De Koude Kalkoen

Giselle van Cann

Onzin dat 80% luisteraars van R1J muziek wil

door 1 Reactie

Sinds maart draait Radio 1 per uur twee plaatjes.
Soms drie.

Daar is niet iedereen blij mee.
Maar, zeggen NOS-adjunct Giselle van Cann en zendermanager Laurens Borst tegen degenen die protesteren: jullie zijn de zeikende uitzonderingen, de grote meerderheid van de luisteraars is dol op de muziek.
Hoe ze dat weten?
Het is onderzocht.

Kritische luisteraar Douwe van der Werf heeft daarover zijn twijfels en vraagt nrc.nxt te checken of uit onderzoek inderdaad blijkt dat een groot deel van de luisteraars van het Radio 1 Journaal muziek wil horen.

Onderzoek
Er is inderdaad onderzoek.
In opdracht van de NPO vroeg bureau RadioCall (onderdeel van Intomart Gfk) in augustus 2012 aan 1001 luisteraars van de Sportzomer:
“Tijdens de Radio 1 Sportzomer werd wat meer muziek op Radio 1 gedraaid dan normaal gesproken het geval is. Wat zou u ervan vinden als dit tijdens de reguliere uitzendingen op Radio 1 ook zou gebeuren?”

In het onderzoek zijn reguliere Radio 1 luisteraars en mensen die speciaal inschakelden voor de Sportzomer van elkaar gescheiden.
Van de vaste luisteraars zei 9% geen muziek op Radio 1 te willen horen, 4 % vond 1 plaat per uur wel te doen, 14% koos voor twee, 39% vond drie platen prima en 24% wilde zelfs meer dan drie plaatjes per uur.

Attitudes
Ziet er op het eerste gezicht goed uit alleen: de Sportzomer begon om tien uur. Het is helemaal niet zeker dat de luistergroep van de Sportzomer dezelfde is als die om zes uur het Radio 1 Journaal aanzet.
En zelfs als dat wel globaal klopt, dan zouden de attitudes waarmee je luistert (zegt Lex Olivier, ombudsman van de marktonderzoekers) anders kunnen zijn.
In de file naar het werk wil je misschien iets anders horen dan in de zomervakantie tijdens de Olympische Spelen.

Conclusie
Conclusie van next.checkt:
“Uit onderzoek blijkt dat een groot deel van de vaste Radio 1-luisteraars in de Sportzomer tijdens reguliere uitzendingen ook graag een of meerdere platen per uur zou willen horen (80 procent).
Het is niet met zekerheid te zeggen of dit ook één op één geldt voor de luisteraar van het Radio 1 Journaal.
Om het zeker te weten zou er onderzoek onder de luisteraars van het Radio 1 Journaal gedaan moeten worden.
Wij beoordelen de bewering (dat een groot deel van de R1J-luisteraars muziek wil – JD) daarom als ongefundeerd.”

Evalueren
Op 18 maart zegt Giselle van Cann op het blog van de NOS:
“Vooralsnog blijven we bij de nieuwe lijn om twee plaatjes per uur te laten horen. Over een paar maanden zullen we grondig evalueren.”
Die ‘paar maanden’ zijn intussen voorbij maar het lijkt alsof de hakken stevig in het zand staan: er is geen enkele aanwijzing dat Radio 1 aan het heroverwegen is.
Integendeel.

Mijn advies aan Giselle van Cann: als je écht denkt dat die muziek een goed idee is laat dan eerst dat verplichte ‘twee per uur’ vallen.
Maak het flexibel.
Is er geen nieuws of is er écht behoefte even naar adem te happen: plaatje.
Loopt het nieuws lekker door met een mooie afwisseling van gesprekken door de presentator(en), live verslaggeving, reportages, nieuws hard en zacht kwa inhoud: geen plaatje.

Eigenlijk zoals het vroeger was.
En dan graag een muzieksamensteller met wat visie.
Zoals dat óók vroeger was.
Soms kan iets zo simpel zijn.

Als we muziek horen is de urgentie opgedroogd

door 4 Reacties

Machteloos klagen luisteraars van het Radio 1 Journaal al weken over de vele plaatjes die sinds het begin van deze maand in het programma worden gedraaid.
Ze tikken zich de vingers vol blaren op het NOS Weblog en op twitter maar ‘niks mee te maken’ reageert adjunct-hoofdredacteur Giselle van Cann.

Fijn dus dat Govert van Brakel haar in De Perstribune ook het vuur aan de scheentjes legt.
Niet dat het tot iets leidt.

Want op de waaróm-vraag begint Van Cann weer over het doorluisteren dat Robbie Williams en Caro Emerald zouden bevorderen.
“Een ander ritme” wil ze in de uitzendingen brengen. Want anders zou het kunnen voorkomen (“Govert! Heb je zelf ook wel eens gemerkt dat je even niet zit op te letten tijdens gepraat?!”) dat we afdwalen.

Govert van Brakel houdt vol.
“De nieuwsconsument wil nieuws horen.”
“Ik ken het R1J wel een beetje (= grappige understatement, JD) en ik had altijd het gevoel: zodra we aan muziek toekomen is de urgentie van het nieuws opgedroogd.”
“Je zou ook kunnen zeggen: we diepen de gesprekken wat uit, we doen er een laagje bij. Want het moet ook allemaal snel-snel.”

Giselle van Cann blijkt de perfecte vastgelopen grammofoonplaat.
“Andere sfeer” herhaalt ze en “tempo wisselen” en “nemen we mee in onze evaluatie” en wat ze bedoelt is: slikken of stikken.

Dan zegt ze nav de vraag “zijn de plaatjes niet een bezuiniging” iets opmerkelijks.
“Ik heb dinsdag een overleg dat we meer geld uitgeven en we moeten analyseren hoe dat komt.”
Maar het kómt dus (denkt ze) “vooral omdat we meer live verslaggevers hebben vooral in de middag en in de ochtend ook”.

Wordt dat de volgende bezuiniging? Minder live verslaggeving en meer geluid uit blik?
Omdat live meer kóst?
Dat zou dan de volgende treurige ontwikkeling zijn.

En over dat ‘afdwalen’ – dat doe ik inderdaad wel eens.
Namelijk tijdens gesprekken door verslaggevers die ik niet geweldig vind of bij onderwerpen die me niet interesseren.
Net als ik in de krant niet alles lees.

Waarom zóuden we ook in de ochtend de volle 3,5 uur op de plaatjes na steeds geconcentreerd bij de les moeten blijven?
Het is toch geen hoorcollege waarover later een tentamen volgt?

“Je kan weer lós, Luuk Ikink!”

door 5 Reacties

De nieuwe luisteraar – zo meent de NOS –
1) is te stom om 20-25 minuten nieuws achter mekaar te verdragen
2) wil worden vermaakt met twitter

Om ons tegemoet te treden mbt 1) draaien de presentatoren van het Radio 1 Journaal nu elk half uur een gezellig plaatje (soms twee).
Om ons te amuseren mbt 2) verwerkt Tim Overdiek in zijn week in elke uitzending iets *opmerkelijks* dat hij via twitter heeft gevonden.
Wat meestal neerkomt op iemand met een mening die deze mening in een telefoongesprekje mag toelichten.
Voxpop maar dan anders.

luukLucella Carasso doet niet aan twitter.
Maar net als @Overdiek ontvangt ook zij op vrijdag troeteltweep Luuk Ikink die velen van ons in het hart blijken te hebben gesloten sinds de Sportzomer.
Toen hij speurde naar tweets van sporters en aanhang.

Allegaartje
De huidige twitterrubriek is een allegaartje.
“Je kan weer lós, Luuk Ikink” kondigt Lucella Carasso de snaakse knaap lachend aan.
Waarop het grappige joch verhaalt over een tweet van iemand die zegt dat hij “speciaal voor wereldwaterdag” vandaag anderhalf uur heeft gedouched.
En dat een ander vandaag niet 1 maar 2x de wc heeft doorgetrokken.
Maar (LI:) “kennelijk kwam hij er achter dat dit niet helemaal de bedoeling was” dus nu twittert die grappenmaker dat hij de 2ex cola heeft gebruikt om door te spoelen.

Ligt u al dubbel? Bent u aan het schuddebuiken?
Of zit u net als ik zich verbijsterd af te vragen of het nóg flauwer kan.

Zieke baas
Gelukkig vindt Luuk Ikink ook sporters. Of eigenlijk maar één.
Diane Valkenburg baalt (“weer vierde”).
Ireen Wüst heeft gewonnen en over haar twittert X (=irrelevante zomaar tweep): “ik heb het gemist maar heeft Ireen Wüst weer gewonnen? Wat een held, op naar de vijf medailles”.
Iemand anders: “Ireen Wüst, je bent een zieke baas.”
Tegen Lucella en de luisteraars die niet helemaal bij de tijd zijn: “dat is positief, hè, een zieke baas”.
Een andere X: “Ik hoop echt voor Wüst dat ze dit volgend jaar ook nog allemaal kan.”

Syberisch koud
@Luuk: “Het gaat koud worden, Lucella! Syberisch koud! En wiens schuld is dat?”
Lucella: “Marco Verhoef.”
Precies! En die twittert: “wat boeit het dat het koud is, de zon schijnt”.
Nog wat tweets over ‘het is koud’ en weer een X: “met zo’n koud voorjaar moeten we toch wel een bloedhete zomer krijgen”.

Bedoeld
Voor wie zou deze rubriek bedoeld zijn?
Voor de digibeten die zich vertwijfeld afvragen wat dat twitter eigenlijk *is*?
Die krijgen nu als beeld: onbenullig gezwam.
Voor de mensen die zélf actief twitter gebruiken?
Die weten dat het zó veel leuker en interessanter kan.

Voor wie dan wél?
Misschien voor Giselle van Cann die denkt dat ze ons een plezier doet met het -vanavond- voor de 2058e x op Radio 1 draaien van ‘A night like this’.

Slap geouwehoer

door 8 Reacties

Giselle van Cann (NOS) op hun website:
“De regelmatige luisteraar valt het op: muziek in het NOS Radio 1 Journaal. In de ochtenduitzending en in de middaguitzending. Waarom doen we dat, vragen luisteraars ons. Want voor sommigen is het nogal wennen.”
Kinderaanspreektaal.

Juf Giselle neemt ons nog wat verder bij het kleverige kinderhandje:
“Dat is logisch. Van alle media is radio misschien wel het medium dat het meest vervlochten is met het dagelijks leven. De radio is voor luisteraars vaak onderdeel van een dagelijks ritueel.
Soms begint het al met de wekkerradio, of iets later in de auto, en bij veel Radio 1-luisteraars eindigt de dag met radio in bed als Met het Oog op Morgen begint. De radio slaat in zekere zin het ritme van de dag. En als daar iets aan verandert, dan voelt dat raar.”

Babbel-babbel-klets.
En dan het Hoge Woord:
“Muziek gebruiken we in het NOS Radio 1 Journaal om het doorluisteren prettiger te maken. Luisteraars hebben momenten van reflectie en ontspanning nodig, en tempowisselingen, om het nieuws beter tot zich te nemen.
Een ononderbroken stroom van gesproken woord leidt onvermijdelijk tot momenten waarop de aandacht verslapt. Iedere luisteraar herkent dat: momenten dat de radio aanstaat en je wel gepraat hoort maar ontdekt dat je helemaal niet hebt geluisterd naar wat er gezegd wordt.
Daarom draaien we dus af en toe een plaat. Niet omdat er geen nieuws is, want er is altijd nieuws. Maar omdat we graag willen dat het nieuws beter gehoord wordt.”

O – dus dát is het!
Jarenlang waren we in staat te luisteren naar nieuws en duiding, nu raken we opeens het spoor bijster als we niet regelmatig Racoon of Michael Bublé ons een risicoloos muzakje horen toezingen.

Ik heb geen idee wat R1J wél bezielt maar dit verhaal van Giselle van Cann is slap geouwehoer.
Vriendelijk geformuleerd.
Lees het hier zelf en voeg ev. een reactie toe.

Format kantelen en rode lijnen

door 3 Reacties

Het presentatieduo Lucella Carasso en Tim Overdiek wordt uit elkaar gehaald en gaat miv maart week-op-week-af om en om de avonduitzending presenteren.

Giselle van Cann (NOS) vertelt het in Lunch aan Ghislaine Plag in woezelige taal waarvan je niet erg goed wordt.
*we gaan het format van de middaguitzending een beetje kantelen*
*je moet iets doen met wat de luisteraar aan het doen is*
Waarmee ze tegenover elkaar probeert te zetten dat je in de ochtend nieuws wilt horen (wat is er gebéurd) en ‘s middags duiding.
Omdat je, meent GvC, dan “in een andere state of mind zit”.

Concreet? Vraagt Ghislaine Plag (zelf érg veel beter geworden sinds zij Lunch vást presenteerde).
“Nadrukkelijker rode lijnen trekken” vaagtaalt de NOS-vrouw verder.
Waarmee ze -eindelijk écht een beetje concreet- bedoelt: niet politici en deskundigen maar “wat betekent het voor de mensen”.
Zodat ik hóóp dat ze in elke uitzending Joris van de Kerkhof gaat inzetten maar met angst en beven vréés dat Trudy van Rijswijk vingertjes aan polsen gaat leggen.

Het betekent óók, zegt Van Cann, “dat de presentator meer ruimte moet krijgen om de sfeer te bepalen.”
Dús: stoppen met de duopresentatie.
GP vraagt niet wat ze verstaat onder ‘sfeer bepalen’ en ik hoop dat het meer is dan wat Tim Overdiek nu elke avond doet: vertellen hoe hij de ochtend heeft doorgebracht (hond uitgelaten of juist niet) en hoe hij het weer heeft ervaren.

Ghislaine Plag vraagt wel door over de ‘chemie’ die in de ochtend aanwezig is en in de avond duidelijk niet. Waarop Van Cann weer vaagtaalt maar dan niet kan ontkennen “Het is moeilijk duopresentatie goed vorm te geven”.

“Wie van de twee wordt het” breekt mediaforumgast Peter van Zadelhoff in.
Om en om dus.
Zadelhoff wil liever “één herkenbaar geluid”.
Maar, zegt Van Cann: “je zit ook met privéwensen van mensen.”

Zelf ben ik blij dat Lucella Carasso weer alleen gaat presenteren ook al is het week-op-week-af.
En ik hoop dat ze haar stempel drukt en haar sfeer bepaalt door haar intelligente, sprankelende persoonlijkheid met altijd de juiste benadering van gesprekspartners en haar perfecte gevoel voor wat een onderwerp nodig heeft en wat de luisteraars willen horen.

Of ze die ochtend de hond heeft uitgelaten of niet hoef ik eigenlijk niet te weten.