De Koude Kalkoen

Het Filiaal

Stimuleren tot werk en gezondheid

door Reageer

Maino Remmers stelt zich voor hoe het zou zijn te werken in een kas in het Westland als hij dadelijk bij de baas moet komen om te horen dat hij eruit wordt gebonjourd.
Het valt, ontdekt de Filiaalhouder, nog niet mee, een stokje plaatsen in een pot aarde met een opgroeiende orchidee.

Zeventien bussen met werklozen trekken vandaag naar het Westland. Ze bezoeken kassen en als het klikt kunnen ze een maand op proef werken. Daarna volgt mogelijk een contract.
Ali uit Somalië kwam vijf jaar geleden naar Nederland, is volgens Maino Remmers “volledig ingeburgerd”. Weliswaar spreekt zeer slecht onze taal en maar hij uit zich “gemotiveerd”.
Want daarop zijn ze geselecteerd, de werklozen uit o.a. Rotterdam en Delft die vandaag langs de kassen woden gereden.

Ook vandaag start een campagne Duurzame Inzetbaarheid.
Om werknemers tot op hoge leeftijd aantrekkelijk te houden voor werkgevers.
Dat moeten de werknemers, vindt minister Kamp, zélf doen. Door gezond te blijven en te stoppen met roken en meer te bewegen en bij te scholen.
Wel mogen de werkgévers ze daartoe stimuleren.

Lara Rense: “Daar sta je dan als oudere werknemer. Gezond, vitaal en hoogopgeleid.” En geen werkgever die je wil hebben.
Dat leest ze in een rapport. Nee hoor zegt Kamp. Is niet waar. Wel hoor, zegt de presentator. Staat in dat rapport.

Wat vindt de minister van de door de gemeenten geregelde tocht langs de kassen?
“Moeizaam,” zegt Kamp. Omdat het georganiseerd moet worden. “Je moet zelf zorgen dat je die banen krijgt.”

Om half tien zwaait Maino Remmers de bussen in Delft uit.
Eén jongeman heeft er zin in. Hij zit drie maanden thuis. “Al het werk is welkom.”
Een man (tien jaar werkloos): “Nou ja, ik zal wel moeten, anders word ik erop gekort.”
Voor hem tien Polen en Bulgaren natuurlijk en daar zal de loser ook wel op aansturen.

Maino Remmers hoeft morgen in elk geval geen orchideeën te stutten.
Marcel Oosten verzekert hem dat zijn baan veilig is en dat hij dinsdag weer in het Filiaal wordt verwacht.

“Het is lente, mensen!”

door Reageer

(Lente)zonnetje in het Radio 1 Journaal is Marc-Robin Visscher vanochtend.
“Het is lente, mensen!” roept hij ons toe en bezoekt een boswachter die als hobby roofvogels gevangen houdt en een natuurtuin heeft. “Rommeltje” oordeelt de Filiaalhouder.
Maar humor heeft boswachter Van Os wél, valt hem op. Want bij z’n vijver staat een bordje “verboden te zwemmen”.

Op zoek naar lente brengt het tweetal een bezoek aan een hertenkamp. Waar opvalt (Van Os:) “dat ze meer gebruik maken van de zoel”. Zoel? Een modderpoel ziet Marc-Robin Visscher. Dat heet dus zoel en daarin gaan de herten liggen rollen om haren kwijt te raken (Van Os: “de winterjas gaat uit”) en met die haren bekleden de vogels dan weer hun nestjes.

Tot zover de ‘natuur’- óp naar het strand van Scheveningen en dan mn de strandpaviljoens.
Verwachten de heren iets van het seizoen. Kan vriezen en dooien (bij wijze van spreken) maar ze hebben er zin in want strandpaviljoenhouden is een prachtig beroep.
Filiaalhouden is dat óók en laat Marc-Robin Visscher nu stagiaire Rianne hebben meegenomen die is vergeten hoe de gast heet en op: “Rianne, wil jij nog iets weten” niet verder komt dan “of wij nog een drankje gaan doen”.

Waarna Marcel Oosten speelt dat de Filiaalhouder nu een *date* heeft met het meisje wat die weer ontkent en handdoekjes gaan ze ook al niet spreiden want die hebben ze niet bij zich.
En dan kúnnen er luisteraars zijn, weet Marc-Robin Visscher, die zullen zeggen “is er nou niks anders” om over te berichten. Maar “dit gaat over het leven”.

Ik ga ook maar eens de tuin in.

Geen treinen, geen bussen

door 1 Reactie

Hij zou iets héél anders gaan doen op Amsterdam CS, vertelt Marc-Robin Visscher.
Maar geconfronteerd met een leeg station (kwa treinen) en wanhopige reizigers gooit de Filiaalhouder het roer radicaal om.

Lege borden ziet hij. Later de belofte dat de treinen om zeven uur weer gaan rijden (quod non).
Koffie! krijgen de wachtenden aangeboden. Geen bussen.
Want, zegt NS-woordvoerder Eric Trinthamer bokkig tegen Lara Rense, ze wisten niet dat de storing lang zou duren en trouwens het had toch niet gekund want voor de ochtendspits heb je veel bussen nodig en die hadden ze niet.

De Filiaalhouder wordt intussen informatiepunt voor buitenlanders die een taxi nodig hebben. Zestig Euro voor een rit naar Schiphol! Een Engels sprekende man klinkt verontwaardigd. Is dat normaal? Marc-Robin Visscher vraagt het een chauffeur die tekeer gaat dat het inderdaad normaal is. Nee hoor, zegt later een collega. Vijfenveertig Euro, dat is de prijs.
Spreekt de Filiaalhouder ook Frans? Jazeker! Twee mannen moeten naar Apeldoorn. Kan 150 tot 200 Euro kosten, voorspelt een chauffeur.
MRV: “U gaat deze mensen niet extra beduvelen?”
Chauffeur (lachend): “Weet ik niet.”

Even na negen uur een opgetogen Michiel Haighton van ProRail. De storing is verholpen! Zodat ergens tegen (of na) het middaguur de treinen weer enigszins normaal zullen rijden.
Op de website van de NOS wordt met dankbaar gebruik van twitter live verslag gedaan van de ellende.

Leuke verslagen.
Tenzij je ergens heen moet met de trein en nu je bestemming niet kunt bereiken zoals de vrouw die in Ede-Wageningen dansles moest geven.
MRV: “Er wordt vandaag niet gedanst in Ede-Wageningen door een treinstoring in Amsterdam.”
Dat vat het mooi samen.

“Leeft u méé?”

door 1 Reactie

Vooropgesteld (want zo hoor je te beginnen wanneer je iets gaat zeggen dat niet goed valt).
Vooropgesteld dat ik het hartstikke erg vind van die bus.
Achtentwintig mensen dood waarvan tweeëntwintig kinderen en daar weer van zestien Belgische kinderen en ook nog zes Nederlandse kinderen.

Helemaal terecht dat het Radio 1 Journaal toen het bekend werd direct Joris van de Kerkhof naar Lommel stuurde en meeluisterde met de persconferentie in Zwitserland.
Ietsje té om er donderdag ook nog het Filiaal aan te wijden mn door de manier waarop Maino Remmers het aanpakte. Willekeurige mensen aanschietend om hun verdriet uit te melken, zijn éigen verdriet erbij stortend (want: ooit zelf in Lommel gewoond) en bijna wenen met dorpsdichteres Marie-Cécile Moerdijk aan haar keukentafel.

Netjes was gisteravond Karin Alberts: ik kan en wil dat niet, mensen aanschieten.
Vandaag weer emotie melkend Maino Remmers. “Leeft u méé” tegen een man in het aan Lommel grenzende Bergeijk. Wat moet zo’n man dan zeggen? Welnee! Overdreven, al die aandacht?

Wat me ook nog ergerde: zowel Lara Rense als Tim Overdiek die erover spreken als “Het verdriet van België”. Voor de niet-lezertjes onder ons: dit is de titel van een roman van Hugo Claus. Ik citeer Wikipedia: “De roman schildert een niet erg vleiend portret van een Vlaamse collaborerende familie in de jaren voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog, maar het is ook een bildungsroman over een eigenzinnige adolescent die besluit om schrijver te worden.”

Vooropgesteld dus: ik vind het óók erg van dat ongeluk. Van de dode kinderen en van de dode volwassenen. En aandacht ervoor vind ik terecht.
Maar deze aandacht en mn deze bewust-sentimentele aandacht vind ik overkill.

Er is meer leed in de wereld.
Er zijn die zestien mensen in Afghanistan die zijn vermoord door die Amerikaanse militair die het waarschijnlijk ook niet kon helpen omdat hij ten onrechte beschadigd en wel weer de oorlog is ingestuurd.
Er zijn de mensen in Syrië die worden gemarteld en gedood. Er zijn de hongerende kinderen in Afrika.
Er zijn de slachtoffertjes van Robert M. en hun ouders.

Stoppen dus, met het snikken in Lommel.
Lijkt me ook prettiger voor de mensen daar.
Het is hún leed, verdomme.
Niet dat van ons.

Wie betaalt de rekening voor comazuipen

door Reageer

Maandag twittert Herre Kingma (Medisch Centrum Twente) dat drankmisbruikers die op de EH belanden hun behandeling zelf zouden moeten betalen.
Ach ja, zegt hij vanochtend tegen Lara Rense. In boosheid twitter je wel eens wat. Maar hij méént het wel.
En pakt uit over zuiplappen die op de Eerste Hulp voorrang eisen en personeel en patiënten bedreigen zodat de Beveiliging moet worden ingeschakeld.

Waarna het nieuws wordt: comazuipers moeten zelf medische zorg betalen.
Volgens mij is dat niet hetzelfde maar Kingma vindt het zo te horen wel ok dat het onderwerp die draai krijgt dus gaan we vandaag verder over jeugdige comazuipers die weer bij zinnen gekomen een rekening van een paar duizend Euro in het knuistje krijgen gedrukt.

Verzekeraar Menzis vindt het wel een interessant idee. PvdA-Kamerlid Lea Bouwmeester wil liever meer voorlichting. Aan de ouders bijvoorbeeld.
De favoriete open deur als je het ook niet meer weet.
Denk ik. Tot ik Joris van de Kerkhof hoor praten met een schoolklas uit Meppel waar stoer wordt gedaan over je bezatten en kotsen en katers en straks bij het eten bier.
JvdK: “Jij bent 15?! Drink je dan bier bij het eten met je ouders?!”

Mijn favoriete Filiaalhouder, nu even werkzaam in de avond, is bij het Westfries Gasthuis in Hoorn waar ze veel ervaring hebben met zich laveloos drinkende jongeren. Ook daar: graag meer voorlichting.
En: je moet er niet aan denken dat de ambulance niet meer wordt gebeld bij een volgezopen kind omdat ze bang zijn dat het anders ook nog moet betalen.

Tenslotte een café in Hoorn.
“Zonder belerend te zijn” wil Joris van de Kerkhof toch wel aan de orde stellen: “Het beeld van ouderen die om zes uur zitten te drinken – dat geeft toch het beeld dat het normaal is om te drinken…”
Nee hoor. Zeggen de ouderen. Een ervan had het plan voor een jongerencafé zonder rook en drank. Wat niet is gelukt. Maar misschien lukt het ooit wél.
JvdK: “Daar gaan we dan over verder praten buiten de uitzending om.”

Hij bestelt een Spa rood.
Proost, Joris.