De Koude Kalkoen

Lara Rense

Schorre verslaggever in PSV-café

door 1 Reactie

In Eindhoven kun je leuk feestvieren, verzekert ons Joris van de Kerkhof.
Maar de sfeer in het café waar hij mee naar PSV-Heracles kijkt valt hem wat tegen.

De laatste minuten, ziet de verslaggever die zo te horen zelf wél zijn keel heeft schor geschreeuwd, “zijn ze met de rug aan het kijken.”
“Een feestje omdat het moet” vieren de mannen.
Vooruit: “Philip Cocu, Philip Cocu!” willen ze nog wel zingen.

“Was wel een beetje saai, hè?” leeft Joris van de Kerkhof zich in.
Nee, dat toch niet.
JvdK: “Ik ben de enige wiens stem een beetje overslaat.”

Hij heeft “nét het eind van de reportage gehaald”, hoort ook Lara Rense.
“Een verslag van een schorre Joris.”

Waarin we een eerbetoon aan een triomferend PSV kunnen zien van een zoals altijd perfect participerende journalist.

Geen treinen, geen bussen

door 1 Reactie

Hij zou iets héél anders gaan doen op Amsterdam CS, vertelt Marc-Robin Visscher.
Maar geconfronteerd met een leeg station (kwa treinen) en wanhopige reizigers gooit de Filiaalhouder het roer radicaal om.

Lege borden ziet hij. Later de belofte dat de treinen om zeven uur weer gaan rijden (quod non).
Koffie! krijgen de wachtenden aangeboden. Geen bussen.
Want, zegt NS-woordvoerder Eric Trinthamer bokkig tegen Lara Rense, ze wisten niet dat de storing lang zou duren en trouwens het had toch niet gekund want voor de ochtendspits heb je veel bussen nodig en die hadden ze niet.

De Filiaalhouder wordt intussen informatiepunt voor buitenlanders die een taxi nodig hebben. Zestig Euro voor een rit naar Schiphol! Een Engels sprekende man klinkt verontwaardigd. Is dat normaal? Marc-Robin Visscher vraagt het een chauffeur die tekeer gaat dat het inderdaad normaal is. Nee hoor, zegt later een collega. Vijfenveertig Euro, dat is de prijs.
Spreekt de Filiaalhouder ook Frans? Jazeker! Twee mannen moeten naar Apeldoorn. Kan 150 tot 200 Euro kosten, voorspelt een chauffeur.
MRV: “U gaat deze mensen niet extra beduvelen?”
Chauffeur (lachend): “Weet ik niet.”

Even na negen uur een opgetogen Michiel Haighton van ProRail. De storing is verholpen! Zodat ergens tegen (of na) het middaguur de treinen weer enigszins normaal zullen rijden.
Op de website van de NOS wordt met dankbaar gebruik van twitter live verslag gedaan van de ellende.

Leuke verslagen.
Tenzij je ergens heen moet met de trein en nu je bestemming niet kunt bereiken zoals de vrouw die in Ede-Wageningen dansles moest geven.
MRV: “Er wordt vandaag niet gedanst in Ede-Wageningen door een treinstoring in Amsterdam.”
Dat vat het mooi samen.

“Leeft u méé?”

door 1 Reactie

Vooropgesteld (want zo hoor je te beginnen wanneer je iets gaat zeggen dat niet goed valt).
Vooropgesteld dat ik het hartstikke erg vind van die bus.
Achtentwintig mensen dood waarvan tweeëntwintig kinderen en daar weer van zestien Belgische kinderen en ook nog zes Nederlandse kinderen.

Helemaal terecht dat het Radio 1 Journaal toen het bekend werd direct Joris van de Kerkhof naar Lommel stuurde en meeluisterde met de persconferentie in Zwitserland.
Ietsje té om er donderdag ook nog het Filiaal aan te wijden mn door de manier waarop Maino Remmers het aanpakte. Willekeurige mensen aanschietend om hun verdriet uit te melken, zijn éigen verdriet erbij stortend (want: ooit zelf in Lommel gewoond) en bijna wenen met dorpsdichteres Marie-Cécile Moerdijk aan haar keukentafel.

Netjes was gisteravond Karin Alberts: ik kan en wil dat niet, mensen aanschieten.
Vandaag weer emotie melkend Maino Remmers. “Leeft u méé” tegen een man in het aan Lommel grenzende Bergeijk. Wat moet zo’n man dan zeggen? Welnee! Overdreven, al die aandacht?

Wat me ook nog ergerde: zowel Lara Rense als Tim Overdiek die erover spreken als “Het verdriet van België”. Voor de niet-lezertjes onder ons: dit is de titel van een roman van Hugo Claus. Ik citeer Wikipedia: “De roman schildert een niet erg vleiend portret van een Vlaamse collaborerende familie in de jaren voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog, maar het is ook een bildungsroman over een eigenzinnige adolescent die besluit om schrijver te worden.”

Vooropgesteld dus: ik vind het óók erg van dat ongeluk. Van de dode kinderen en van de dode volwassenen. En aandacht ervoor vind ik terecht.
Maar deze aandacht en mn deze bewust-sentimentele aandacht vind ik overkill.

Er is meer leed in de wereld.
Er zijn die zestien mensen in Afghanistan die zijn vermoord door die Amerikaanse militair die het waarschijnlijk ook niet kon helpen omdat hij ten onrechte beschadigd en wel weer de oorlog is ingestuurd.
Er zijn de mensen in Syrië die worden gemarteld en gedood. Er zijn de hongerende kinderen in Afrika.
Er zijn de slachtoffertjes van Robert M. en hun ouders.

Stoppen dus, met het snikken in Lommel.
Lijkt me ook prettiger voor de mensen daar.
Het is hún leed, verdomme.
Niet dat van ons.

Wie betaalt de rekening voor comazuipen

door Reageer

Maandag twittert Herre Kingma (Medisch Centrum Twente) dat drankmisbruikers die op de EH belanden hun behandeling zelf zouden moeten betalen.
Ach ja, zegt hij vanochtend tegen Lara Rense. In boosheid twitter je wel eens wat. Maar hij méént het wel.
En pakt uit over zuiplappen die op de Eerste Hulp voorrang eisen en personeel en patiënten bedreigen zodat de Beveiliging moet worden ingeschakeld.

Waarna het nieuws wordt: comazuipers moeten zelf medische zorg betalen.
Volgens mij is dat niet hetzelfde maar Kingma vindt het zo te horen wel ok dat het onderwerp die draai krijgt dus gaan we vandaag verder over jeugdige comazuipers die weer bij zinnen gekomen een rekening van een paar duizend Euro in het knuistje krijgen gedrukt.

Verzekeraar Menzis vindt het wel een interessant idee. PvdA-Kamerlid Lea Bouwmeester wil liever meer voorlichting. Aan de ouders bijvoorbeeld.
De favoriete open deur als je het ook niet meer weet.
Denk ik. Tot ik Joris van de Kerkhof hoor praten met een schoolklas uit Meppel waar stoer wordt gedaan over je bezatten en kotsen en katers en straks bij het eten bier.
JvdK: “Jij bent 15?! Drink je dan bier bij het eten met je ouders?!”

Mijn favoriete Filiaalhouder, nu even werkzaam in de avond, is bij het Westfries Gasthuis in Hoorn waar ze veel ervaring hebben met zich laveloos drinkende jongeren. Ook daar: graag meer voorlichting.
En: je moet er niet aan denken dat de ambulance niet meer wordt gebeld bij een volgezopen kind omdat ze bang zijn dat het anders ook nog moet betalen.

Tenslotte een café in Hoorn.
“Zonder belerend te zijn” wil Joris van de Kerkhof toch wel aan de orde stellen: “Het beeld van ouderen die om zes uur zitten te drinken – dat geeft toch het beeld dat het normaal is om te drinken…”
Nee hoor. Zeggen de ouderen. Een ervan had het plan voor een jongerencafé zonder rook en drank. Wat niet is gelukt. Maar misschien lukt het ooit wél.
JvdK: “Daar gaan we dan over verder praten buiten de uitzending om.”

Hij bestelt een Spa rood.
Proost, Joris.

Fun, power en Haagse hakken

door Reageer

Dat Radio 1 aandacht gaat besteden aan Internationale Vrouwendag horen we al dagen in een spotje. “Girls just wanna have fu-un” zingt Cyndi Lauper ons daarin opgewekt toe.
Even opgewekt richt Marc-Robin Visscher zich vanochtend op de Vrouw. Wat, vertrouwt hij ons lachend toe, voor hem “uniek” is.
Hoewel hij wél bij een tussenpersoon voor vliegreizen zich had opgegeven als vrouw. “In een gekke bui, ja, dat doe ik dan wel eens” en daar kreeg hij nu een mailtje van dat hij door het invoeren van een couponcode een kadootje zou krijgen.

Óp naar Sybilla Dekker die (o jee, tegen de regels in!) krentewegge smeert voor de Filiaalhouder om later als een idioot -suggereert hij- haar auto door het Haagse verkeer te manoeuvreren. Ze gaan naar sociëteit De Witte waar pas sinds 1998 vrouwen worden toegelaten en nu (haha) omdat er vrouwenontbijt is ook de mannenwc’s door vrouwen mogen worden gebruikt.

Dekker (“ja, ik ben rolmodel”) heeft haar Haagse hakken aan. Zes centimeter hoog. Paars. Zodat wanneer ze loopt het (MRV:) “tap-tap-tap hier komt Sybilla Dekker aan” klinkt.
De voormalige minister wil iets weten van Lara Rense. Of die ‘Hilversumse hakken’ heeft.
Die zijn “wel nodig” vindt de presentatrice. En ze heeft ze: “kasten vol!” om er snel “not” aan toe te voegen.

Heeft het Radio 1 Journaal genoeg gedaan aan Vrouwendag, vraagt Marc-Robin Visscher tenslotte aan Jolanda van Duyvenbode van Sky Radio. Die heeft duidelijk niet geluisterd, houdt zich dus op de vlakte en vertelt over de *powervrouwen* van wie Sky vandaag platen draait. Anouk. Adele. Glennis Grace (daar vallen we net in).
Had de Filiaalhouder vijf minuten later overgeschakeld dan was het Amy Winehouse geworden: they tried to make me go to rehab, I say no-no-no.

Internationale Vrouwendag is niet meer wat het geweest is.