De Koude Kalkoen

Lara Rense

Nijlganzen met meer voorjaarsgevoel dan de Filiaalhouder

door 1 Reactie

Interactief zal het Filiaal vanochtend zijn.
Met “heb *jij* ze al, lentekriebels” daagt Lara Rense  de Filiaalhouder uit ook zélf  de eigen gevoelens met ons te delen. Na een ongemakkelijk(?) lachje steekt Joris van de Kerkhof van wal over dat hij gisteren “rode blosjes” had na een strandwandeling maar nu is hij in Drenthe en hier is geen strand. Eh.. juist, ja.

Hij is op bezoek bij boswachter André Donker die ons oproept hem ons voorjaarsgevoel te twitteren (waartoe Lara óók oproept). Dus komen zingende vogels voorbij en krokussen en baltsende kieviten en dat het langer licht is en (daar hebben we interactieve Lara weer): “Een volkomen onverwachte vrijpartij met m’n liefste op de hei – kun je daar wat mee, Joris?”
Weer een lachje en dan snel naar een dassentunnel, boos op Bleker (die de EHS de nek omdraait) en -tegen Donker-: “U hoeft geen antwoord te geven maar als u het daar over hebt gaan de schouders omhoog en wordt de blik veel strakker. De glimmende ogen zijn mooier dan die boze blik.”

De boswachter (lees ook zijn mooie weblog) vertelt op de radio en via twitter wat hij ziet. Verliefde bonte spechten, overvliegende kraaien, broedende ganzen, een houtduif met takje in de snavel. Vanaf het Holtingerveld: “In februari wordt de dag langer en dat zet de hormonen in gang. Dat is bij mensen ook zo.” Wég is de somberheid van januari: “Het is gewoon láchen in februari.”

Mooi Filiaal is het. Tot Joris van de Kerkhof in z’n laatste minuten begint af te geven op  nijlganzen. “Akelige vogels” – vanwege hun geluid. “Ingeburgerde vogels” corrigeert André Donker. Die nu zitten te broeden en met het roepen hun nesten verdedigen.
Nog een verzuchting over natuurgebieden die niet met mekaar zijn verbonden (“een drama”) en iets moois over vrijwilligers die padden overzetten en dan de Filiaalhouder: “Voorjaarsgevoel is toch écht dat die ganzen hun bék moeten houden.”

“Zó!” reageert Lara Rense. En Marcel Oosten: “Joris van de Kerkhof houdt nu ook zijn mond.”
Dat was inderdaad geen beste beurt.
[Joris’ weblog hierover is erg leuk – nu nog zelf twitteren]

Het grote geld vs veiligheid en grutto

door Reageer

Joris van de Kerkhof loopt het Filiaal binnen over een berijpt grasveld “met mijn iets te grote voeten waarvan de linker een beetje naar binnen staat – maar voor de rest een Adonis lichaam”. “Ja, jouw lichaam is zéér Adonisch, dat weten wij” pakt Lara Rense op en dan is al duidelijk: dit wordt smullen.

Het Filiaal gaat over het Bergermeer waar gasopslag onder komt (of niet).
De tegenstanders vrezen bevingen en dat is *niet*, betogen ze, een kwestie van “techniek tegen gevoel” zoals Joris van de Kerkhof suggereert.
Het ene argument komt sympathieker over dan het andere. De vrouw die begint over “onze huizen dalen in waarde” en die pinnig reageert als wordt gevraagd hoeveel haar huis nu dan waard is – dat wint geen harten. Nee, dan de ondernemer die in Boekelermeer-Zuid (industrieterrein) is gevestigd en gevoelig verhaalt over “de gele rugstreeppad die vreedzaam met ons samenleeft” – dát is de manier.

“U bent voor het geld gegaan ipv voor de veiligheid” zegt Joris van de Kerkhof tegen de Alkmaarse wethouder Rian van Dam (PvdA). En: “U wordt gecompenseerd voor een gebied dat u toch niet kon verkopen” wat de wethouder “een rare opmerking” vindt.
Ze heeft geregeld dat schade door bevingen wordt vergoed, zegt ze. Wanneer Van Dam écht gaat pruttelen doet de Filiaalhouder schuldbewust: “Ik heb helemaal de inhoud laten zitten” (door praten over stoelen) en: “Nog 1 ding? Echt waar?” Ambities mbt duurzaamheid en werkgelegenheid – dat wou de wethouder nog even kwijt.

Met boswachter Luns kijkt Joris van de Kerkhof tenslotte uit over de Loterijlanden van het Bergermeer. Met rijp. En in de verte grutto’s. Erg vroeg zijn ze, vermoedelijk meegevoerd door de storm.
Stel je voor, zegt de boswachter. Dadelijk twee torens van 60 meter. Grond die is omgeploegd. Zo’n grutto kan 16 jaar worden en is trouw aan z’n broedgebied – wat moet die vogel wel niet denken als hij dan in de lente komt aanvliegen.
Het Filiaal eindigt met een Houder die het ijs krabt van het bord van Natuurmonumenten. “Ondiep meer met moerassen” krab-kras-krab. Waarnaar we vooral zélf moeten gaan kijken.

Ik wens de meneer die straks op de publieke tribune van de Tweede Kamer (“burgerlijk ongehoorzaam zijn is altijd zo leuk”) zijn verboden spandoek zal ontrollen veel succes.

Hij weegt tussen de 80 en 90 kilo en we noemen hem..?

door Reageer

“Gewoon buiten” beviel olifant Htoo Yin Aye gistermiddag in dierenpark Emmen van een zoon. “Echt een kleintje” is het volgens directeur Frankwin van Beers: tussen de 80 en 90 kilo.
Lara Rense (altijd kritisch) herinnert Van Beers aan z’n lening van 1,4 miljoen en wijst erop dat hij wel extra bezoekers kan gebruiken. Maar terzake (denk ik): hoe gaat de kleine heten?
Daarvoor nemen ze de tijd, zegt de directeur.

LR: “Wat dacht u van Lara of Marcel?”
FvB: “Lara? Hahaha.”
LR: “Bij deze – hij is aan u voorgelegd.”

Op de site van Het Dagblad van het Noorden suggereert iemand Lucky Star. Een ander heeft er een Maleisisch woordenboek bij gepakt en komt met Ujang Angin (= jongen van de wind).
Ik zoek ‘Lara’ op (behalve als in ‘voornaam van Rense’). Lara is een deelstaat van Venezuela. Lara is ook een bronnimf in de Romeinse mythologie. En het hondje van Bassie en Adriaan.
En nu ook een olifantje?

“Oei” vat het goed samen

door Reageer

Terecht veel aandacht voor de bedreigde kunstschatten van Egypte.

Maarten Raven van het museum van Oudheden zou eergisteren naar Egypte zijn gegaan. Naar het grafveld waar Nederlanders al sinds 1975 aan graven. Hij heeft er van af gezien omdat het zinloos is: er zijn geen ambtenaren om vergunningen af te geven, er zijn geen inspecteurs.
Nu maakt hij zich grote zorgen. Omdat gewapende bendes vernielingen aanrichten. Omdat mensen ‘zomaar’ naar schatten graven. Omdat ze magazijnen met oudheidkundige schatten plunderen.
“Oei” vat Lara Rense het goed samen.

En: “zit er meer achter” oppert Marcel Oosten. Moeilijk te zeggen. Er gaan verhalen dat de regering chaos wil creëren. Dat daarom de gevangenissen zijn opengezet. Zodat de leiders kunnen zeggen: ziejewel, jullie hebben ons nodig.
Raven: “Ik denk dat dorpelingen overal in Egypte kans zien inkomen te verzamelen in deze barre tijden. De mensen zijn arm en dom.”
LR: “Wordt uw veld wel bewaakt?”
Raven denkt van niet: Archeologen worden weggestuurd uit Egypte.

LR: “Dat voelt niet lekker, denk ik.”

Sietse Bosgra: Jolande Sap heeft zich laten bedotten

door 16 Reacties

Er gaat een missie naar Kunduz omdat Jolande Sap zich heeft laten overtuigen door Mark Rutte.
Ze is optimistisch en positief, zegt ze. Ze heeft vertrouwen.
Tja.

Ineke van Gent stemt tegen.
Omdat ze niet optimistisch maar realistisch is.

In het Radio 1 Journaal Sietse Bosgra.
GL-prominent.
Jolande Sap heeft zich, zegt hij, “laten bedotten”. Ze is “naïef”. En mogelijk was ze niet bestand tegen “de druk van Mariko Peters”.

Lara Rense en Marcel Oosten laten Bosgra praten.
Wat een prima aanpak blijkt want de man heeft zo te horen zijn speech goed voorbereid. Hij verwijt de fractie dat die “zich heeft afgesplitst van de partij”. En: hij stapt uit de partij. Omdat die heeft “gekozen voor oorlog voeren” waar men voor vrede had moeten kiezen.
Eerst nog even naar het congres, daar zijn zegje doen en een motie van afkeuring steunen en dan zegt Bosgra zijn lidmaatschap op.

Op twitter, houdt niet-twitteraar Marcel Oosten Bosgra voor, “er is veel waardering voor haar moed”. Van Jolande Sap dus.
Bosgra: “Tachtig procent is tegen bij GroenLinks en dan kan er wel getwitterd worden maar daar schiet je niets mee op.”
Wijze woorden.

In mijn tijdlijn wordt overigens vooral gespeculeerd waar al die kiezers die GroenLinks nu de rug toekeren naartoe zullen gaan.