De Koude Kalkoen

Jan Dijkgraaf

Echte Jan (niet) boos over schrappen Echte Jannen

door 1 Reactie

Van Echte Jannen hoorde ik ooit 1 stukje. Voldoende om vast te stellen dat ik gemeten aan hun meetlat een Johanna ben (een ‘Johan’ is voor de Jannen een soort lulletje rozewater).
PowNed stopt met het programma. Ik lees het vanochtend in VK en Jurgen van den Berg belt erover met 1 van de Jannen: Dijkgraaf.

“Er klinkt boosheid in jouw stem?” vermoedt de presentator.
En: “Ik hoor dat je het er niet mee eens bent.”
Nee. Zegt Dijkgraaf. Kan ‘m allemaal niets schelen.
Verder niks te maken met PowNed. “Ik ben freelancer.”

JvdB: “Sorry, Jan. Maar ik hoor wrevel.”
Onzin. “Ik word platgebeld door omroepen die Echte Jannen willen overnemen.”
Maar: “Echte Jannen is Jan Roos en ik ben zijn side kick en die zit vast aan PowNed.”

JvdB: “Je gaat niet zuur weg bij PowNed?”
Echte Jan: “Ik ben veel te oud om boos te zijn over zakelijke relaties die verbroken worden.”
Als dit een niet-chagrijnige Jan Dijkgraaf was, wil ik die wel eens nijdig horen.

Actie en reactie

door Reageer

In de goeie ouwe tijd toen Marjolijn Uitzinger nog politieke debatten op Radio 1 presenteerde was haar programma pas écht leuk wanneer Rutger van Santen van de Wereldomroep meedeed. Vlotte prater en niet bang iets te zeggen waar tere zieltjes zich mogelijk aan zouden ergeren.
Tot mijn genoegen hoor ik hem gisteren in de Verkiezingskaravaan. Napraten over de uitslag. Waarbij hij o.a. zegt: “Een groot gedeelte van het electoraat van de PVV zijn tamelijk domme mensen, die niet goed nadenken, die zich heel makkelijk laten misleiden door figuren die op onderbuikgegevens kapitaliseren.”

Dit nu valt fout bij Jan Dijkgraaf van HP/De Tijd. Die op de website het 06-nummer van Van Santen vermeldt en oproept de man te bellen. Wat vele tientallen keren is gebeurd, vertelt de journalist in Lunch aan Jurgen van den Berg. Zodat hij een advocaat heeft ingeschakeld om eerst te zorgen dat z’n nummer van die site verdwijnt (is intussen gebeurd, zie ik) en om vervolgens uit te rekenen hoeveel schade hij heeft geleden omdat hij niet bereikbaar was door al die klojo’s die bij ‘m aan z’n mobieltje hingen.  Jan Dijkgraaf krijgt daarvan de rekening gepresenteerd.

Waarna ik een minuut of tien zit te peinzen over een pakkende slotzin variërend van ‘triest’ tot ‘schandelijk’ en nog wat ertussen maar er schiet niets fraais te binnen.
Als dit een openbaar log was konden lezers in de commentjes met dat fraaie komen. Nu blijft het tussen de niet voldoende geïnspireerde kalkoen en mezelf en klooi ik -overigens opgewekt- verder.