De Koude Kalkoen

Jeanne

Sorry – te lang geleden

door Reageer

En nu met de sport: “Arjan Dijkema!”
“Dijksma” corrigeert de sportverslaggever Rik van de Westelaken.
“Sorry – te lang geleden,” lacht die verontschuldigend en inderdaad: zijn laatste optreden op de radio was op 31 december.

Typisch NOS. Geven ze iemand vier maanden om na wat stroef hangen en wurgen en uitproberen lekker zijn plekje en vooral: zichzélf te vinden als soepele radiopresentator en interviewer, parkeren ze hem in de (tv)kast.

Was-ie slecht na drie maanden enkel spelen met de autocue en goed gekleed achter een tafel zittend ons een mooie dag, middag of (rest van de) avond wensen?
Welnee. Was-ie flitsend, snel, geestig, het puntje van de stoel afdwingend bij de luisteraar? Ook niet. Hij was: gewoon goed. Maar hij kán dus beter.

Jammer dat de NOS Rik van de Westelaken niet in staat stelt zijn presenteren-voor-een-negen(eneenhalf) op peil te houden. Een acht is best leuk natuurlijk. Maar koester een presentator die met wat meer oefening kan gaan voor méér.

Tegennatuurlijke sex en dijken

door 1 Reactie

In 1320 kwam de Divina Comedia uit. Daarin verhaalt Dante over een bezoek aan de hel (met Vergilius). In het diepste punt zitten de ergste zondaars: homo’s. Die zijn ‘tegennatuurlijk’ en om ze heen ligt een dijk omdat zij op een zo hoog pitje worden geroosterd dat de hitte voor bezoekers anders niet draaglijk zou zijn.
Een dijk ‘net als tussen Brugge en Cadzand’. Ook die dijk was gebouwd door ‘een tegennatuurlijk volk’ omdat ze hun land zelf maken terwijl God degene is die het land schept. Waartegen de dominees inbrengen dat ‘wij’ voldoen aan “de Goddelijke opdracht om de schepping te voltooien”, een schepping die God met opzet niet áf heeft gemaakt.

Herman Pleij tovert dit fraaie verhaal uit de Tijdmachine in Dit is De Dag. De aanleiding is de uitspraak van die Amerikaanse generaal dat Srebrenica is gevallen omdat Nederland homo’s in het leger heeft.
“Volkomen rabiaat!” vindt Pleij die uitspraak. Waarna Tijs van den Brink eerst zegt “ik snapte het helemaal niet” en dan “dus jij vindt dat homo’s even goed kunnen vechten als hetero’s?”
Pleij: “Dat vind ik zó’n idiote vraag, daar geef ik niet eens antwoord op.”
Hij doet het later toch en ze praten door over homo’s in het leger aangezien dat de aanleiding tot deze Tijdmachine was – wat niets verrassends oplevert.

Zelf vond ik de terugduik in de tijd veel boeiender met het daaraan gekoppelde beeld van God. Iemand die iets in mekaar heeft gezet waar we verder met de handjes vanaf moeten blijven of iemand die de mensheid een mooi raamwerk heeft geboden met de uitdaging daar zélf iets nóg mooiers van te maken.
Of je nou gelooft of niet, het is toch een wereldbeeld waarvan je iets kunt vinden.
Wat mij betreft zou de EO daar best meer mee de diepte in mogen gaan.

Goede bedoelingen over hiv

door Reageer

Er zijn nog steeds misverstanden over hiv. Daarom verschijnt vandaag het boekje ‘Positief leert’ (moeizame titel) dus wijdt het Radio 1 Journaal hieraan een Filiaal dat bol staat van de goede bedoelingen.

Marc-Robin Visscher is op bezoek bij een vrouw met héél veel pleegkinderen waarvan er twee hiv hebben. De vrouw moet zó anoniem blijven dat de Filiaalhouder haar eerst ‘moeder Lisa’ noemt en later ‘Iris’. Ze kan 1 slechte ervaring vertellen: dat ze bij de kinderopvang boos op haar waren omdat ze niet meteen had verteld dat de nu 5-jarige dochter hiv-positief was. Die ervaring mag ze een paar keer herhalen.
Dan dochter ‘Monica’(19): “Wat merk jij van taboes”- niets, want op haar beste vriendin na heeft ze het niemand verteld. Dat het wel degelijk nare gevolgen kan hebben openhartig te zijn vertelt hiv-consulente Linda: kennissen die zelfs hun telefoonnummer veranderen opdat de hiv-geïnfecteerde ze niet meer kan bereiken.
Er zijn  mensen, horen we, die denken dat je hiv kan krijgen van ruw stoeien en van de wc en van knuffelen en van tongzoenen. Dat is allemaal niet het geval. Sterker – je moet heel erg je best doen wil je hiv-besmet raken. Lukt alleen bij bloed-bloed-contact en zelfs dan alleen ‘als het in de bloedbaan komt’.

Ik zei het al: een Filiaal vol goede bedoelingen. En hartstikke erg al die vooroordelen en misverstanden en ontzettend rot en gemeen om kinderen (en ook volwassenen) als paria te behandelen omdat ze een ziekte hebben.
Het zou alleen meer indruk hebben gemaakt met betere concrete gevallen én met meer uitleg dan “je krijgt het écht niet van….tongzoenen” bijvoorbeeld. Aangezien presentator Marcel Oosten een klein jaar geleden nog eerlijk zei dat hij daarover twijfelde en hij is vast niet de enige. Door te volstaan met lees dat boekje laat je een kans ons en passant op te voeden liggen.

Uitgestrekte armen in de Matthäus Passion

door Reageer

Het is bijna Pasen en dan wordt de Matthäus Passion gezongen.
Ook door Ronald Plasterk. Al 25 jaar met KCOV Excelsior waar hij tweede tenor zingt.
Wilfred Kemp vraagt Plasterk wat hij er mooi aan vindt. Dat het over goed nieuws en slecht nieuws gaat. Zomaar in het algemeen? Nee: vanuit het christelijk geloof. “Leed en belofte.”

Het mooiste stuk muziek voor het koor? Uitgestrekte armen… “ja ja” zegt presentator Wilfred Kemp. Maar wat Plasterk bedoelt is niet dat het koor dat zingt maar de ált met wat kleine invalstukjes door het koor. Uitgestrekte armen om de mensen te beschermen.
“Dank u” zegt Kemp.

Maar waarom vraagt hij nou niet hoe een overtuigd atheïst als Plasterk de Matthäus kan zingen. Wat denkt hij erbij, wat voelt hij erbij? Als hij niet in God en Jezus gelooft, zingt hij dan een sprookje? Zingt hij machtig geïnteresseerd in iets(isme) waarin veel mensen wél geloven?
Als zelf niet-gelovige dénk ik dat ik me er iets bij kan voorstellen.
Maar wat ik niet snap is waarom een vragensteller in een programma over het geloof de vragen niet eens stelt.

Frater Willibrordus

door 1 Reactie

Een van de hoogtepunten van Vroege Vogels vind ik de Fenolijn.
Mensen die opbellen om te vertellen wat ze de afgelopen week hebben gezien. Uitschietende planten en bloemen, zingende vogels, prille vlinders. Vandaag een zingende pad en de eerste egel. En: Frater Willibrordus. Dit keer zag hij bijen die massaal bezig waren met ‘hun ontlasting kwijt raken’ wat imkers, vertelt hij, de ‘reinigingsvlucht’ noemen. Maar in de binnentuin doken ze ook op de krokussen en dat was, weet de frater, “voor stuifmeel voor de larven”.

Frater Willibrordus. Een Fenolijn is pas een echte Fenolijn als hij erin zit. Wat ze bij Vroege Vogels natuurlijk ook weten. Zodat ik ze er wel eens van verdenk dat ook als de man alleen een flutmededeling heeft ze hem er toch tussen zetten. Wetend dat de luisteraars op hem hopen en wachten.
Vroeger berichtte Frater Willibrordus uit Arnhem. Tegenwoordig doet hij dat vanuit De Bilt.
Zou hij zijn overgeplaatst. Woont hij eigenlijk wel in een klooster. Kun je ook frater zijn als je niet in een klooster woont.

Ik heb al jaren vage associaties bij Frater Willibrordus. Zal ik hem eens googlen? ‘Frater Wil’ tik ik in en meteen vult google ‘librordus’ aan en zie ik een hoop vindplaatsen. Wég klik ik google. Frater Willibrordus moet geen mens worden. Hij moet blijven wat hij al zo lang voor me is: een brekelige stem die beelden oproept van lange pijen en sandalen en een liefdevol aangelegde kloostertuin.