De Koude Kalkoen

Joris van de Kerkhof

“Je zou het eens moeten proberen”

door Reageer

Twee giebelende meisjes die tegelijk en door elkaar heen praten.
Het zijn eigenlijk vrouwen van 30, ze vormen het duo Oldenosborn en ze hebben Camaretten gewonnen.
Erg blij zijn ze en doen ze nog “voornamelijk kleine-zaal-dingen”.

Waarna Joris van de Kerkhof stapt naar de winnaar van de publieksprijs en de persoonlijkheidsprijs, Kiki Schippers.
Die “jeetje wow superblij” is.
En van de verslaggever moet horen dat ze na een liedje een staande ovatie kreeg (niet gemerkt) en daarna een eindlied en *beng*! Dat was de beker en “sorry” lacht de winnares zodat ik vermoed dat ze een klap op de microfoon heeft gegeven.

En nét wanneer ik denk dat we gezellig twee minuten blijven babbel-kabbelen, vraagt Joris van de Kerkhof: “En waar ging dat laatste lied over?”
“Je bedoelt ‘Jij hoeft niet meer weg van mij’?
Of het lied van ‘Zaad op de muur’?”

Van dát lied horen we een stukje.
En Kiki Schippers tegen de verslaggever: “Was dat jouw favoriet?”
Nee. Maar “het was wel heel beeldend” en Kiki: “Is dat zo? Je zou het eens moeten proberen” waarop Joris: “Hoe lang blijft dat dan goed, eigenlijk?”
Lachuitbarsting: “Dat weet ik niet! Maar ja, het zat er nog.
Toen ik er achter kwam.. Ik weet niet hoe lang het er al zat…”

Lied zet weer in over “een langgerekte klodder zoet verleden” en inderdaad: “Jij hoeft niet meer weg van mij!”

Vrolijke reportage met een licht flirtende verslaggever en een leuke winnares met inderdaad een opmerkelijke persoonlijkheid.
Luister even.

Allerlei beelden op het netvlies

door Reageer

Geritsel.
En Joris van de Kerkhof die vertelt dat Vluchtelingen in de Knel in een klooster zit.
Stem van een jonge vrouw (kán mijn vooroordeel zijn, maar ze klinkt niet als een non). Ze deelt envelopjes met leefgeld – € 56 – uit aan mensen die in de rij staan.
Een Afghaanse man is zes jaar in Nederland. Over twee weken doet de rechtbank uitspraak en weet hij of hij mag blijven.
JvdK: “Kúnt u terug?”
Man: “Ik loop gevaar.”

Maar dit is niet de zoveelste *sob* story over arme vluchtelingen.
Het gaat over de Eindhovense gemeenteraad die een motie heeft aangenomen dat ze niet alleen bed, bad en brood verdienen maar ook: begeleiding.
Terwijl Teeven nog zit te wachten op Godot, stemde in Eindhoven de VVD vóór zo’n regeling.
Niet per se (uitsluitend) uit de goedheid van hun hart.
Want, zegt de fractievoorzitter: “Als ze niet opgevangen worden, hebben we ze niet in beeld.”

Vluchtelingen in de Knel is er blij mee.
Want zo komen er “menselijke en duurzame oplossingen”.

Nog een vluchteling.
Elf jaar geleden als 14-jarige jongen uit Angola hierheen gekomen.
Procedure ziet er niet goed uit.
JvdK: “Kúnt u terug?”
Man: “Nee, nee, nee.”
JvdK: “Waarom niet?”
Man wil er niet over praten. Het is te erg wat hij heeft meegemaakt.
De verslaggever beschrijft hoe de man met zijn ogen gaat bewegen.
“Ik zie de beelden niet, maar ik zie wel dat er op uw netvlies allerlei beelden komen.”

De man is bang bij een negatieve uitspraak weer op straat te komen.
De hulpverleenster is wat dat betreft minder somber.
Ze denkt dat ze dankzij de motie van de gemeenteraad kan blijven begeleiden.
Waar ze blij mee is.

Ik ben ook blij.
Met de motie.
De reportage, waarin Joris van de Kerkhof (knap) nog twee vluchtelingen, een hulpverleenster én een politicus wist te verwerken, vond ik met de verplichte drie minuten te kort.
Gelukkig staat op de NOS-site een uitgebreid artikel voor wie net als ik méér wil weten.

Utrechtse serieverkrachter voor de rechter

door Reageer

De Utrechtse serieverkrachter van 15-20 jaar geleden staat vandaag voor de rechtbank in een pro forma zitting.
Alsnog tegen de lamp gelopen door een fietsendiefstal en daarbij weggeschraapt dna.

Verschillende programma’s besteden vandaag aandacht aan de zaak.
Aan de angst van toen.
En: wie *is* die man.
Lastig bij iemand die tot nu toe de kaken stijf op elkaar houdt.

Joris van de Kerkhof is bij de zitting.
Hij doet verslag door waarneming te verbinden met kwoot uit de rechtszaal zodat het lijkt alsof hij voice over is.
“De rechtbank” roept een bode wanneer de rechters binnenkomen, geklikklak van fotografen, orde der dingen wordt bepaald.

JvdK: “De verdachte heeft een capuchon op.”
Rechter: “Mag ik u vragen uw eh.. hoofddoek af te doen.”
Dat wel maar uit de verdachte komt verder niet veel meer dan: “Geen antwoord.”

Monotoon leest de officier, een vrouw, voor welke drie verkrachtingen de verdachte te laste worden gelegd: data en plaatsen.
JvdK: “Dan legt ze uit dat de verkrachtingen op een gruwelijke manier gebeurden.”

We zijn nu anderhalve minuut in het sobere verslag en de verslaggever zegt dat hij “een deel van de opsomming” zal weergeven.
Zaak 1: een meisje van 16 anaal, vaginaal en oraal gepenetreerd.
Zaak 2: vrouw van 28 verkracht, kon ontsnappen en verborg zich in een sloot waarbij ze tot haar neus onder water bleef zitten – na een tijdje is ze vrijwel naakt hulp gaan zoeken in de omgeving.
Zaak 3: meisje van 16, mond dicht getaped, met tie rips vastgebonden aan een boom, anaal en vaginaal verkracht en zo achtergelaten.

De zaak wordt voortgezet op 19 januari.
JvdK: “Tussen parketpolitie en advocaat loopt de verdachte weg.
Een kleine, dikke man met een capuchon bungelend over zijn rug.”

Een indringend verslag.
Zakelijk. Sober.
Waardoor je extra schrikt van de drie beschreven verkrachtingen.
*Deels* beschreven verkrachtingen.

Door de knieën

door Reageer

“Ik ga door mijn knieën voor u, meneer Nagel.”
Nou! Dat is een sterk begin van het gesprek dat Joris van de Kerkhof heeft met een aantal kopstukken van 50Plus.
Zoiets zie ik Rutger van Powned nog niet doen.

De verslaggever is bij een congres van 50Plus.
Waar, zegt men, niet meer dan vijf minuten van gedachten is gewisseld over Krol, Hammerstein, de vrienden van de Gay Krant.
Of over flessentrekkerij en oplichting.

JvdK (vriendelijk): “Daar doen jullie niet aan?”
Nee. En als 50Plus hebben ze ook geen binding met “die stichting”.
Want: “Zoals het er nu naar uitziet is alles goed gegaan.’
JvdK (nog steeds vriendelijk): “Zoals het er nu naar uitziet?”
En: “Wat een gedóe, hè?”

Tegen Nagel: “Hoe gaat u er in de campagne voor de Provinciale Staten voor zorgen dat dit niet de hoofdmoot wordt?”
Al jaren bekend! Weten de 50Plussers (en willen ze ons doen geloven).
Ze (…) “Hebben maar één oogmerk: beschadigen! Beschadigen! Beschadigen!”
Onzin, die twee ton voor 50Plus.
Het gaat om de pensioenen van de ouderen die in januari weer omlaag gaan.
(jaja)

Er is op twee woningen van Krol beslag gelegd.
JvdK: “Hoeveel woningen hebt u wel niet?”
Ja, lacht Krol, dat *lijkt* misschien wat veel maar hij woont in de ene en in de andere woont “mijn ex-partner van 30-35 jaar geleden”.

Nagel wordt trouwens de lijsttrekker van de partij voor de Eerste Kamer.
Toch een beetje nieuws.
Hoewel ‘nieuws’.

Maar wel een leuk gesprekje.

Niets is waterdicht

door Reageer

De theorie-examens van het CBR worden vanaf vandaag afgenomen door computers die elke kandidaat andere vragen voorleggen.
Zodat je niet meer kunt spieken bij de buren.

Joris van de Kerkhof is erbij, loopt eerst door een piepend poortje en dan door een sluis en krijgt een oefenvraag voorgelegd:
Stel, je bent moe.
Wordt je concentratie dan minder, beter of blijft-ie hetzelfde.
Als het hele examen dat niveau heeft vraag je je af hoe mensen ervoor kunnen zákken.

Maar na afloop spreekt hij kandidaten die *nu* geslaagd maar eerder gezakt zijn.
Waarbij de nieuwe aanpak ze goed is bevallen.
“Dat je alleen zit” was prettiger. Maar ook ervaarden ze de vragen als makkelijker.
Wat voor die ene jongeman maar goed was ook, want dit was zijn vijfde keer.

Joris van de Kerkhof stelt aan een woordvoerder van het CBR de vraag die de braverds onder de luisteraars (waartoe ik mezelf reken) natuurlijk bezig houdt: “Hoe konden mensen fraude plegen?”
Behalve dat spieken.

Voorzeggen op afstand met apparatuur.
En lookalikes.
Maar dat voorkom je hier toch niet mee?
Daarom zijn ‘onze mensen’ getraind op het niveau van marechaussees en herkennen ze zeker lookalikes.
JvdK (sceptisch): “Eh…. ja….”
Waarop de man meteen in het defensief: “Niets is waterdicht” maar ze doen dus hun best.

De jongen van de 5x theorie gaat binnenkort het echte examen doen want hij heeft al 25 lessen gehad.
*Al*.
Ik zal maar niet vertellen hoeveel lessen ik had toen ik slaagde voor het rijden.
Maar voor de theorie ben ik in 1x geslaagd.

Zoals men tegenwoordig vaak zegt: dat-dan-weer-wel.