De Koude Kalkoen

Maino Remmers

Een krokodil in je achtertuin

door Reageer

Vanochtend keutelt Maino Remmers knus door het Ilperveld ivm Natura 2000 en laat zich vogels en koeien aanwijzen.

Vanmiddag belt Tim Overdiek (de NOS mét de EO voor al uw nieuws over wat groeit en bloeit en ons altijd weer boeit) met Walter Getreuer van Serpo in Delft.
Over de krokodillen in Australië waarvan er nu weer net zoveel zijn als veertig jaar geleden.
Tweehonderdduizend.

Heel goed! Vindt Getreuer.
Want sinds 1971 zijn ze beschermd.
Daarvoor schoten boeren ze af. Toen is uitgerekend wat voor schade de boeren hadden (omdat de krokodillen schapen aten) en dat wordt gecompenseerd terwijl de boeren ook nog een premie krijgen als ze krokodillen beschermen.

Jamaar, doet Tim Overdiek.
Wát als er 1 in je achtertuin staat.
Dat zou Getreuer zelf “heel leuk vinden” en verder adviseert hij de Australiërs er niet naartoe te gaan (“het zijn geen aaibare dieren”) en ze niet te voeren.

“En kinderen” vraagt de presentator bezorgd.
Daar moet je goed op passen en ze waarschuwen.
Zoals wij kinderen ook waarschuwen voor de stroming in zee en dat ze niet de straat op moeten rennen.

11-1129In Australië, vertelt Getreuer, wordt per jaar één mens gedood door een krokodil. Terwijl er 1700 doodgaan door het verkeer.
Bij de krokodillenaanval is vaak alcohol in het spel.
“Kijk mij eens de rivier vol krokodillen overzwemmen.”

Maar toch (bij Overdiek neem je zorgen niet zo snel weg): “Wat doen ze in Australië om de overlast weg te nemen?”
Krokodillen worden zodra ze de twee meter naderen (en trek krijgen in mensenvlees) verplaatst naar gebieden met minder mensen.
Verder moeten ze vooral *blijven* omdat ze zwakke en zieke dieren wegvangen en zo hun eigen plek hebben in de rangorde der dingen.

Leuk gesprek.
Leuk Filiaal óók trouwens.

Een dier is voor altijd

door Reageer

De asiels zitten vol en raken in mei nóg voller.
Omdat mensen dan ‘vakantiekriebels’ krijgen en het huisdier dus(..) ervaren als blok aan het been dat moet worden afgeschud.

Het klinkt cru en het *is* cru en Maino Remmers hoort het in een asiel in Rijnmond. Waar hij er getuige van is dat een jongen en een meisje huilend binnenlopen met een kat die een hartstilstand heeft gehad in de hoop dat de aan het asiel verbonden dierenarts er nog iets aan kan doen.
Dat kan ze niet.

Aanleiding voor het Filiaal is de Dierenbescherming die een actie is gestart en doet of er een nieuwe website ikzoekbaas.nl bij hoort.
Die website bestaat allang maar is wel opgepimpt met beelden van baas-zoekende dieren die rap aan je voorbij schieten.

De boodschap is: een dier moet geen impulsaankoop zijn.
Dus moeten we de knuffels niet kopen bij de dierenwinkel of in het tuincentrum maar in het asiel.
En moeten we ons goed realiseren dat een dier zorg nodig heeft en lastig kan zijn en dat de dierenarts een kostenpost is waarvan je regelmatig zult schrikken.
Helemaal mee eens.
Nog beter zou natuurlijk zijn als dierenwinkels en tuincentra de (schattige, jonge) dieren ook niet verkochten.

Maino Remmers maakt een mooi, informatief Filiaal en vertelt ook over zijn eigen geadopteerde kat Tiësto (die eerst een junk als baas had en toen Tijgertje heette).
Pas op het laatst vervalt hij in het door mij gehate ‘toontje’ wanneer hij flauw gaat zieken tegen een man die -suggereert de verslaggever- door zijn vrouw in een asiel zou worden geplaatst als hij niet doet wat ze wil.
Jammer, jammer.

forever

“Ze vreten alles op, hè?”

door 1 Reactie

Maandag keert een toestel van Easyjet terug naar Schiphol omdat er ganzen in de motoren terecht zijn gekomen.
Dús gaat Maino Remmers op bezoek bij “jager en boer” Reinier van Elderen en bespreekt met hem wat er allemaal tegen ganzen wordt gedaan en dat het niet helpt.

Maino Remmers:
“Ze vreten alles op, hè?”
Jager: “Ja, bijzondere planten en zeldzame soorten.” (O?? Welke dan?)
MR: “Levert het nog wat op, een gans schieten?”
Slechts 50 cent bij de poelier.
MR: “We moeten meer gans gaan eten.”
Jager: “Ja want ze brengen schade toe aan de landbouw en aan de natuur en aan de vliegveiligheid dus ik zou zeggen: Eet een gans en geef de natuur ook een kans.”

Wat ook kan, behalve schieten: eieren rapen.
MR: “Zijn ze lekker?”
Rapen mag overigens alleen met vergunning net als schieten.

MR: “Er is ook een discussie geweest over vergassen, bedwelmen zachter uitgedrukt maar dat kan alleen als ze in de rui zijn.”
Klopt. Dan heb je er, weet de jager, “in 2-3 uur wel 500-700 tegelijk en dan zijn ze binnen 40 seconden…”

MR rondt af: “Tja, we moeten meer ganzeneieren gaan eten misschien en de ganzen eten dan is het ook weer interessanter om ze te schieten.”

Denk je dat ik het eenzijdig samenvat en dat Maino Remmers wél kritische vragen stelde en er blijk van gaf dat hij zich écht in de materie had verdiept?
Lees zijn weblog en laat je uit de droom helpen.
Je kunt daar ook de hier beschreven fragmenten beluisteren.

Ergens je humor vandaan halen

door 2 Reacties

Met als opdracht “ga maar een eindje rijden dan kom je vanzelf verhalen tegen” wordt Joris van de Kerkhof op pad gestuurd.
Eerst kan hij zijn besneeuwde auto niet vinden, dan komt hij vast te zitten met zijn recorder en eindigt zijn 1e reportage met: “Nou, Lara en Marcel, waar ga ik naartoe?”
“Go east young man,” bedenkt Marcel Oosten.
“Want daar sneeuwt het nog steeds.”

Richting Nijmegen dus waar het verkeer wel meevalt zodat de Filiaalhouder (die het niet écht is vanochtend, want dat is Maino Remmers met een eeuwige herhaling over ‘herrie door het verkeer’) zijn eigen nieuws moet maken.
“Ik sta bij een benzinestation onder een boom,” vertelt Joris van de Kerkhof. “En de sneeuw die op de takken zat…”
Lara Rense: “Die zit nu in je nek haha.”
Precies.

Later ervaart de verslaggever nog dat hij voor een bezoek aan de wc 50 cent moet betalen en dan is er niet eens wc-papier en zingt Ramses Shaffy hem luid toe dat hij moet zingen, bidden en bewonderen.

Om kwart voor negen vraagt Joris van de Kerkhof aan z’n GPS hoe hij het snelst in Hilversum kan komen. Het ding rekent en komt uit op 169 minuten vertraging ténzij hij omrijdt en ergens een pontje neemt en dan wordt het 111 minuten. Maar (na een kleine tik erop): nu bedenkt het opeens dat de Filiaalhouder al om half tien in Hilversum kan zijn.
JvdK: “Je moet ergens je humor vandaan halen.”

Intussen staan élders (en niet eens zo ver van hem vandaan) files van 30 en zelfs 50 km maar daar gaat Joris niet naar toe.
Nee, hij vraagt in de Nijmeegse binnenstad hoe het fietspad is (valt mee) en waarom deze sneeuw beter plakt (voor sneeuwballen) dan die van láátst.

Kwart óver negen: is hij in aantocht? willen de presentatoren weten.
Nee. Want: de routebeschrijver was “in de war” zodat de Filiaalhouder ‘Hilversum’ als bestemming heeft geschrapt en zijn thuis ‘Den Bosch’ heeft ingetoetst.

Leuk geval van ‘hoe sla ik me heen door eigenlijk-geen-nieuws door ferm mezelf in het non-nieuws te werpen’.

“Hoe slechter het weer, hoe korter de overlast”

door Reageer

Dat is vanochtend lachen in het Radio 1 Journaal.
Maino Remmers dolt over oliebollen en dan over vuurwerk.
Dat dit jaar nóg harder mag knallen dan de jaren ervoor en dat rare namen heeft.

“Speciaal voor jou, Bert! Orgasme!” roept de Filiaalhouder uit.
Waarop Van Slooten: “Ik zat even niet op te letten. Wat zei je.”
Wat een leugen had kunnen zijn, maar dat is het niet.
Zodat de grap verpietert.
Wel neemt de presentator zoet wraak door Maino Remmers wanneer die Leopard uitspreekt als liepart te blijven vragen dat woord te herhalen.

De politie wrijft zich intussen in de handen want er dreigt regen en: “Hoe slechter het weer, hoe korter de overlast.”

De 1,5 miljoen honden en 3 miljoen katten kijken evenmin uit naar het geknal. Omdat, legt Frank Dales van de Dierenbescherming uit aan Jan van de Putte, ze 2x zo goed horen als mensen.
Zijn adviezen: hou ze vanaf tien uur binnen, doe zelf ‘normaal’ = rustig en ga voor alle zekerheid vanmiddag nog langs de dierenarts om ze te laten chippen voor als ze toch ontsnappen.
Zullen al die honden en mn katten die panisch zijn voor de dierenarts érg fijn vinden, dat uitje terwijl het nu al de hele dag overal knalt.

Zijn er ook nog dieren die het niks kan schelen, wil de nieuwslezer nog weten. Hij denkt aan “schildpadden en vissen”.
Die doet het inderdaad niks, denkt Dales.

Wél in paniek raken konijnen waarvan er in Nederland tussen de 500.000 en een miljoen zijn. Als huisdier.
Dan heb ik het nog niet over de diertjes die nu als ‘tam konijn’ in de schappen van AH liggen.

Op de een of andere manier halen konijnen als dier dat bang is voor vuurwerk nooit de vragen van de journalisten en evenmin de adviezen van de dierenbeschermers.
Wil je toch weten wat te doen: Konijnenopvang Franky geeft goede raad.

(op de foto mijn kater Guus Oudjaarsnacht 2011-2012, boven in een balk van de keuken)