De Koude Kalkoen

Elsbeth Gruteke

De vraag naar drijfveren is een typisch protestantse vraag

door Reageer

“Dat was uw eerste zeurvraag.”
Ondernemer Carel van Bemmelen, te gast in ‘Dit Is De Zondag’ om te vertellen over het Hunger Project, zegt het vriendelijk maar duidelijk tegen Elsbeth Gruteke. Die had hem net gevraagd of ondernemers in de tijd van crisis niet minder geneigd zijn in een goed doel te investeren. Ze had, reageert de interviewster, al aan zijn gezicht gezien dat het fout viel. Maar ze zal die vragen toch blijven stellen.

Het Hunger Project (of: alle honger de wereld uit te beginnen in Benin) gaat uit van een ander soort ontwikkelingshulp. Waaraan mensen zelf bijdragen. Met een veranderd bewustzijn. En gelijkheid voor mannen en vrouwen. Je kunt, vertelt Van Bemmelen, ook beter zaken doen met vrouwen. Die betalen 95% van de kredieten terug, mannen nog geen 50%.

Dichter bij de Dag Hilbrand Rozema legt een interessante link. Hij voert in het gedicht Sinterklaas op die zegt: “De vraag naar mijn drijfveren is een typisch protestantse vraag. Ik ben katholiek, ik dóe gewoon.” Dat herkent Van Bemmelen (katholiek opgevoed, met een heeroom Herman). Dat gevraag van die protestanten. “Jamaar,” lacht Elsbeth Gruteke, “dat bén ik nou eenmaal, ik kan het ook niet helpen.”

Toch de drijfveer. Die is simpel: “Je doet het voor jezelf, het geeft een goed gevoel. Het is fijn om te zien dat dingen die je doet, wérken.” Of het nou gaat om een nieuw soort rode kool (hij is o.a. van Hak) waarvoor mensen “op een drafje naar de winkel gaan” of dit. Maar natuurlijk is het honger verdrijven fijner.

Het is prettig wakker worden, met de EO-gesprekken op de zondagmorgen. Informatie, iemand leren kennen, prettige sfeer, toefje religie (ook in de muziekkeuze).
Vroeger luisterde ik naar de Andere Wereld. Toen het verdween werd ons een goednieuwsshow in het vooruitzicht gesteld. Van een rechtse omroep. Zodat ik dacht: toch maar eens zoeken waar Radio 5 zit.
Nu het dit EO-zondaggesprek is geworden, heb ik geen enkele behoefte te zoeken.
Ik vrees voor de Andere Wereld dat ik daarin niet alleen sta.

Zing, vecht, huil, bid

door Reageer

“Wat is dat toch in Noordholland?!” roept Tijs van den Brink uit.
Eerst pastoor Paul Vlaar met z’n Oranje-mis, nu dominee Cornelis Visser die in Westzaan een Shaffy-dienst organiseert. Zing, vecht, huil, bid … etc. En ook Sammy.
Religieuze teksten, zegt Visser. Zoals Shaffy ook een religieus man was. Op zijn eigen manier. Incl Bhagwan.

Maar… werpt Elsbeth Gruteke tegen. Ramses Shaffy was geen lieverdje. Hij dronk. Hij had veel vrouwen. (En mannen, voeg ik er voor de volledigheid aan toe)
Dat maakt het juist zo mooi! Vindt de dominee. Want denk maar aan (iemand) uit de Bijbel die viel op (iemand). En nu wreekt zich dat ik alleen luisterde en geen aantekeningen maakte. Want teksten van en over Shaffy willen op die manier nog wel beklijven maar fragmenten uit de Bijbel doen dat niet.

Op de Veluwe had het niet gekund, zo’n dienst, veronderstelt Visser. En in zijn eigen kerk is ook niet iedereen enthousiast, maar de meeste mensen wel. En de kerk (*de Grote Kerk*) in Westzaan kan veel bezoek velen. We zijn welkom.

Een leuke man. We boffen toch maar in Noordholland.
Op momenten als dit denk ik: zal ik eens? Naar de kerk gaan. Meezingen met liedjes van Ramses.
Zouden ze de Shaffy Cantate ook doen? De een wil de ander waarschijnlijk niet. Tis stil in Amsterdam?
Zondagmiddag vier uur.

Zo denk ik ook al maanden: ik ga een keer naar de mis in Obdam. Vaak denk ik zelfs op zaterdagavond nog: morgen.
En dan is het zondag en komt het er toch weer niet van.
Noordholland heeft een hoop te bieden maar mijn gang naar de kerk is tonutoe vooral geplaveid met goede voornemens en vage plannen.

Er gaat niets mis tussen hemel en aarde

door Reageer

Dit Is De Dag heeft -zoals meestal- een aantrekkelijk aanbod aan onderwerpen.
Therapie via internet lijkt me in het bijzonder interessant en nog meer in het bijzonder: wie is God. Een onderwerp waarover de PKN zal vergaderen.
Gespitst op die items laat ik ‘wat te doen met de kutMarokkaantjes’ en ‘Turken die dromen van terug gaan zijn ongelukkig’ liggen als ‘om hier over te schrijven’.
Wat jammer is want laten dát nou de meest interessante onderwerpen zijn. Met slimme en bevlogen sprekers (resp. Karim Scharleman en Murat Can).

Dominee Piet de Jong zal het hebben over God. Alleen gaat het daar helemaal niet over. Het gaat erover of moslims en christenen samen tot God mogen bidden. Waarover Bernard Reitsma een nota schreef die op de vergadering van de PKN wordt besproken (Reitsma zat een week geleden in DIDD). Hij vindt van niet.
De Jong is het met hem eens want: de God van de christenen en van de moslims is wel dezelfde God, maar hun beeld van God verschilt te erg om samen te kunnen bidden.
“Roept het geen onbegrip (van moslims) op als je zegt: ik wil niet met je bidden” vraagt Elsbeth Gruteke. Maar het doet zich helemaal niet voor. En mochten individuele moslims en christenen met elkaar bidden, dan “gaat er echt niets mis tussen hemel en aarde”.

“Luxe-problematiek” vindt Can: “Ga eerst maar eens lekker met elkaar in dialoog.”
En “kijk naar de overeenkomsten zoals gij zult niet stelen en heb respect voor de medemens” zegt Scharleman.

Wordt het “gedoe” op de synode, vraagt Tijs van den Brink. Daar is altijd “gedoe”, doet De Jong laconiek.

Maar wie is nu *God*?
En waarom wordt daar over vergaderd?

Katholieken zijn naïef? Dat is nieuw voor ons

door Reageer

“Een leuke mix aan gasten” kondigt Tijs van den Brink aan terwijl we op twitter collectief zitten wachten op het afslachten van Mariska de Haas (Katholiek Nieuwsblad) die zgn. met de beste bedoelingen een brief aan Jeanine Hennis heeft gepubliceerd.
Waarin ze nog net niet zélf een poppetje van een foetus bijsloot maar het scheelde weinig.

Ze wou Jeanine Hennis niet kwetsen, zegt ze. Daarom had ze de brief ook vantevoren toegestuurd. Dat de voorlichtster van Hennis liet weten dat het Kamerlid er ook na een wijziging niet blij mee was, was haar ontgaan want “gisteren was ik ziek thuis”.
Waarom dan dat risico genomen om toch te plaatsen, vraagt Tijs van den Brink. Staaltje ‘snelle journalistiek’ pruttelt Mariska (*journalistiek*???))

Elsbeth Gruteke: “Vindt u de koppeling tussen miskraam en abortus achteraf niet wat ongelukkig gekozen?” Jamaar: Hennis is 1 van de weinige Kamerleden die zich op twitter zo kwetsbaar opstellen (oa door over miskramen te vertellen).
TvdB: “Des te meer reden om er voorzichtig mee om te gaan.”
En: “Spijt?”
MdH: “Dat het zo is ontvangen.”
Maar nu zal ze Hennis “zeker een mooie mail sturen” waarop Elsbeth Gruteke haar adviseert “die wel even vantevoren aan iemand te laten lezen”.

TvdB: “Het duurt vrij lang voor u doorhebt wat u heeft los gemaakt” omdat ook in haar tweede brief geen excuus staat.
EG: “Was er niemand op de redactie die zei: we hebben het helemaal verkeerd ingeschat, laten we proberen de schade te beperken?”
MdH: Nee. “Naïef misschien. Mijn katholieke visie.”
EG: “Katholieken zijn naïef?!”
TvdB: “Dat is nieuw voor ons.”

Een prima gesprek waarbij de presentatoren de ingezette lijn scherp in de gaten hielden.

Brief 1 van Mariska Orbán-de Haas
Brief 2 van Mariska Orbán-de Haas
Email-correspondentie met de voorlichtster van Jeanine Hennis
Jeanine Hennis op twitter
Mariska de Haas op twitter

“Ik zit steeds te wachten: waar blijven die grappen nou”

door Reageer

Elsbeth Gruteke zal het interview over de overgang leiden, belooft Tijs van den Brink aan Jurgen van de Berg. Want wij (mannen) “hebben dat niet”. Wij (mannen) weet Jurgen, hebben de midlife crisis: leren broek, motor voor de deur en jongere vriendin. Maar dat laatste, vindt de presentator van Lunch! Is “altijd goed”. De EO-man sputtert.

Gast in Dit Is De Dag is Yvonne van den Hurk van de Hormonologen. Over de overgang dus.
EG: “Wat kunnen we verwachten?”
YvdH: “Wat denk je?”
EG: “Hele zielige verhalen.”
Nee, zegt de actrice maar alle verhalen die er komen zijn wel triest. De opvliegers natuurlijk, de huid die ‘slapper wordt’ (lees: hangtieten en streepjesdijen) en o – die hormónen. En als je dan ook nog een tienerdochter hebt met weer ándere hormonen is het helemaal hommeles.

Heeft Yvonne van den Hurk ‘het’ zelf (gehad)? “De vraag die we niet durfden stellen!” roept Elsbeth Gruteke uit en ‘inderdaad!’ knikt collega Tijs. “Jij bent 45! Je zult er toch aan moeten” zegt Yvonne die haar huiswerk heeft gedaan tegen Elsbeth.
Iets over onze vruchtbaarheid die stopt en mannen die wel een tweede leg kunnen hebben.
TvdB: “Ik zit steeds te wachten: waar blijven die grappen nou.”

Het is een merkwaardig gesprek.
Met als info dat je kunt prikken om te ontdekken of je al (bijna) in de overgang bent. En dat sommige vrouwen op hun 75e nog opvliegers hebben.
En: Je leven raakt kwa psyche overhoop. Zo moest Yvonne van den Hurk zelf huilen wanneer ze op straat een fiets met een lekke band zag. Mm.

Noch over de menopauze noch over de voorstelling word ik veel wijzer.
De sfeer is lacherig. Dat ligt aan de presentatoren die niet veel ‘herkenning’ of bereidheid ertoe uitstralen. Het ligt evenzeer aan de gast die er goed aan had gedaan zich vantevoren in te prenten wat ze precies kwijt wou en zich daar ook aan te houden.
Wat juist door de wat (al te open) opstelling van de presentatoren heel goed had gekund.