De Koude Kalkoen

Joris van de Kerkhof

“Begrijpen ze dat, Joris?”

door Reageer

Het was ons beloofd.
Joris van de Kerkhof verliet ons als Filiaalhouder in de ochtend maar het zou zomaar kunnen dat hij als live verslaggever in de middag zou terugkomen.

Daar is-ie!
Bij de poort van Beyer Logistiek in Duiven.
Failliet, de Nederlandse werknemers dankzij onze mooie voorzieningen weliswaar op straat maar wél uitbetaald.
De Poolse werknemers komen net terug uit Polen, weten van niets, staan nu voor de deur en willen tenminste hun salaris over december.

Er blijkt een truuk te zijn uitgehaald die volgens FNV Bondgenoten vaker wordt uitgehaald.
De Nederlandse Beyer is failliet, er is ook nog een Poolse Beyer (zelfde directeur) en dáár staan deze chauffeurs op de loonlijst. Dat bedrijf is niet failliet maar de Polen hebben hier, in Duiven, gewerkt dus willen ze hier uitbetaald.
(hoe de truuk arbeidsrechtelijk werkt is me een raadsel maar hij is vast heel sluw en doortrapt)

Edwin Atema van FNV Bondgenoten belt met de advocaat van Beyer en legt dan in allerbelabberdst Duits (“er iest kapoet sagt er”) uit wat de advocaat zegt – wat neerkomt op “er denkt dass er wiel betalen – er sagt nicht er betale nicht”.
Lucella Carasso: “Begrijpen ze dat, Joris?”

De Polen moeten 2 uur wachten. In een snackbar verderop.
Joris ook, raadt Lucella hem aan.
Maar ik mag toch hopen dat de avond-Filiaalhouder nu gewoon naar huis mag en dat de redactie later zélf de vakbond even belt.
Anders lijkt me het inruilen van het vroege opstaan voor de avonddienst niet per se een vooruitgang.

Pas op voor broeien

door 1 Reactie

Vorig jaar liep het met Oudjaar in Den Haag lelijk uit de klauwen. Dus wordt Joris van de Kerkhof erheen gestuurd om verslag te doen van de nieuwste matpartij, mocht die komen.

Knetter-knetter, begint hij zijn reportage. Het is even na 12 uur op het Kaapse Klein en hij ziet “veel kleine kinderen enorm grote stukken vuurwerk ontsteken” terwijl kinderen van een jaar of vier-vijf op een pleintje op speeltuig zitten te schommelen.

Een wijkagent stapt op een groepje drinkende jongens af. Vorig jaar, vertelt hij, ging het hier helemaal los. Dat wil hij voorkomen.
Dat losgaan, vraagt Joris van de Kerkhof, kan dat met één knal gebeuren?
Niet met een knal maar met broeien.
JvdK: “Als ik nu met ze ga praten, gaat het dan broeien?”
“Als jij gaat praten heb je binnen twee tellen die microfoon achterin je keelgat zitten!” Bulderend gelach van de wijkagent.

De verslaggever ziet vanuit zijn auto een bank naar een stapel worden versleept en in de hens gaan: “Ik rijd maar door, die agent heeft niet voor niets dat advies gegeven.”
Op de autoradio hoort hij een tevreden Van Aartsen.
Het is in Den Haag relatief rustig gebleven.

Henrik-Willem Hofs neemt de ochtend na de nacht in Rotterdam de schade op.
Een korte wandeling levert een opgeblazen lantaarnpaal, wipkip, glijbaan, prullenbakken en parkeerautomaat op.
Gehoopt wordt op wat minder schade dan vorig jaar. Toen was het 500.000 Euro.

Nu.nl zette het op een rijtje.
Dit noemen wij dus een rustige jaarwisseling.

Onweer in haar hoofd

door 1 Reactie

De LFB, federatie voor en door verstandelijk beperkten, krijgt de komende jaren véél minder subsidie.
Joris van de Kerkhof portretteert vijf mensen over hoe ze proberen aan geld te komen.

Dat is het thema van de serie maar die boodschap komt niet bij me over.
Wat ik hoor is: wat een aardige, normale mensen zijn dit. Waarmee ik waarschijnlijk vooral mezelf neerzet als bekrompen wezen dat denkt dat wie geen hoog IQ heeft een zéér simpele ziel is.

Vandaag de laatste aflevering met Mireille de Beer.
Een aardige vrouw met zangerig zachte-G accent die als kind wou dat ze er meer uitzag als ‘een mongooltje’ omdat mensen nu teveel van haar verwachtten. Soms heeft ze “onweer” in haar hoofd, beschrijft ze. Een erg mooi beeld.

Mireille is getrouwd met een man die ook verstandelijk beperkt is. Ze hebben bewust geen kinderen. Omdat ze weten dat ze dat niet zouden aankunnen. Een wijsheid die je veel niet-verstandelijk-uitgedaagden die te stom zijn om een condoom te gebruiken of die denken dat een baby allleen knus tuttelen is zou toewensen.

Over het gesprek met Joris van de Kerkhof heeft ze “een goed gevoel”.
Ik als luisteraar ook. En als lezer (met opzet kijk ik pas naar Joris’ verslag ná het horen van de reportage) wordt dat gevoel alleen maar sterker.

Of ik een kopje thee met suiker wil, vraagt ze. Ik geef een flauw antwoord: “zo zie ik er wel uit”. Om dan te vervolgen: “graag, maar zonder suiker”. Mireille zegt dan na een korte stilte: “nee joh, je ziet er helemaal niet uit als een suikerklontje”. Dit gesprek kan niet meer stuk. We praten aan de keukentafel over alles.

Elk van deze mensen was een volle week volgen waard geweest.
Zoveel aardige openheid, zoveel spontaniteit, zoveel doorzettingsvermogen, zoveel zelfkennis.
Petje af voor de geïnterviewden en voor de verslaggever die dit soort gesprekken even open en spontaan in gaat.

“Merk je dat ik een verstandelijke beperking heb?”

door Reageer

De derde medewerker van LFB die Joris van de Kerkhof portretteert is Dé de Haas.
JvdK: “Groot, fors, stekelhaartjes, dikke bril, 49.”
De Haas is de pr-man van LFB en hij draait plaatjes voor radio Gerbera, een stichting waar zijn vrouw Jannie van ‘is’. Ook op Radio Lelystad.

Een ontwapenende man die het leuk lijkt “als journalist ergens heen te gaan” zoals Joris: “Dat zou ik ook wel willen eigenlijk. Best wel.”
JvdK: “Je krijgt een nieuwe baan.” Klopt maar die is voor 2 dagen.
“De andere 3 dagen zou ik kunnen opvullen bij de NOS.”

“Hoe had je dat voor je gezien?” vraagt Joris van de Kerkhof.
Dé de Haas weet het wel: “Ik loop eerst een tijdje met je mee en als ik zelfstandig kan werken ga ik naar een locatie toe om een verslag te maken.”

JvdK: “Ik zit even te denken hoe dat dan zou werken, want je hébt een verstandelijke beperking.”
DdH: “Een licht verstandelijke beperking.”
JvdK: “En wat is licht?”
DdH: “Mérk je dat ik een verstandelijke beperking heb?” Ja. “Hoe merk je dat dan?”
JvdK: “Je ziet het een beetje aan je gezicht en aan je ogen en je kunt heel goed praten maar je merkt aan je praten wel dat er iets is.”
Korte stilte. DdH: “Okee..”

Een mooi gesprek waarbij ik me altijd weer verbaas hoe eerlijk Joris van de Kerkhof zijn vragen stelt en vooral zijn antwoorden geeft.
Achter het mooie gesprek zit een nog mooier verhaal.
Dat kun je hier lezen.

En de winnaars van 2011 zijn…

door 6 Reacties

De beste presentator, de beste verslaggever, het beste programma.
Ik ga voor consistent hoge kwaliteit. Niet een enkele uitschieter en verder best leuk, nee. Het moet zijn: altijd hoog niveau.

Het beste programma: Dit Is De Dag.

Om de variatie in onderwerpen, de presentatoren (ieder alleen *zeer* goed, samen perfect). Om de Dichter bij de Dag (soms lekker dwars), om het appeltje.
Meer ernst dan luchtigheid maar nooit anderhalf uur lang loodzwaar.

Vind ik het altijd even leuk? Nee! ik kan me enorm ergeren aan sommige appelschillers. Bij mn de reli-onderwerpen denk ik vaak: kan het wat kritischer?
Maar altijd zit ik met aandacht te luisteren, vaak hoor ik een nieuwe invalshoek, regelmatig word ik aan het denken gezet.
Wat wil een luisteraar nog meer.

De beste verslaggever: Joris van de Kerkhof.

Vorig jaar schreef ik: Joris van de Kerkhof “omdat hij consistent hoog niveau levert”.
Daar had je het al, dat ‘consistent’.

Alle lof van toen (en van het jaar daarvoor, toen nog op Fanlog) kan ik zo weer overnemen. Humor, slim, gevoel voor mensen.

Dit jaar zijn laatste jaar als zeer aanwezige Filiaalhouder. ‘Tóp’Filiaalhouder schreef iemand hier in een commentje.
Vanaf het eerste moment ons bij de les sleurend, ons meevoerend in de vele werelden die hij steeds betreedt met een open mind, altijd oprechte belangstelling.
Informeren wil hij ons. En dan nét die stap verder dan de kale feiten.

De beste presentator: Jurgen van den Berg.

Prettig om naar te luisteren, op de hoogte van de waan van de dag en ook van méér dan die waan. Niet bang voor een prikkelend gesprek maar nooit vals prikkend.

Elke werkdag twee uur Lunch! met een fijne sfeer en prettig gebrachte informatie. Elke zaterdag op Radio 2 smakelijke Cappuccino.
Nog steeds gemist in Radio Tour de France en de zaterdaguitzending van Langs de Lijn.
Deze laatste week van het jaar plaatjesdraaier bij de Top 2000.
Alleskunner Jurgen van den Berg.

De Klooiende Koude Kalkoen heeft geen budget voor een trofee of een doos wijn.
De gelukkige winnaars moeten het dus doen met een ‘gefeliciteerd!’ en een virtuele kus van deze vogel.
Indien gewenst – dat laatste.