Levenslang helder en duidelijk

Gisteren in de Volkskrant een paginagroot interview met Marcel de Haas.
Mot met de SGP, mot het het Reformatorisch Dagblad.
Met de SGP omdat hij gescheiden is (zegt hij), met het Reformatorisch Dagblad omdat dat een column over echtscheiding niet wou plaatsen.
Verderop: de gewraakte column.
Die me deed denken: dat RD was verstandiger dan VK.

Slecht huwelijk
Vandaag in de TROS Nieuwsshow dezelfde Marcel de Haas.
Waarbij ik me eerst verbaas over de slechte voorbereiding door mn Mieke van der Weij.
MvdW: U had een slecht huwelijk en u dacht het past niet in mijn moraal maar het moet er toch van komen, die echtscheiding?
Nee: *zij* vroeg die aan.
MvdW: Uiteindelijk hebt u gezegd, ok als jij het dan per se wilt dan gaan we het maar doen.
Nee. Zij heeft tegen zijn zin doorgezet.

MvdW: De scheiding is u dus opgedrongen maar daarom vindt u het zo onrechtvaardig dat u door het RD de wacht wordt aangezet.
Nee, zo zat het niet.
Peter de Bie neemt over en het gaat over de kandidaatstelling voor het Europees Parlement door de SGP.

Alimentatie
Nadat De Haas zijn gal heeft gespuwd over de partij komt het geklaag over de alimentatie.
Hij betaalt, vindt hij, teveel en straks krijgt zijn ex ook nog een deel van zijn pensioen.
Hoewel zij altijd thuis heeft gezeten.

Mieke van der Weij dénkt dat ze het begrijpt: “Vond u dat uw vrouw wél had moeten werken?”
Nee, dat hadden ze samen afgesproken.
Maar nu heeft hij levenslang.
MvdW: “De moraal is dat vrouwen moeten blijven werken, hè? Denk ik.”

Wéér verkeerd begrepen.
“Het is een keuze geweest van allebei maar ik ben de enige die er financieel voor opdraait.”

Emancipatie
Dan, helemaal aan het eind komt de aap uit de mouw: De Haas vindt dat de vrouw tijdens het huwelijk thuis moet zitten met de kinderen maar áls het dan tot een scheiding komt moet ze opeens doen aan emancipatie en fulltime werken en zeggen “ik wil niks van die vent ik zorg voor een huis ik zorg voor een inkomen”.

De presentatoren zijn intussen zo murw dat de krankzinnigheid van deze redenering ze ontgaat (want hoe komt een vrouw na 20 jaar thuis zitten zonder werkervaring en met een gedateerde opleiding aan een goede baan) of ze denken: welke idioot heeft deze gast uitgenodigd en lamaarzitten.
De Bies afsluiting “Kortom, het is lastig, maar uw pleidooi is helder en duidelijk” doet me het laatste vermoeden.