De Koude Kalkoen

Engeltjes met paraplu’s die zingen

door Reageer

“We hebben Joris van de Kerkhof naar Griekenland gestuurd” vertelt Rop Zoutberg gisteren in het Radio 1 Journaal – alsof de NOS met z’n allen in conclaaf is gegaan wikkend en wegend waar de verslaggever nu weer eens heen moest worden gezonden.

Het is dus weer Athene geworden en dit keer maakt de razende reizende reporter geen 1-2-tjes met Conny Keessen (“vertel eens Conny, hoe zit het hier met de politiek”) maar gaat hij zelf op pad.
Op terrasjes, langs pinautomaten. Waar hij een Nederlandse impresario treft die blues- en jazz-concerten organiseert in Griekenland. Maar: “Het geld is op.”
Een paar jaar geleden begon hij ermee na zijn pensioen.
Opgewekte mensen zag hij toen op straat en nu?
“Met een gezicht van hier tot ginder.”

Waarna Joris van de Kerkhof door rent naar het stadion waar het Olympisch vuur wordt ontstoken. In de stromende regen “engeltjes met paraplu’s die zingen”.
“Ik had het niet verwacht maar daar krijg je toch kippenvel van” zegt hij met iets gebroken stem wanneer de vlam ontbrandt.
“Jij niet?” tegen Conny Keessen die dit keer mee is. Nee.
“Ik wel.”

Dan, lachend, “in de zendtijd van het Grieks verkeersburo nu.. het Grieks verkeersburo” want ze worden aangeklampt voor een promopraatje.
JvdK: “Ja, het was mooi, maar ik vond vooral ú mooi, met de hand op uw hart.”
Griekse tekst.
Conny Keessen met vlakke stem vertalend: “Het gaat om de liefde. Iedereen moet van Griekenland houden.”

Leuke reportages zijn dit.
Van mij mag de NOS Joris van de Kerkhof nog even in Griekenland láten.

Twee ‘uit het hart gegrepen’s

door Reageer

“Sorry, ik zat net te eten” opent Tessel Blok om vier uur het laatste half uur van Villa VPRO en ik vind dat zo amateuristisch en zgn-spontaan dat ik alweer heb gegeten en gedronken – bij mij dus geen volle mond.
Maar het blijkt een rare poging tot participerende journalistiek.
Omdat het gaat over hamburgers en daarvan heeft La bla-bla Blok een participerend hapje genomen.

Hapjes van Ongewenste Dieren. Zoals rivierkreeftjes en paarden en ganzen en… steekt een man van wal.
“En mensen” onderbreekt hem Ger Jochems. “Ganzen zijn niet ongewenst, maar de mensen die ze doodschieten.”
*applaus*

Een eerdere greep uit mijn hart deed in het Journalistenforum Max van Weezel.
Het gaat over de niet meer van de buis, uit de transistor noch de krant weg te slane gruwelijke ijdeltuit Sywert van Lienden.
Zet die knul weer aan tafel bij DWDD en mijn tv zapt spontaan weg (ja! dat kun je een tv leren).

Jurgen van den Berg (weer terug, fijn) legt voor wat men vindt van de nieuwste ‘kijkmijeens’-ideetjes van Sywert.
Waarop Max van Weezel: “Vroeger ging je in een buurthuis stencils draaien en dat is wel heel erg ouderwets.
Maar dit is wel heel erg alleen maar mediageil.”
*giga-applaus*

Taal

door 1 Reactie

Een paar maanden geleden werd ik onaangenaam verrast door de matige beheersing van de Engelse taal door presentator Bert van Slooten.

Dus denk ik wel ‘au’ wanneer ik hem vrijdag de JP van de bank JPMorgan hoor uitspreken als ZjiePie, maar echt verbaasd ben ik niet.
“Het is ZjeePie als in Zjee Ar” twitter ik een beetje kattig waarop Van Slooten (niet ongeestig) terugtwittert dat het “in elk geval geen Jippie” is.

Vandaag een reportage van Amerikacorrespondent Wessel de Jong over JPMorgan. Met veel (Engelse) citaten.
Waarin de bank ZjeePie wordt genoemd.
Ook door Wessel de Jong. 1x. In de inleiding.
Daarna houdt hij het consequent op ZjiePie.

Is dat een ramp?
Welnee.
Maar voor een Amerikacorrespondent is het wel een beetje dom.

Oren naar achteren

door Reageer

Volgende week is de Week van het Huisdier.
Het is nieuws dat Freddy van Thijn uit het rijke aanbod heeft gekozen voor het mediaoverzicht van het Radio1Journaal.

In het kader van die Week zal de Sophia Vereniging op scholen Snuffelcolleges geven.
Want jaarlijks worden 150.000 mensen gebeten door een hond.
Daarvan kan 86% worden voorkomen als kinderen het gedrag van een hond beter interpreteren.

Dus, legt juf Freddy geduldig uit, als een hond zijn staart tussen zijn poten doet en zijn oren naar achteren heeft hij genoeg van je en moet je “ophouden met aaien”.

Kijk, daar kúnnen we wat mee, met dat soort berichten.

Nooit nergens geen last van

door Reageer

De politie doet invallen in woningen in Eindhoven op zoek naar wapens en drugs.
Met honden waarvan de grootste dierenliefhebber onder de Radio1-verslaggevers, Joris van de Kerkhof, tussen de middag de namen wil weten.
Ook praat hij dan met de politie (die weinig wil zeggen) en eerlijk gezegd denk ik: leuk (mn van die namen), maar dat was het dan.

Dat is het niet.
De verslaggever gaat ook nog de straat op in de wijk Gestel.
“Mag ik u iets vragen?” “Dat mag,” zegt een man. En vertelt dat hij is wakker geworden van vier klappen. “En ik denk, er is wat aan de hand, hè” – in dat heerlijke accent van Gestel.
“En daar is een raam uit, bij Cor. Waar beginnen ze aan, hè…”
“De politie of die mensen,” vraagt Joris van de Kerkhof voor alle zekerheid.
Het is “die mensen”.

De man woont er al veertig jaar. Omdat hij uitzicht heeft op het park. En zijn zuster woont in het centrum maar hij wil niet ruilen. Is hij 1 van de eerste bewoners? Nee. Want de huizen zijn van 1959..
JvdK: “Okee. Toen de huizen er 14 jaar stonden bent u er gaan wonen.” Mooi, groen, ruim en nu die overbuurman… “Nooit nergens geen last van gehad. Hai, Jan!”
JvdK: “En wat hebt u ervan gemerkt, meneer?” Nee. Nou ja, die knallen.
JvdK: “Wel een fijne wijk?”

Jan woont hier pas zeven jaar. Fijne buurman. Van Cor hadden ze trouwens ook geen last.
“En wat hij doet moet hij van z’n eigen weten.”

JvdK: “Gaat om een hoop geld.”
Man: “Ik weet niet wat dat spul werd is want ik doe daar nie in.”
En: “Ik ben trouwens tachetig jaar geweest, wat wilde nou toch. Voor die paar dagen dat ik nog tegoed heb.”
JvdK: “Geniet van die paar dagen, van die paar jaar, tien jaar.”
“Ja, tien jaar! Kom over tien jaar terug!”
Dat is 29 januari 2022, rekenen ze samen uit.
JvdK: “Tot dan.”

Waarna de mannen elkaar “houdoe!” wensen en mij achterlaten met een warm and fuzzy feeling (als ooit-Eindhovense met roots in Gestel) en bewondering voor hoe Joris van de Kerkhof iets dat een stomme voxpop had kunnen zijn omtovert in een prachtig portret.

Flash required