De Koude Kalkoen

Bert van Slooten

Vanuit compassie in dialoog blijven

door Reageer

Homo’s in Oss gaan de kerk van pastoor Cor Mennen roze kleuren.
Wow! Logisch dat Bert van Slooten de organisator van deze actie, Cor Strik, belt om hem het hemd van het lijf te vragen. Met meteen al de domper: ze hebben een gesprek gehad en de pastoor heeft gezegd dat het misverstand is opgehelderd en Strik beaamt “de kou is uit de lucht”.

Waarom dan toch de actie?
“Het is geen protest maar een uitnodiging om vanuit compassie in dialoog te blijven met elkaar ipv vanuit uitsluiting en oordeel tegenover elkaar te staan.”
En: “Op het niveau van de pastoor en de initiatiefnemers is er een goed gesprek geweest maar het is de bedoeling dat de dialoog nu op een hoger plan wordt getrokken tussen het bisdom en het COC.”

Wat gaat er gebeuren, vraagt Bert van Slooten. Ik stel me voor: spuitbussen met weliswaar afwasbare verf (maar toch), overal roze kaarsen, kerk inpakken in roze linten.
Ze gaan “honderden roze rozen aanbieden” want “het is een vriendschappelijke manifestatie en géén protestactie om vanuit compassie in dialoog te blijven met de homogemeenschap”.

Het moge duidelijk zijn: niet alle homo’s begeven zich dansend in een string door de heterowereld.

De te snel tikkende twitterende presentator

door Reageer

Een beetje tweep twittert wat af op een dag.
Daarbij maakt ze tikfouten en denkfouten en soms wordt ze door anderen gecorrigeerd en soms leest ze zichzelf nog eens na en denkt ‘wat een onzin’ en besluit zo’n berichtje te deleten.

De BN-tweep – in dit geval presentator Bert van Slooten – wordt direct gegrepen door Twipper.

En alsof dat nog niet genoeg is wordt het bericht een uur later al voor het nageslacht vastgelegd door de google-robot.

De Kalkoen wenst Bert van Slooten een weekend met veel uitslapen en bijtanken en is blij dat ze zelf geen twitter-vip is.

Noord vs Zuid in Irak

door Reageer

Iraakse kunstenaars zouden het fijn vinden als ze weer naar huis konden maar volgens journaliste Judit Neurink (twee jaar werkend en wonend in Noord-Irak) zit dat er voorlopig niet in.

In het noorden is vooruitgang: het is er veilig, er wordt gebouwd, er wordt geconsumeerd, er rijzen supermarkten op, Amerikaanse kunstenaars leren jonge Koerden over de integratie van muziekvormen, er zijn Turkse investeerders.
In het zuiden, waar het onveilig is, wordt natuurlijk niet geïnvesteerd. In het noorden kan zij veilig over straat, zonder beveiliging. Dat haal je in het zuiden niet in je hoofd. Geen wonder dus dat zelfs de Iraakse stafchef heeft gezegd: Laat de Amerikanen blijven, we zijn nog niet klaar.
En wat óók zo erg is in het zuiden: ze hebben hoogstens 2 uur per dag electriciteit en vaak minder. Stel je dat eens voor bij 50 graden (of méér) in Bagdad en Basra en dan ook nog eens zandstormen. Gruwelijk, denk ik. Want lekker lang douchen zit er dan natuurlijk niet in.

Judit Neurink heeft de afgelopen maanden, vertelt ze, in het noorden “veel toeristen uit het zuiden gezien”. Die zochten “een paar weken veiligheid”. Ze zeiden tegen haar: “Ik wilde dat het bij ons zo was.”
“Het is verschrikkelijk gevaarlijk in Bagdad?” vervolgt Bert van Slooten. Ja, dat is het.
Maar hoe gaan die mensen dan toeristische reisjes maken, vraag ik me af. Met een auto langs al die bermbommen? Of vliegen ze? Wat voor mensen zijn het die zich dit kunnen veroorloven. Of heb je gewoon meerdere werkelijkheden naast elkaar. Onveilig en geen electriciteit maar wel op vakantie gaan?

“Nou én” als de nieuwe W

door Reageer

Het Radio 1 Journaal zwoegt zich door de nieuwsluwe ochtend om ons om kwart voor negen te verrassen met een gesprek tussen Bert van Slooten en Birgit Donker (NRC Handelsblad) over journalistiek. Hoe doe je dat, nieuws *maken* is de actuele vraag. Wij, onthult de presentator, kijken dan vaak in de kranten.

De krant (NRC althans) zoekt naar primeurs, eigen onderzoeksjournalistiek, achtergrondverhalen van correspondenten en altijd: verdieping. Die primeurs zijn link, weet Bert van Slooten. Zie de Volkskrant van vandaag: Van Agt die het maar niks vindt dat met de PVV wordt onderhandeld. Maar overal (de Telegraaf, Nu.nl) wordt dat overgenomen zónder bronvermelding. Wat kun je nou méér brengen.

Birgit Donker brengt ons de traditionele journalistieke W’s in herinnering: wie wat waar wanneer waarom (en hoe). Daar hoort nu bij: what’s next en nou én. En journalisten zijn ook nog steeds nodig om uit de grote hoeveelheid berichten de juiste selectie te maken.
Waarom zijn journalisten (Van Slooten brengt het boek van Jan Blokker in herinnering) zo negatief over zichzelf? “Komt het door het stempel dat wij de paria’s van de samenleving zijn?” Het is traditie, journalisten zijn te zelf-kritisch. Maar we hebben, vindt Donker, “de plicht niet zo negatief te doen want bij een stelletje losers wil je je niet aansluiten.”

Birgit Donker, na een conflict met de directie opgestapt als hoofdredacteur, werkt nu op de kunstredactie. Hoewel buitenlandcorrespondent zijn nog steeds een “meisjesdroom” is.
“Veel op pad”, daar verheugt ze zich op.
“Niks leuker dan met je poten in de modder staan” beaamt Bert van Slooten van wie ik juist de indruk heb dat *hij* niets leuker vindt dan presenteren.

Het Drielandenpunt zien en de balans op maken

door Reageer

“Het Drielandenpunt zien en dan terug naar Hilversum” bereidt Bert van Slooten ons erop voor dat dit de laatste dag is van de RadioRoute.
Marc Hamer ( “zo’n RadioRoute, je slaapt weinig, gezond eten is er ook niet bij, maar we halen de top, hoor!”) beklimt op zijn meegenomen racefiets de Vaalserberg. De rest van de uitzending is hij in Bocholtz bij zorghotel Weloord dat *bijna* af is.
Een hotel waar je terecht kunt als je er even uit wil zijn terwijl je ook zorg nodig hebt.

Die zorg kan variëren van drempelloze kamers tot verpleegkundige zorg en fysiotherapie. Ook biedt men, in samenwerking met Atrium MC ‘vakantie-analyse’ aan voor nierpatiënten. Voordeel voor de regio: werkgelegenheid. En klandizie voor de winkeliers.
Bart Lommen begon eraan toen hij ontdekte dat zijn eigen vader na een herseninfarct nergens voor vakantie terecht kon. Men was eenvoudig niet ingesteld op (bv) een scootmobiel.

Aan het slot van de uitzending vraagt Bert van Slooten aan Marc Hamer “de balans op te maken” van een week Limburg. Wat is hem het meest opgevallen? Dat er massaal op de PVV is gestemd. En dat de Limburgers daar zelf nog een verklaring voor zoeken.
Heeft onze RadioRouter wél een verklaring? Hij vermoedt dat het te maken heeft met een behoefte aan ‘law and order’, niet met racisme.

Straks horen we wat gouverneur Frissen ervan vindt.
Dan is het dag met het handje tegen de RadioRoute(r).

Foto fiets: Marc Hamer
Foto Marc Hamer (met wethouder Van der Aa): Bart Lommen