De Koude Kalkoen

Jeanne

Speldjes in het haar

door Reageer

Een brief is bij herinneringscentrum kamp Westerbork bezorgd.
Een brief die een vader heeft geschreven aan pleegouders bij wie zijn dochtertje Mieke (2,5 jaar) gaat onderduiken. Bijna vier kantjes.
Over dat het een lief kind is en of ze speldjes in haar haar willen doen en hoe ze op het potje wordt gezet en hoe in bed gestopt.
En dat ze haar graag weer zelf willen opvoeden als de oorlog voorbij is.

Ontroerend. Want wat moet het moeilijk voor die ouders zijn geweest hun dochtertje.
En hartverscheurend wanneer directeur Dirk Mulder vertelt hoe het is afgelopen.
De ouders kunnen niet zonder Mieke, halen haar op en brengen haar naar het eigen onderduikadres.
Niet lang daarna wordt het gezin afgevoerd naar Sobibor waar eerst Mieke en haar moeder worden vermoord en dan ook de vader.

Prachtige, indringende reportage van Colette van Nunen.

Krokodil in de vijver van het waterleidingbedrijf

door Reageer

De krokodil van laatst in Arnhem was toch niet echt een krokodil (of wel maar dan opgezet).
Gelukkig vindt de R1J-redactie na wat rondbellen naar de correspondenten ook nog een échte.

Theophila heet ze.
Begin jaren zeventig kado gekregen als babytje van 20 cm en nu 4 meter en 280 kilo.
Gehuisvest in een sneue vijver in het trappenhuis van een waterleidingbedrijf in Maagdenburg.
Waar ze de kont amper kan keren en soms een dode kip krijgt toegeworpen.

Verveelt ze zich niet, vraagt Wouter Meijer.
Nee, hoor, luidt het antwoord: ze is niet anders gewend.
Bovendien wil niemand haar hebben.

Arme Theophila.
Over wie de correspondent een mooie reportage maakte.
Een portret van niet alleen deze zielige lieverd maar ook van de DDR toen en de bedrijfscultuur nu – waar je bij het betreden van de werkplek toch altijd even ‘hoi krokodil’ zegt.

Diertjes van de dag

door Reageer

Veel dieren in de uitzending belooft Bert van Slooten.
Hij houdt woord.

Weliswaar wordt de potvis (dood) gevat in een halve zin met “kadaver” en “sectie” maar de presentator gaat los over een speelplaats voor honden.
Zónder wipkip maar mét door een kunstenaar(!) ontworpen speeltoestellen om overheen te springen en doorheen te kruipen.
Hoog gras en struiken om aan te snuffelen.
Lekker rondrennen maar wél baasjes die hun poep opruimen.
Als het project aanslaat zal het worden uitgerold eerst over de rest van Rotterdam en dan over heel Nederland.

Minder vrolijk nieuws: kanaries die worden gestolen en dan – vermoedt men – in het buitenland worden verkocht voor wel € 200 per stuk.
Niet om ze “op te peuzelen” zoals Bert van Slooten suggereert.
Want er zit amper vlees aan.

In het mediaoverzicht nog de reeën die door het paringsritueel achter elkaar aanjagen zodat we op de Veluwe voorzichtig moeten rijden want met de kolder in de kop kijken ze niet altijd naar links en rechts voor ze oversteken.

Verkeersinformatie over een geschaarde paardentrailer “waar het paard nog inzit” zodat Bert van Slooten telkens (zeer attent) vraagt hoe het met het paard is.
Helaas horen we dat niet meer tijdens de uitzending.

Spreeuw weer van het menu áf

door Reageer

De kok van restaurant De Prockheer in Cothen heeft de spreeuw weer van het menu afgehaald.

Vogelbescherming (dat niet zoveel moeite heeft met het doden van ganzen waarvan er, zegt woordvoerster Marieke Dijksman, véél zijn) heeft wel problemen met het serveren van salade van spreeuw.
Ook als de spreeuwen toch al dood zijn omdat ze wegens ‘overlast’ worden geschoten in de kersenboomgaard tegenover het restaurant.

Het staat in de wet, legt Dijksman uit aan Deborah Blekkenhorst.
Zangvogels mag je niet gebruiken voor commerciële doeleinden.
Omdat je anders mogelijk “vraag creëert”.
En het gaat toch al slecht met de spreeuw.

“Afschieten mag wel?” verbaast zich de presentator.
Eerst moet je andere maatregelen nemen: netten, geluid en pas wanneer je kunt aantonen dat dat niet werkt “ondersteunend afschot”.
Wat, zegt Marieke Dijksman, niet betekent “gericht schieten” maar laten schrikken door te schieten waarbij “een aantal dood gaat”.

Vogelbescherming heeft de kok dus een brief geschreven en lo and behold onthult Dijksman aan het slot: de spreeuw is van het menu verwijderd.
Eind goed… tja, wát eigenlijk?
Dat de spreeuwen (als met 40% afgenomen in twintig jaar en *bijna* op de rode lijst) nog steeds worden afgeknald maar nu in de groene bak worden gemieterd?

Wat groeit en bloeit

door Reageer

In Gelderland is een krokodil gesignaleerd en dat was gisteren maar nu is hij weg.
Bert van Slooten en Catrien Straatman dragen het voor in het Mediaoverzicht en laten ook een fragment van Omroep Gelderland horen en `poema’ komt onwillekeurig op.
Maar op de website van de regionale omroep staat op een foto een beest dat toch wel heel erg op een krokodil lijkt.

In het aansluitende nieuws: de grote modderkruiper is terug.
Dat blijkt een vis die ooit talrijk was en toen door verlies van habitat niet meer maar nu dus wel.
Hartstikke fijn.

Intussen is Louis Dekker beland op Ameland en valt daar mensen lastig met of ze wel weten dat de Waddeneilanden beschermd erfgoed zijn.
Om triomfantelijk vast te stellen dat vrijwel niemand het weet.
Tenslotte een vakantieganger die weigert zich een schuldgevoel te laten aanpraten: “Maakt dat wat uit dan om ervan te genieten.”
Prima reactie.