De Koude Kalkoen

Wachten op oude vrouwtjes of aanbesteden

door Reageer

Bezuinigen. 120 miljoen. Stadsvervoerders. Aanbesteden.
Dat is het Filiaal met Joris van de Kerkhof: “Ik hoor het mezelf uitleggen en denk: ik ben het nu al kwijt.”

Het Radio 1 Journaal zet vol in op het onderwerp. Reportage uit Rotterdam, gebelde hoogleraar mobiliteit en vooral: de Filiaalhouder in Den Haag. Met de verontwaardigde directeur van HTM De Clerq, een boze vakbondsman en -aan de telefoon- iemand van Arriva die “van nature optimist” blijkt te zijn en ons bezweert dat alles efficiënter kan terwijl toch iedereen tevredener wordt.
Nou… doet Joris van de Kerkhof. Er staan hem berichten bij van erg ontevreden chauffeurs. Nee hoor, ontkent Hettinga (Arriva) opgewekt de feiten.

Een Haagse chauffeur schildert een schrikbeeld van oude vrouwtjes die komen aanstrompelen. *Hij* wacht dan even. Terwijl de Arriva- of Connexxion-chauffeur voor haar neus zou wegrijden omdat die te hard moet werken. “We zijn gewoon tegen de aanbesteding en gewoon voor HTM”.
Dat ‘gewoon’ spreekt ook de reizigers aan. Man: “Tis Haags en het moet Haags blijven.” Vrouw: “Ik sluit me aan bij deze meneer.”

Lara Rense aan het slot van de uitzending: “Joris, wat is jouw conclusie?”
JvdK: “Dat veel mensen recht tegenover elkaar staan.”
Volgt een samenvatting mét toepasselijke kwootjes. Terwijl de Filiaalhouder en passant ook al zijn verhaal op de NOS-site heeft gezet. Waarmee ik geheel ben geïnformeerd.
De NOS laat het er echter niet bij zitten, die wil dat de luisteraars nu ook nog via Facebook en twitter reageren. Met Eigen Ervaringen.
Oh well.

“U staat zo te horen te trillen op uw benen”

door Reageer

Geen mediaoverzicht, zegt Lucella Carasso.
Want we bellen met VN-gezant Ad Melkert die net in Irak een aanslag heeft overleefd.
Wat is er gebeurd? Een klap achter hem in het konvooi. Slachtoffers, vermoedt Melkert, onder Iraakse militairen.

Lucella Carasso, invoelend: “U staat zo te horen -uiteraard- nog te trillen op uw benen.”
Altijd rekening mee houden, zegt Melkert. Zijn erop voorbereid. En getraind. Toch verschrikkelijk. Hij klinkt mechanisch en inderdaad érg aangeslagen.
LC: “Wat zag u.”
Knal. Enkele auto’s achter hem. “Luchtdrukverplaatsing.”
Melkert snapt het wel: na 7 maanden nog geen regering. De VN probeert (moeizaam en totnutoe zonder succes) partijen tot elkaar te brengen. “De situatie wordt er niet veiliger op.”

LC: “Het is net gebeurd, dus er schiet van alles door uw hoofd, wat moet hierop het antwoord zijn.”
Melkert zegt iets vaags (“op beste manier rol spelen”).
LC: “Wat gebéurt er met u, u bent *de* VN-gezant – volle kracht vooruit om u in veiligheid te brengen?”
Melkert: “ja, ja”
LC: “U was het hoofddoel.”
Melkert wil “niet speculeren” en “geen uitspraak over doen” maar o, wat klinkt hij uit zijn evenwicht.
LC: “Sterkte met het verwerken van deze nare ervaring.”

Wat een goed gesprek met Ad Melkert van wie wij allen weten hoe narrig die kan zijn, zeker in een voor hem lastige situatie, wanneer hij zijn gesprekspartner *niet* respecteert.

Lucht en papier verplaatsen en genieten van de zon op de velden

door Reageer

“Tis zo’n dag” verzucht Joris van de Kerkhof aan het eind van de uitzending van het Radio 1 Journaal. Zijn opdracht: EDF wil een gasopslag bij Pieterburen, het dorp staat op de achterste poten en wil dat niet – maak daar een leuk Filiaal van.
Eerst lokaliseert hij Pieterburen in Friesland. Ze hadden het wel gehoord maar wouen hem niet corrigeren, jokken Marcel Oosten en Lara Rense een half uur later.

Een mevrouw van de EDF houdt een promoplaatje over met z’n allen trots zijn op horizonvervuiling en gebrom en “Met z’n vierhonderd (=inwoners Pieterburen) blazen tegen de gasdruk uit Frankrijk, dat is hard blazen” sombert de Filiaalhouder tegen een actievoerster. Maar die zal heel Nederland mobiliseren want wie nog niet het Pieterpad liep draagt vast wel de zeehondjes van Lenie ‘t Hart een warm hart toe.
Een gedeputeerde is ook tegen. Vanwege “selectief ruimtelijke ordeningsbeleid”.
JvdK: “Dan moet u toch gewoon “tegen! tegen!” gaan roepen?” En die tekst op spandoeken zetten. Maar: “Wij verplaatsen voornamelijk lucht en papier” waarmee de Filiaalhouder hem “veel succes” wenst en “wat een baan, zeg!”

Dan is het óp naar Zuidwending waar al een opslag is. Maar zelfs in ruimtelijk Groningen staat file dus het doel wordt niet bereikt. Zodat niets anders rest dan vlak voor half tien te bellen met iemand van de Gasunie (door Joris van de Kerkhof abusievelijk geïntroduceerd als NAM). Gelukkig vat die het vrolijk op en houdt een eigen promopraatje over goed communiceren en inspraak.

De Filiaalhouder rondt af met een herhaalde verwijzing naar de protestwebsite van Pieterburen waar is gewaarschuwd dat hij misschien zomaar bij mensen zou aanbellen (dan moesten ze rústig blijven). Tenslotte een uitsmijter van het soort waar hij een patent op heeft: “genieten van de zon en de rijp op de velden”.

Het was leuk luisteren.
En eerlijk gezegd ontging mij om kwart over zes ook in welke provincie Pieterburen ligt.

Radio is het mooiste medium

door 2 Reacties

“Er zitten hier twee oude mannen voor een ouderenomroep en niemand weet hoe we eruit zien.”
Mart Smeets is op bezoek bij de Perstribune en heeft het over tv vs radio.
“Heerlijk, hè” is de eerste reactie van Govert van Brakel die meermalen heeft laten weten niets te voelen voor een op hem gerichte webcam. Maar, zegt die dan: van jóu, Mart, weten mensen natuurlijk wél hoe je eruit ziet.
“Maar niet hoe we hier zitten” corrigeert die. Waarop we beschreven krijgen dat de sportcommentator een kop koffie in de hand heeft (okee) maar ook dat hij ongeschoren is (aha) én dat hij “een roodachtige bril” (GvBr) op heeft.
Mart Smeets: “Heel modern ben ik opeens geworden.”

Mogen we Mart Smeets voorlopig nog hóuden? Hij doet of hij het ook niet weet: de NOS wikt en beschikt. Hij hoopt wel dat hij mag blijven. Want hij “zit vast” aan de sport. Zoals jij, Govert (zegt Mart) “aan deze microfoon. Je hebt zo mooi afscheid genomen en nu zit je er weer.”
“Is er druk op je” vraagt Van Brakel. Smeets vindt, zegt hij, dat hij “anderen een kans moet geven.” GvBr: “Je zit toch niemand in de weg? Laten ze zich maar bewijzen.”
Waarop de mannen vaststellen: “Radio is het mooiste medium.”

Dit is mijn derde Perstribune.
De eerste uitzending vond ik warrig. Intussen lijkt de vorm te zijn: uur 1 praten met een journalist, uur 2 praten met iemand van de sport.
Vandaag beviel die aanpak me zeer. Slimme mensen die iets te zeggen hebben over onderwerpen die me interesseren.
De aanpak heeft ook een risico. Wat als de gast van het uur je niets zegt of erger: je tegenstaat.

“Hiero! Kijk eens! Ik heb er één!”

door 10 Reacties

“Ja! Jasper! Hiero! Kijk eens! Ik heb er één! Een paddestoel!”
Lisa Wade wandelt buiten in het bos Vroege Vogels binnen. Opgewonden en blij. Want “kijk eens hiero” – ze heeft een paddestoel gevonden.
“Ga lekker tekenen” zegt ze tegen (tekenaar) Jasper. “En als het nou niet lukt heb ik binnen ook nog wel een zeldzame boleet zitten, hoor, om te tekenen.” (Dat is een grapje, het slaat op medepresentator Menno Bentveld).
“Oh! Je begint met een schetsje! Mooi, hoor!”

Later in het Capitool tegen de tekenaar: “Hoe is het begonnen als klein jongetje” vs Menno Bentvelds “Kun je er een beetje van leven, van dat tekenen.”
LW: “Mogen we ‘m hébben als-ie af is?” (ja) “Yes!”

Ik denk dat ik weet wat het is.
Het is haar stem. Die klinkt alsof ze een kind van hooguit 12 is. En kinderen van 12 mogen best door een bos springen en “hiero!” paddestoelen vinden en “yes!”-we mogen de tekening hebben, doen. Een vrouw van 30 mag dat óók. Maar wanneer ze *klinkt* als een kind van 12 komt het belachelijk over. Zoals *gewone* niet zo snuggere opmerkingen met dat stemmetje snel overkomen als oliedom.

Wat te doen als de VARA Lisa Wade wil houden (wat denk ik het geval is afgaand op hun gids van afgelopen week: Wade in een kort interviewtje én op de omslag).
Mijn advies: voorkom dat ze blundert met domme vragen, dat ze de vingertjes brandt aan onderwerpen die ze niet aankan, laat haar maar doen of ze écht een Vroeg Kuiken is.
Afgaand op de gesprekken van vanochtend denk ik dat ze daar al mee bezig zijn. Het laatste interview met de (Greenpeace-)minister van Milieu bv. Daar stelde Menno Bentveld alle inhoudelijke vragen waarin blijk moest worden gegeven van eigen informatie en inzicht in de materie terwijl Lisa Wade slechts drie vragen had die alle geheel ‘open’ waren zoals: “Wat gaat u doen aan de overbevissing.”

Wanneer ze dan ook nog afsluit met *extreemkinderstemmetje* “Ik ga lekker tekenen” wéét ik dat de Vara het heeft begrepen.
Menno Bentveld presenteert voortaan als Vogel, Lisa Wade speelt Kuiken.
Of dat leuk is om naar te luisteren mag je zelf bedenken.