De Koude Kalkoen

Peter de Bie

Iedereen moet weer aan de plofkip

door 4 Reacties

Deze week staan er grote advertenties in de kranten met foto’s van boeren voor ruime, half-lege, stallen met op de hand een paar snoezige kleine kuikentjes.
Volgens de begeleidende tekst heeft de kip het maar wat fijn in Nederland.

De Nieuwsshow praat erover met culinair journalist Loethe Olthuis die haarfijn uitlegt waarom dat gelul is.
70% van de Nederlandse vleeskuikens wordt in zes weken van kuikentje tot kip van meer dan 2 kilo opgefokt.
Het is een ras dat is ontworpen om altijd honger te hebben, ze eten zich te pletter, daarom zakken ze door hun pootjes.
En omdat de ‘moeders’ niet kolossaal mogen worden, krijgen ze weinig voer en hebben die altijd honger.
Zes weken? Peter de Bie valt van zijn stoel.
Dát had hij nooit eerder gehoord (jammer van die steen waaronder hij blijkbaar al jaren zit).

Mieke van der Weij haalt de folder van de plofkipboeren erbij.
De biologische kip zou slechter voor het milieu zijn dan de ‘gangbare’ (lees: plof)kip.
Dat is ietsje waar, geeft Olthuis toe, maar er zijn al goede stallen met geavanceerde manieren om de mest te verwerken en de lucht te circuleren.

In de supermarkt ligt nog steeds de plofkip en de nieuwe zgn betere AH-kip heeft niet eens daglicht in de stal en leeft slechts twee dagen langer – dat schiet niet op.
Maar (LO): “Elke dag dat een kuiken langer leeft eet-ie meer, neemt hij meer ruimte in, kost-ie meer.
Het gaat allemaal om het geld.”

Afschuwelijk

Nog wat details voor mensen zoals Peter de Bie die het de laatste jaren misschien niet allemaal hebben meegekregen.
Er leven 24 kippen op een vierkante meter in een stal die zes weken niet wordt schoongemaakt.
Pas wanneer de kippen naar de slacht zijn wordt de stal gereinigd en dan begint alles weer opnieuw.
PdB: “Wat een afschuwelijk idee, zeg.”

Waarom deze campagne? Vraagt Mieke van der Weij maar ze weet het antwoord eigenlijk zelf al: “Iedereen moet weer aan de plofkip.”
Om eraan toe te voegen: “Laat je niet misleiden.”

Dat was weer een mooi item in de Nieuwsshow waarin Loethe Olthuis ons ervan doordrong dat “kippen de meest gemartelde dieren zijn, met konijnen, maar daar hoor je niemand over”.
Volgende week misschien de konijnen.

Mannen in roze jarretels

door 2 Reacties

Renée Römkens van Atria houdt een riedel over dat feminisme nog steeds nodig is en “het heeft iets te bieden voor de toekomst” – door Peter de Bie direct onderbroken met “wát dan”.
Volgende riedel over de ingewikkelde wereld en ongelijkheid en geweld en loonkloof en weer Peter de Bie: “Maar hebben we daar een feministische visie op? Dat zijn toch gewoon wereldproblemen.”
Ja en nee en de jongere generatie wil alles met elkaar verknopen.

Ze bedoelt het goed, Renée Römkens. Ze heeft ook gelijk.
Maar wat wordt het op deze manier zelfs voor een feministe als ik snel bla-bla.

Na drie minuten gaat het roer om en komt modespecialiste Aynouk Tan erin.
“Wat ik natuurlijk doe is door kleding bekijken wat de stand van de emancipatie is en wat ik nu heb geschreven is een pleidooi dat vrouwen meer moeten denken aan mannen in roze jarretels wanneer ze masturberen.”

Gemor van de aanwezige mannen dus “laat me even uitpraten” vervolgt Tan en het komt erop neer dat mannenkleding een hogere status heeft en dús moeten vrouwen het aantrekkelijk gaan vinden om te fantaseren over mannen in vrouwenkleding als ze het met zichzelf doen.
Mieke van der Weij: “Ik weet niet of je dat er doorheen krijgt, hoor, bij de meeste vrouwen.”
En Peter de Bie: “Als je dat allemaal moet gaan bedenken tijdens het masturberen is de lol er volgens mij wel af.”

Weer mengen de mannen zich in het gesprek (grappig, bij zo’n onderwerp denken mannen altijd dat ze een duit in het zakje moeten doen terwijl ze ánders beleefd luisteren op een enkele opmerking na).
Dus ja: Angela Merkel.
Tuttige mantelpakjes.
Die moet haar borsten meer laten zien.

Na wat geneuzel over Angela’s decolleté wijst Mieke van der Weij ons erop dat het vandaag Equal Pay Day is en “daar wind ik me nou over op” (dat vrouwen te weinig verdienen voor hetzelfde werk).
Renée Römkens windt zich daar óók over op en zegt nog dat we breder moeten kijken naar keuzes maken in het leven en opnieuw denk ik: ja, weet ik, is zo, maar wat weinig inspirerend allemaal.

Zestig auteurs hebben een bijdrage aan dit boek geleverd.
Als je dat wil verkopen stuur je er dus 1 voor de grote lijn (degelijk maar saai) en 1 voor de provocatie.
Werkt dat?
Voor mij niet, maar misschien ben ik niet de doelgroep.

Een haas is geen konijn

door 2 Reacties

“Een goed stukje wild, ik ben er ook dol op” vertrouwt Mieke van der Weij ons toe waarna we het hebben over het wild in de supermarkt dat vrijwel nooit wild *is*.
Kok Julius Jaspers bevestigt wat deze week in de Volkskrant stond: het meeste ‘wild’ wordt gefokt en ook nog eens onder erbarmelijke omstandigheden waarbij het ergst mishandelde stukje vlees het konijn is.
In krappe draadstalen kooien zitten ze.
En worden helemaal gek.

Maar, zegt Peter de Bie, er staan van die leuke plaatjes op de verpakking.
“Dan zie je ze zo lekker naar je kijken en denk je, ach ja, het was ook je tijd.”

Eenden hebben het ook niet leuk en dan is er nog de Engelse patrijs (de onze is beschermd) die daar wordt gefokt en dan losgelaten zodat jagers ze kunnen neerknallen.
Opdat ze ze ‘wild’ kunnen noemen.
PdB: “Wat een nep, zeg.”
MvdW: “De wereld is altijd weer slechter dan je denkt.”

Dan een stukje spraakverwarring waarbij Peter de Bie eerst zegt dat elk konijn wild is (nee, je kunt sommige konijnen ook achter je huis hóuden) en dan denkt-ie dat een Vlaamse Reus een haas is (nee: konijn) want die had bij de buren de zolder vernield.
“Een haas is iets anders dan een konijn” weet Mieke van der Weij en “o is een haas iets anders dan een konijn” reageert Peter de Bie die zo deze ochtend ook nog iets heeft geleerd.

Conclusie van Jaspers: koop wild alleen bij de poelier ténzij bij de Plusmarkt want die heeft een deal met Staatsbosbeheer die wel wild móet schieten op de Veluwe om “de wildstand op peil te houden”.
Goed zeg, van die Plusmarkt.
Wel jammer dat ze er nog steeds plofkip verkopen.

Botox is besmettelijk

door 1 Reactie

“Laten we massaal naakt, in daglicht, voor een vergrootspiegel gaan staan en gewoon eens even stevig janken over alle putten, kwabarmen, hangknieën, rimpels en plooien. Laten we de fysieke veroudering verwerken als ware het een rouwproces na de dood van een dierbare. En dan moedig voorwaarts!”

Mieke van der Weij leest voor uit ‘Het botoxdilemma’ van Nathalie Huigsloot.
Een boek over schoonheid en onzekerheid en vrouwen en mannen.
Volgt een gesprek dat vooral mooi is omdat iedereen eerlijk is.
Eerst Mieke en Nathalie samen, dan valt Peter de Bie in.
Hij ziet 5 rimpels in het voorhoofd van de schrijfster.
Heeft ze nou écht serieus voor de spiegel gestaan en daarnaar gekeken?!

“Doet iedere vrouw!” weet Mieke van der Weij. “Ik heb een vergrootspiegel.”
PdB: “Waarom doen wij mannen dat dan niet?”
Mannen, legt de gast uit, kijken anders in de spiegel.
“Mannen zien een enorme pens maar denken ik heb nog wel een goeie kop, die compenseren” (ad hominem! Die durft).
Terwijl vrouwen inzoomen op wat er aan ze mis is.

Het komt (o.a.) omdat we worden opgevoed met prinsessenverhalen.
Zodat Nathalie Huigsloot wanneer ze haar dochtertje(5) voorleest erbij zegt dat de koningin zich met dómme dingen bezig hield nl wie de mooiste van het land was.
Peter verbaast zich maar Mieke onthult dat ze als kind al grote voeten had en dan konden de stiefzusters van Assepoester niet in het muiltje en voelde zij zich net alsof ze zo’n lelijke stiefzuster was.

Nu Peter: “Als je serieus denkt dat oudere vrouwen mooier worden, is er echt iets mis met je? Ik heb het over mezelf.”
Nee.
Maar de mannen die zeggen “karakter kun je niet neuken” (NH) worden breed uitgemeten: “Omdat het precies de achilleshiel van de vrouw raakt.”

Je moet er vroeg bij zijn (botox) anders ziet het er onnatuurlijk uit en steeds meer vrouwen doen het, NH: “het is besmettelijk”.
Nu haak ik ietsje af (want: tis toch te laat voor mij) maar, legt de schrijfster een link: “In de generatie van mijn moeder is het de ooglidcorrectie” en verdomd, dát herken ik van vriendinnen die mij dan ook proberen mee te slepen.

Wat te doen?
Als het schoonheidsmonster in je hoofd zegt ‘laat aan je sleutelen’ moet je je afvragen of je dierbaren dan meer van je houden.
Het antwoord zal nee zijn en dan: niet doen.
Maar wat nu als het antwoord ‘ja’ is?
Beter niet aan denken misschien.

“Je kúnt het, kleine jongen!”

door Reageer

Govert Schilling te gast, altijd leuk, altijd gezellig.
Maar even *niet* wanneer Mieke van der Weij het onderwerp Philae introduceert door te benadrukken wat er is mis gegaan (ligt op z’n kant, op de verkeerde plek, z’n accu is leeg) en dan lachend: “Máár volgens wetenschappers is de missie een groot succes.”
Schilling ontploft (“je zegt met een lachje…”).
Het is wél een groot succes, alleen zijn er wat dingen “anders uitgepakt dan je had verwacht”.

Mieke van der Weij: “Ik heb niet gezegd dat de missie mislukt was.”
Nee, maar, heeft de wetenschapsjournalist gemerkt: “Veel mensen hebben dat idee.”
Volgt een uitleg van de komeet en het landen en naarmate het gesprek vordert wordt Philae steeds meer een knuffelding.
GS: “Het idee was zodra-ie grond onder z’n pootjes voelt: hup, ik ben er…”

“En die batterijen, is dat geen eh.. probleempje dan?”
Mieke van der Weij vraagt het zéér voorzichtig.
Zeker. Want Schilling zat erbij toen vannacht om zes minuten over half twee het laatste signaal is opgevangen.
“Hij kon nog maar een heel zacht piep…. piep… piepje…”
Ach gossie, denk je direct.

GS: “Het was een emotioneel afscheid.
Er hebben vluchtleiders daar staan huilen om gedag te zeggen tegen hun lander.”
Op twitter verschenen teksten: “Hou vol, Philae, je kúnt het, kleine jongen!” en tenslotte “Rust zacht, kleine metalen vriend”.

Een gepersonifieerde robot.
Wat sommige mensen raar vinden, weet Schilling.
“Maar dat vind ik nou weer niet raar!” roept Mieke uit.
“O. Mooi,” reageert haar gast bij wie ze na haar introductie zo te horen nog het een en ander moet goed maken.

Komt het nog goed met Philae?
Héél misschien. Want met zonlicht kan hij opladen maar hij ligt aan de rand van een klif. Hij zóu zes uur per dag zonlicht moeten hebben maar krijgt dat nu maar anderhalf uur.
Toch is er hoop dat hij over dagen of misschien weken genoeg energie heeft “om te zeggen ah! Ik kan mezelf weer aanzetten.”
GS: “En dan weer piep… piep… piep-piep-piep-piep – en dan is-ie er weer.”
We mogen dus niet zeggen dat hij dood is.
Winterslaap. Coma.
Zoiets.

Wat een mooi slot zou zijn geweest maar helaas vraagt Peter de Bie nog hoe Philae uiteindelijk zal eindigen.
Slecht.
In de ruimte geblazen of verbrand door de zon.
Arme kleine, metalen vriend.