CBR

De theorie-examens van het CBR worden vanaf vandaag afgenomen door computers die elke kandidaat andere vragen voorleggen.
Zodat je niet meer kunt spieken bij de buren.

Joris van de Kerkhof is erbij, loopt eerst door een piepend poortje en dan door een sluis en krijgt een oefenvraag voorgelegd:
Stel, je bent moe.
Wordt je concentratie dan minder, beter of blijft-ie hetzelfde.
Als het hele examen dat niveau heeft vraag je je af hoe mensen ervoor kunnen zákken.

Maar na afloop spreekt hij kandidaten die *nu* geslaagd maar eerder gezakt zijn.
Waarbij de nieuwe aanpak ze goed is bevallen.
“Dat je alleen zit” was prettiger. Maar ook ervaarden ze de vragen als makkelijker.
Wat voor die ene jongeman maar goed was ook, want dit was zijn vijfde keer.

Joris van de Kerkhof stelt aan een woordvoerder van het CBR de vraag die de braverds onder de luisteraars (waartoe ik mezelf reken) natuurlijk bezig houdt: “Hoe konden mensen fraude plegen?”
Behalve dat spieken.

Voorzeggen op afstand met apparatuur.
En lookalikes.
Maar dat voorkom je hier toch niet mee?
Daarom zijn ‘onze mensen’ getraind op het niveau van marechaussees en herkennen ze zeker lookalikes.
JvdK (sceptisch): “Eh…. ja….”
Waarop de man meteen in het defensief: “Niets is waterdicht” maar ze doen dus hun best.

De jongen van de 5x theorie gaat binnenkort het echte examen doen want hij heeft al 25 lessen gehad.
*Al*.
Ik zal maar niet vertellen hoeveel lessen ik had toen ik slaagde voor het rijden.
Maar voor de theorie ben ik in 1x geslaagd.

Zoals men tegenwoordig vaak zegt: dat-dan-weer-wel.

Mensen frauderen bij het CBR theorie examen.
Zodat het CBR in Amsterdam nu detectiepoortjes inzet.
En alles afpakt voordat de leerlingen de examenzaal ingaan.

Dat gaat in een kluisje, vertelt een vrouw aan Joris van de Kerkhof.
Telefoons, camera’s, iPods, iPads.
Naar geluid.
Dat is het poortje.
Dan worden de sleutels van het kluisje apart gelegd en riemen afgedaan.
Riemen afgedaan?? Zit daar ook wat in dan?
Of is het om te voorkomen dat je je verhangt?

De vrouw laat een portemonnee zien.
Met ontvangstapparaat en oortje.
Kandidaat neemt vraag op, zendt, slimmerd buiten geeft antwoord, oortje vangt dat op.

De vrouw praat verder maar het klinkt alsof Joris van de Kerkhof moe is van haar gebabbel, zich abrupt afwendt en een examinandus bij de kladden grijpt: “Ging het goed?”
Dat weet-ie niet, hij is al een keer gezakt en toen was er ook controle dus dit vindt-ie overdreven.

JvdK: “Jij ziet eruit alsof je denkt dat je wel goed kunt rijden maar dat het gedóe is met dat theorie examen.”
“Dat heeft u goed gezien haha.”

Tien minuten later: “En daar is-ie weer.”
“Weer niet gehaald.”
“Waaróm nou toch niet?!” Joris van de Kerkhof klinkt vaderlijk-verbaasd.
En: “Waren het écht veel te veel fouten?”
“Ja. Echt pijnlijk, pijnlijk.”
JvdK: “Nou, dan vraag ik er niet naar. Sterkte met verwerken.”
“Dank u wel.”
Maar…. “beter dit een paar keer doen dan onveilig de weg op, moeten we maar denken”, zegt nu de kandidaat.
Waarna de knul bij vader in de auto stapt die hem naar huis rijdt.

Over de vele stiekeme afkeurenswaardige en terecht te bestrijden vormen van fraude weet ik hierna nog steeds niet veel.
Maar de kennismaking met de braniejongen die eerst de theorie maar flauwekul vindt en dan heel deemoedig doet – dat was leuk.