De Koude Kalkoen

Frans Kapteijns

Haal niet weg die spin

door Reageer

“Haal weg die spin, haal weg die spin!”
Het item in de rubriek Natuur op 1 begint met wat fragmenten uit een zenuwachtig liedje.
Er zijn (misschien) meer spinnen.
En mensen zijn bang.
Wat ik al eerder hoorde op Radio 1 (in het Radio 1 Journaal) maar boswachter Frans Kapteijns is er om ons uit de gordijnen te halen en met beide beentjes rustig op de vloer te krijgen.

Kapteijns begrijpt het niet, die angst.
Mensen, denkt hij, zijn “steeds verder van de natuur vandaan” en raken daardoor eerder in paniek en worden eerder angstig.

Maar de kruisspin!
Oppert Margje Fikse.
“Daar moet ik toch héél bang voor zijn?”
Tjee, denk ik. Echt?
Mijn huis en tuin zitten vol met kruisspinnen, soms loop ik per ongeluk door een web en zit er even 1 bovenop me en ik had geen idee dat die gevaarlijk was.

Gelukkig: het blijkt een fabeltje.
Onze Nederlandse spinnen hebben niet voldoende kracht in de kaakjes om door onze huid heen te komen.
Al wil de boswachter niet ontkennen dat ze bij sommige mensen wel “gevoelig op de huid” kunnen zijn.
Hoezo? Vertel verder!

Helaas deelt Margje Fikse mijn nieuwsgierigheid niet maar gaat ze over op dat spinnen toch ‘s nachts “in je mond lopen”.
Nee hoor.
Nog een fabel.

De enige Nederlandse spin die niet zo leuk is, vertelt Frans Kapteijns, is de waterspin.
Maar daar hebben weinig mensen contact mee.
Vertel, vertel! Denk ik weer.
Dat denkt niet Margje.

Frans Kapteijns houdt nogmaals een pleidooi voor de spin die, zegt hij, zelfs de muggen opvreet die je zelf tegen de muur doodslaat.
Dat wist ik niet! Wat leuk!
Hoe weet zo’n spin nou dat elders in de kamer een lijk tegen de muur kleeft?
En gaat ze daarna terug naar haar web?

Een bron van informatie, deze boswachter Frans.
Jammer, jammer dat hij zo weinig kans krijgt meer te vertellen.

Een andere ramp

door Reageer

Mijn twittervriend Boswachter Frans (Kapteijns) twittert dat hij in DIDD zit en: luisteren jullie.
Vooruit.
Nou – meer dan ‘vooruit’.
Frans kan leuk en soms wat provocerend vertellen over dieren en natuur.

In DIDD: Oekraïne.
Dan: “Wapengekletter in Gaza” zegt Renze Klamer.
En: “Wat is de impact op de natuur.”
In Gaza???

Kwootjes.
Oude opnamen.
Over mond- en klauwzeer.
????
Renze Klamer: “Dat was in 2001 een andere ramp.”
Eh… ja.
Het verband ontgaat me.

RK: “Is dat nou een goed voorbeeld van een ramp voor de natuur met gevolgen?”
Ja want de natuurgebieden gingen dicht en toen vertoonden de reeën zich bij de bezoekerscentra.

RK: “En kwamen er allemaal prachtige bloemen?”
De reeën vertoonden zich bij de bezoekerscentra.
(geen bloemen dus – zou ook raar zijn, als dat gebeurde doordat terreinen niet meer toegankelijk waren voor mensen)

RK: “Andersom. Zijn er ook negatieve gevallen?”
Bosbranden Loonse- en Drunense duinen.
Bomen en gras verbrand, stikstof op de grond, pijpestrootje.
RK: “Dus het is altijd slecht?”
Hangt af van het gebied.

RK wil nu “van brand naar hitte” (nooit weg, een bruggetje).
“Waar let je op boven de dertig graden.”
Waterbakjes in de tuin voor insecten en vogels.
Verder hopen dat in bossen mensen geen sigaretten weggooien en dat schapen en runderen te eten en te drinken hebben.

RK: “Tot slot: wat is het risico?”
Hoge zandgronden.

Wat een naar voorzet-inkopper-ongeïnteresseerd (gevoerd) gesprekje.
Door de presentator dus.
Die – om ook iets positiefs te zeggen – *niet* meer bij elk antwoord van de gast reageert met “okeeee” maar het nu afwisselt met “aha” en “kijk!”.

Kortom: echt een ‘talentje’.

Vergassen

door 1 Reactie

Ergens deze week in DIDD beweert Boswachter Frans (Kapteijns) – die aardige twitteraar die ik niet zo lang geleden nog ‘welkom, wolf!’ hoorde uitroepen – dat je ganzen moet vergassen.
Omdat het er teveel zijn. En zodoende.

Hij kreeg amper tijd het toe te lichten omdat de uitzending onhandig was ingepland en de ganzen er als onderwerp doorheen werden gejast.
Daarom heb ik hem toen niet ter verantwoording geroepen.
Want ik kan het fundamenteel met iemand oneens zijn, voor ik hem ga aanpakken wil ik in elk geval zijn (ongetwijfeld: foute, maar toch) argumenten hebben gehoord.

Bij Vroege Vogels heeft Midas Dekkers het over de vraag of er ‘joodse dieren’ zijn en houdt een vrolijke riedel over katholieke dieren.

Maar dan:
Het stikt hier inmiddels van de joodse dieren. Ganzen.

Ganzen worden vergast. Met honderdduizenden. (..)
Is een dier joods omdat het vergast wordt? Niet per se. Mag je het vergassen van mensen vergelijken met dat van dieren? Velen vinden van niet. Maar er is een opvallende overeenkomst.
Veel joden werden afgevoerd onder toezicht van de Joodsche Raad, die door haar medewerking aan de machthebbers hoopte vele joden te redden. Die hoop bleek jammerlijk vergeefs.
Nu worden veel ganzen afgeslacht onder toeziend oog van de Vogelbescherming. Die hoopt met het vergassen van honderdduizenden ganzen honderdduizenden ganzen te redden. Tel uit je winst. Je zult maar gans zijn.

Maar wat je er ook van vindt, één ding staat vast: een club die met het vergassen van honderdduizenden vogels instemt, verdient de naam Vogelbescherming niet.
Daar moeten we iets anders op verzinnen. Wat dacht u van ‘de Vogelraad’?

Vroege Vogels verwacht boze brieven.
Die komen vast.

Zelf schrijf ik een niet-boze brief.
Met het vriendelijk verzoek Midas Dekkers terug te smeken als columnist.
Minstens 1x per maand.
We hebben ‘m nodig.

De kat heeft zijn functie verloren

door Reageer

Kattenbelasting!
Dat gaat Boswachter Frans Kapteijns (ooit, vertelt hij, provo met een witte fiets) voorstellen in Dit Is De Dag.
Dus “kattenliefhebbers, onze twitter doet het niet vandaag” grapt Tijs van den Brink want: nu zal de hel (..) wel losbarsten.

Een verslaggever is op voxpop gestuurd.
Op zoek naar kattenhaters.boswachterfk
En als ze al niet spontaan beginnen over “die twee van de buren” die in hún tuin poepen en piesen wakkert de verslaggever het even aan met: “en ze moorden wat af, hè?”

Boswachter Frans gaat het om de vogeltjes.
Onze 3 miljoen katten moorden er jaarlijks 900.000 uit.
Dus moeten ze een bel aan of binnengehouden en gecastreerd en om de castratie van katten die geen eigenaar hebben te bekostigen moeten we belasting betalen.

“De kat heeft zijn functie verloren” vindt de boswachter.
Vroeger joeg de kat op muizen en ratten en hield ze weg bij het graan in de boerderij.
Nu is hij gezelschapsdier en zijn er mensen die wel zes katten hebben.
“Waarom?” vraagt Frans Kapteijns retorisch.

“Misschien zijn ze eenzaam” veronderstelt Elsbeth Gruteke (met thuis 1 kat)
“Zelf weten” oppert Tijs van den Brink (met thuis 1 cavia).

Twitter zie ik niet ontploffen.
Discussie zou ook zinloos zijn.
Zoals Elsbeth Gruteke vóór de uitzending al zei tegen Jurgen van den Berg (geen kat): je hebt mensen die van katten houden en je hebt kattenhaters.
En (EG): “Voor die ene kat van mij wil ik wel betalen.”

Ik ook – voor de twee.
Bovendien denk ik dat de ‘drempel’ om veel katten te houden er ook nu al is.
Die drempel heet de nota van de dierenarts.