

Pastoor Paul niet langer ontworteld

door Reageer

“Ik word bijna katholiek!” roept Elsbeth Gruteke uit aan het slot van een ontzettend leuk gesprek met pastoor Paul (Vlaar). De 39-jarige, jonger ogende, pastoor mag over twee weken weer een mis leiden. Hij heeft er zin in, hij voelde zich de afgelopen maanden “ontworteld” en hij neemt zich voor zich beter te houden aan de regels: “Als we een evenementje hebben, doen we geen eucharistieviering.”

Geen kruimeltje meel in de mond heeft de pastoor wanneer hij vertelt over zijn contacten met de bisschop, over de Nuntius die zich ermee bemoeide, over hoe hij zich “met de ziel onder de arm” voelde toen hij de eerste dagen rondliep in de abdij van Egmond: een contemplatieve orde. Pas toen ze gingen scrabbelen en hij het woord ‘oranje’ wilde leggen bleek humor zijn redding te zijn.

Op de bisschop was pastoor Paul boos. Zeker in het begin. Nu misschien minder. Althans, hij ziet in dat hij inderdaad op een rand balanceerde omdat hij al een paar keer eerder op het matje was geroepen en was dóórgegaan. Wel klinkt hij nog steeds woest omdat ze hem verboden de uitvaart te doen van een vrouw die hij had begeleid. En toen mocht het tenslotte wél maar was het te laat voor hem om het knopje nog om te zetten.

Wat een geweldige man. Zo eerlijk. Zo open. Zo spontaan. Zo inspirerend.
Op zijn dertigste tot priester gewijd, bewuste keuze, ook voor het celibaat. Want het priesterschap “dat is helemaal m’n leven, helemaal m’n ding”.
Wat een heerlijk gesprek.
Ik kan me helemaal voorstellen dat de kerk in Obdam elke zondag bomvol zit.

Traditioneel Maxime Verhagen en de dichtgesmeerde scheur

door 1 Reactie

“Is dat traditioneel Maxime Verhagen?”
Peter Blok stelt de CDA-onderhandelaar een gewetensvraag.
MV: “Eruit komen?”
PB: “Scoren en je zin krijgen.”
MV: “Als politicus en als minister ben je niet aan het werk om te mislukken.”

Het Radio 1 Journaal blikt terug en vooruit.
Over Ab Klink die opeens uit twee personen blijkt te bestaan (een onderhandelaar die niks in de PVV ziet, een Kamerlid dat het resultaat wil afwachten). Over Donner die (zegt Jan Vis): “als een stukadoor de scheur heeft dichtgesmeerd” maar die scheur zit er nog steeds en zal tzt weer zichtbaar worden.

“De brief ligt er” houdt Lara Rense de opgewekt klinkende Hans Wiegel voor.
“Je moet nooit dat soort brieven schrijven” vindt de VVD-prominent. Je moet zoiets met niemand bespreken, je moet “er niet eens met je hónd over praten”.
“Wat moet Rutte nu doen, wat moet hij vragen aan Verhagen” wil Marcel Oosten weten.
Mwah. Ze moeten “gewoon die dossiers pakken en zeggen: waar waren we ook alweer gebleven”.

Joris van de Kerkhof is ook vandaag naar de achterban gestuurd.
Eerst CDA-fractievoorzitter Heerlen Charles Claessens, dan wat zinloos gevoxpop en ook nog Gerd Leers (“ik ben niet die Chinees met zes bordjes in de lucht”). Het gevoel van de mensen wil hij wel verwoorden. Die snáppen het niet. Ze denken dat het gaat om een machtsspel. Wat het, zegt Leers, niet is. En Wilders moet je erbij betrekken om te voorkomen dat hij straks nóg groter wordt.

Tenslotte de nu al mooiste kwoot van de dag:
“De splijtzwam bij het CDA is even in de ijskast gezet”- Lara Rense.

Geef door aan Maxime, dat hij het afmaakt

door Reageer

‘Klink wil stoppen’ (met onderhandelen) was gisteren het nieuws waarna we allen met bonzende hartjes wachtten tot er uit de fractiekamer van het CDA rook zou komen – in welke kleur dan ook. Vanochtend zie ik op het NOS-Journaal hoe Bleeker om middernacht de pers te woord staat: de man wordt per dag 2 jaar ouder en dan te bedenken dat hij vanmiddag opnieuw met de fractie moet vergaderen.

Het Radio 1 Journaal belt zich gek maar geen CDA-er wil iets zeggen. Behalve Annie Schreijer-Pierik die met Joris van de Kerkhof haar *gevoel* deelt. Het gevoel dat Klink vanaf het begin met tegenzin meedeed. Het gevoel dat Klink nu zit na te denken. Het gevoel dat Rutte “misschien gisteren al” met Cohen heeft gepraat. Want “de bv Nederland moet geregeerd” en als je zo’n partner hebt als het huidige (gespleten) CDA kijk je om je heen naar een ander.
Zelf vindt Annie Schreijer dat nu A is gezegd (we praten met de PVV), er ook B moet gezegd (uit-onderhandelen). Zij is niet de enige die er zo over denkt: dit weekend was ze op het verjaardagsfeest van de buurvrouw. Dier moeder zei: “Geef door aan Maxime, dat hij het afmaakt.”

In de studio sluit Wilma Borgman niet uit dat Maxime Verhagen (“mijn schouders zijn nogal pijnlijk” vraag: zware last?! Nee: “versleten nekwervels”) toch nog met een “bezweringsformule” komt. Lukt dat niet, dan is ze eens met Gerrit Voerman (DNPP) dat de verliezer dan moet opstappen. En dán? Rutte kan ook geen kant meer op, die heeft gezegd: dit is de optie, en anders niet.

Heerlijke tijden voor de journalistiek. Ik hóór de meisjes en de jongens van de NOS opbloeien. Hoe het met het land verder moet? Daarover filosoferen de rest van de dag alle volgende Radio1-programmamakers.