De Koude Kalkoen

Jeanne

Vet cool

door Reageer

Zondagochtend is voor mij Vroege Vogels, dat me vandaag langzaam de ochtend invoert met mollen en vossen en korhoenders en vlinders en duurzaamheid en bomen die behouden blijven of juist dreigen te worden gekapt. En last but zeker niet least de Fenolijn met als we mazzelen frater Willibrordus.

Sinds een week hoor ik radiospotjes waarin wordt aangekondigd dat Vroege Vogels een keer door kinderen zal worden gemaakt. Opgewonden kinderstemmetjes met veel Gooise R’s. Vanochtend ook in de uitzending: “Wakker worden ouwe vogels!” “Stil meneer koekepeer!” “Wij vinden dat op zondag veel teveel krasse knarren…” “Wij nemen de macht over!”
Kinderen tussen 8 en 14 die veel van dieren weten óf een keer een radioreportage willen maken, kunnen zich aanmelden op de site. En dan: “Vet cool!”

Waarom stoort me dit zo. Eerst dacht ik: omdat ik niets met kinderen heb. Maar niet alle kinderen die ik op de radio hoor halen me het bloed onder de nagels. Het is dat toontje. Dat eisen, dat schelden (want ‘krasse knarren’ en ‘meneer koekepeer’ zijn neem ik aan niet bedoeld als complimenten).

Presentator Menno Bentveld (Andrea van Pol is er helaas niet) belooft tzt een “unieke uitzending” waarnaar hij -zegt hij- graag zal luisteren. Ik ben benieuwd hoevelen dat mét hem zullen doen en wie dat dan zijn. Kinderen? Misschien. Volwassenen die kinderen snoezig vinden? Zou kunnen.
Deze krasse knar zal er in elk geval niet bij zijn.

Twitter als toverwoord

door Reageer

In het Radio 1 Journaal een gesprek met campagnestrateeg Kirsten Verdel (wereldberoemd in Nederland omdat ze meeliep in de campagne van Obama en er een boek over schreef).
Het gaat o.a. over Emile Roemer en of die zich wel of niet met z’n dweilorkest moet laten fotograferen, over de (haar) PvdA waarmee het volgens Verdel goed gaat en over JPB die het veld moet ruimen.
En waarom gaat het opeens zo goed met Halsema? Die heeft, zegt de strateeg, de ‘Femke-factor’. Ze wordt steeds actiever op twitter, daar zitten niet alleen veel mensen tussen 20 en 45 en politici maar ook: veel journalisten. Die pikten dat (en haar) op. Nadat ze aanvankelijk vooral aan Maxime Verhagens twitterlipjes hingen.
“Is twitter het toverwoord voor de komende verkiezingen?” vraagt presentator Bert van Slooten. Het zou Pechtold, die over zijn top lijkt te zijn, zeker kunnen helpen.
BvSl: “Geert Wilders heeft geen twitter nodig.”
KV: “Het moet wel bij je pássen.”

Boeiend gesprek. Door de inhoud (Verdel is niet bang hard te oordelen en is interessanter wanneer ze het niet over Obama heeft). Maar net zo zeer door de manier waarop twitter als bron wordt gebruikt.
Direct al in het begin: hoe vond Kirsten Verdel het optreden van Roemer bij P&W. Dat zag ze niet maar: “Ik heb de reacties zitten monitoren en die waren wisselend.”
Waarop Bert van Slooten: “Ik heb óók even zitten twitteren en Femke Halsema twitterde dat je in het begin ongelooflijk veel rare tv-programma’s moet aflopen.”

Toevallig (nou ja) twitterde ik vanochtend eveneens en kan zo toevoegen dat het gesprek klónk alsof presentator en gast in elkaars reebruine ogen zaten te kijken terwijl het tot ons kwam via de telefoon en ‘een kastje’.

Zodat het nu lijkt dat waar de klusjesvrouw (m/v) niet kán zonder de Gamma, de nieuwsvolger (v/m) niet zonder twitter kan. Wat zelfs deze betrekkelijk fanatieke tweep een ongemakkelijk gevoel geeft.

Actie en reactie

door Reageer

In de goeie ouwe tijd toen Marjolijn Uitzinger nog politieke debatten op Radio 1 presenteerde was haar programma pas écht leuk wanneer Rutger van Santen van de Wereldomroep meedeed. Vlotte prater en niet bang iets te zeggen waar tere zieltjes zich mogelijk aan zouden ergeren.
Tot mijn genoegen hoor ik hem gisteren in de Verkiezingskaravaan. Napraten over de uitslag. Waarbij hij o.a. zegt: “Een groot gedeelte van het electoraat van de PVV zijn tamelijk domme mensen, die niet goed nadenken, die zich heel makkelijk laten misleiden door figuren die op onderbuikgegevens kapitaliseren.”

Dit nu valt fout bij Jan Dijkgraaf van HP/De Tijd. Die op de website het 06-nummer van Van Santen vermeldt en oproept de man te bellen. Wat vele tientallen keren is gebeurd, vertelt de journalist in Lunch aan Jurgen van den Berg. Zodat hij een advocaat heeft ingeschakeld om eerst te zorgen dat z’n nummer van die site verdwijnt (is intussen gebeurd, zie ik) en om vervolgens uit te rekenen hoeveel schade hij heeft geleden omdat hij niet bereikbaar was door al die klojo’s die bij ‘m aan z’n mobieltje hingen.  Jan Dijkgraaf krijgt daarvan de rekening gepresenteerd.

Waarna ik een minuut of tien zit te peinzen over een pakkende slotzin variërend van ‘triest’ tot ‘schandelijk’ en nog wat ertussen maar er schiet niets fraais te binnen.
Als dit een openbaar log was konden lezers in de commentjes met dat fraaie komen. Nu blijft het tussen de niet voldoende geïnspireerde kalkoen en mezelf en klooi ik -overigens opgewekt- verder.

Lichaam en geest

door Reageer

Cabaretier Mike Boddé zit bij Dit is de Dag (DIDD) om zijn boek over zijn depressie te promoten. Vindt hij het niet moeilijk dat zijn geestelijk welzijn afhangt van het slikken van pilletjes. Want anti-depressie-pilletjes, dat is toch anders dan bv insuline.
“Dat komt door jullie geloof en door Descartes” antwoordt Boddé. Nú pas, reageert Andries Knevel. Hij bedoelt: nú pas fulmineer je tegen het geloof. Medepresentator Elsbeth Gruteke lacht. Boddé mag uitleggen.
Het gaat hem over de gedachte dat er een geest is en een lichaam. Terwijl die geest nooit is gezien of aangetoond. Er is, meent Boddé, alleen een lichaam. En daar kunnen die types van de EO niets mee.

Jamaar. Andries Knevel veert op. In het oude testament gaat álles over het lichaam en over lichamelijkheid en misschien is dat later anders (fout) geïnterpreteerd maar…
Maar het is niet iets voor het programma, dus -grapje- moet Boddé na de uitzending maar even blijven zitten dan legt de presentator hem alles haarfijn uit. Elsbeth Gruteke (vrolijk): “Dat zenden we dan uit via internet.”

Wat een aardig intermezzo. Vooral van Knevel die zó zeurderig en zuur kan zijn over het/zijn geloof. Lichtvoetig bijna. Jammer dat het gesprek en de uitzending ervan er wel niet van zullen komen.

In de huidige politiek gaat het om meer

door Reageer

‘Wilco, wat verwacht je ervan?”
Nét wanneer ik denk dat ik een moord zou doen voor een Radio 1 Journaal-uitzending zónder verkiezingen, met mooie kunstreportages en iets tijdloos uit het buitenland, staat Wilco Boom bij de fractiekamer van de SP. Spoedoverleg. Bijeengeroepen door Agnes Kant.
Oorverdovend applaus hoort onze verslaggever een paar minuten later. Wat het betekent? Misschien is het vóór Kant, maar misschien “zit Marijnissen weer op de bok?”

Even na vijf uur: Kant stapt op. Trillende stem. Ze heeft het goed gedaan, zegt ze. En ze had ook vertrouwen. Maar in de huidige politiek gaat het om meer.
Waarna we filosoferen over wie Agnes Kant zal opvolgen. Eerst maar eens als fractievoorzitter en dan als lijsttrekker. Dat laatste, zijn politiek verslaggever en presentator het eens, is “volstrekt onduidelijk”. Zou het toch weer Jan Marijnissen zijn?
Nee, horen we later van een óók al duidelijk aanslagen ex-SP-voorman. En speculeren wil hij ook niet: “Vandaag is de dag van het afscheid van Agnes Kant en die dag wil ik respecteren.”

Marcel Bril krijgt Agnes Kant zelve voor de microfoon: 20 jaar met hart en ziel zich ingezet voor een socialer land, het was onvermijdelijk, ze verwijt zichzelf niks en de fractie verwijt haar ook niks. Waarom dan tóch? De verslaggever vraagt het niet en al snel erna stopt het gesprek wat abrupt.
“Het is wel snel gegaan, hè” pakt Lucella Carasso het op en Wilco Boom verhaalt nog maar eens over de slechte peilingen en het slechte resultaat gisteren.

Hoogleraar Claes de Vreese had het niet verwacht maar met de kennis van nu eigenlijk ook weer wel. Hij waarschuwt de SP: “Leiderschapswisselingen zijn gevoelige momenten.” Zeker met slechts drie maanden voor de nieuwe leider om zich te profileren.
“Dág!” rondt Lucella Carasso helemaal perfect af. Stilte. LC: “En toen bleef er even iets hangen en dan praat ik even rustig door tot aan de nieuwslezer want die komt nu binnen.”
Daar hou ik nou van: een perfect geschakelde uitzending met info van en over iedereen die we horen willen en dan zoiets onhandigs aan het slot.
Live radio. Niets mooiers dan dát.