De Koude Kalkoen

varkens

Liever niet “de varkensprofessor”

door 5 Reacties

“Mag ik u de varkensprofessor noemen?”
Elsbeth Gruteke vraagt het heel vriendelijk aan Martien Groenen die met een team onderzoekers het DNA van het varken in kaart heeft gebracht.
De man, die aan het begin van de uitzending nog vleit dat genood zijn bij DIDD een hoogtepunt in zijn leven is, hád kunnen zeggen “u mag alles!” maar hij zegt: “liever niet.”

Zoogdieren, vertelt Groenen, hebben 3 miljard bouwstenen en die liggen bij een varken in een keten van 19 chromosomen waarbij de volgorde bepaalt dat het varken een varken is.

Op de redactie van de EO blijkt lang te zijn gediscussieerd: er werd al beweerd dat mensen iets gemeen hebben met de aap, maar nu lijken we ook nog op het varken?
Want dat zou de uitkomst zijn van het onderzoek.
We lijken écht meer op de aap, stelt de hoogleraar gerust, maar met het varken delen we zaken als de orgaangrootte en hoe we die ziek kunnen maken (door vetrijk eten krijgen we allebei aderverkalking).

Het onderzoek lijkt vooral van belang voor de varkensfokkerij. Hoe fok je bv varkens zonder berengeur.
Maar: wordt het varken nu ook proefdier, vraagt Elsbeth Gruteke bezorgd.
Dat verwacht Groenen niet: het duurt veel te lang voor ze groeien dus dat maakt ze als proefdier te duur.

Gaat hij nog verder met het varken? Ja, en enthousiast: “Elke stap die je zet om meer informatie te vinden is fantastisch.”
Maar ook de koolmees heeft de belangstelling van de onderzoeker.
Lijkt die dan óók op de mens? Dat is nog veel meer ‘in de verte’.
Met het varken konden we 90 miljoen geleden nog door 1 deur en met de koolmees 300 miljoen jaar.

Wat een leuk onderwerp.
Prima dat juist de EO ermee komt.
Maar misschien is het een vooroordeel dat ze daar denken dat God elk dier los van mekaar heeft geschapen op 1 dag nog niet zo heel lang geleden.

Dode en verwaarloosde varkens: boer moddert met afspraken dóór

door 1 Reactie

Op “een boerderij in Overijssel” (nee, ze noemen geen namen) heeft de Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) vijftig varkens weggehaald die al maanden dood lagen tussen 150 nog levende varkens. Dit nav een melding bij de Dierenpolitie die dus wel degelijk ook bij boeren langs gaat al wordt de bio-industrie gemeden.
Op het erf waren nog eens tien varkens begraven.
En twee die nog leefden waren er zo slecht aan toe dat ze moesten worden afgemaakt.

Doodsoorzaak? Verwaarlozing.
Benno Bruggink van de NVWA vertelt Bert van Slooten dat het met de nog wel levende varkens ook “niet zo goed” gaat omdat ze geen voer hadden en tot hun knieën in de mest stonden. Ook hadden ze geen droge ligplaats. En ze stonden tussen de lijken die na maanden niet zo fris meer waren mogen we aannemen = ook niet fijn.

“Maar,” zegt Bruggink met droge ogen, “daar hebben we nu afspraken over gemaakt om daar verbetering in aan te brengen. Ja, daar gaan we ook extra op controleren de komende tijd.”

“Waarom heeft die boer dit gedaan, zit er een verhaal achter?” vraagt de presentator.Dat is nog onbekend. En: “Wat gaat er met de boer gebeuren?”
Die krijgt een proces-verbaal. BB: “En daar hebben we de normale juridische procedures voor.”
BvSl: “Gaat u de komende tijd nog extra controles uitoefenen op dat bedrijf?”
Ja.
BvSl: “Je zou ook kunnen zeggen, iemand die zijn dieren zo verwaarloost die moet je een boerverbod opleggen.”
Daar moet het OM over oordelen, zegt Bruggink. Kan de NVWA niet zelf zo’n verbod opleggen? Nee.

Onbegrijpelijk.
Een kattenvrouwtje met 20 katten waarover de buren klagen is haar katten gegarandeerd kwijt, een vermagerde valse hond wordt ook van de baas afgepakt (en terecht).
Maar een varkensboer die niet even een weekje wat zat aan te klooien maar al vele maanden zijn dieren slecht verzorgt krijgt een bekeuring en mag het met wat ‘afspraken’ nog eens proberen.

Opwinding-2

door Reageer

Het zat toch anders met die varkens, blijkt in Goedemorgen Nederland.
Jan Smit – dat klopt.
Ontdekt door een boer die in de stal altijd Nederlandse muziek aan heeft en zo merkte dat sperma wanneer Jantje zingt beter beklijft.

Alleen komt dat sperma uit de injectiespuit en niet uit de beer (=mannetjesvarken).
Omdat dat *hygiënischer* is. Zou zijn.

Zodat ik me nu afvraag of het beter in je buikje laten beklijven van sperma wanneer je Jan Smit hoort niet een teken is van extreme stress bij een varkensvrouw.
Daar zou prof Stapel (nu toch lijdzaam thuis) misschien een onderzoekje naar kunnen doen.
Als vrijwilligerswerk.

Opwinding

door 2 Reacties

Sven Kockelmann kondigt aan het eind van het Radio 1 Journaal de onderwerpen van zijn prachtprogramma aan.
Iets over bijstandsfraudeurs.
En: een varkensboer die een geweldige manier heeft gevonden om zijn zeugen te insemineren.
Hebben Marcel Oosten en Lara Rense enig idee hóe?
Dat hebben ze: met een man.
Een varkensman.

Half goed.
“Twee mannen” zegt Kockelmann.
Ik denk: die varkensmannen gaan dan tegelijk werven om de dame en de beste wint of de liefste. Aangenomen dat zij kiest.
Waarbij ze dan extra opgewonden en dus bevattelijk raakt omdat er om haar wordt geworven.

Fout.
De tweede man is Jan Smit.
(Op de plaat, vermoed ik – niet ernaast in de stal)

Want: Vrouwen raken opgewonden van Jan Smit.
“Ja! dat heb ik ook!” reageert Lara Rense en schiet gul in de lach.
Lara kan ook érg leuk zijn.

Flemen wanneer dieren levend zijn verbrand

door Reageer

Ik word er altijd zo triest van.
Een bericht over een dierenschuur die in brand staat. Waaraan dan eigenlijk bitter weinig meer valt te doen. Omdat die dingen kwa structuur niet brandveilig zijn. Een steekvlam en hupsakee: daar gaan duizenden toch al treurig gehuisveste dieren.
Levend verbrand. Of anders in rook gestikt.

Vandaag zit het bericht over ‘brand in varkensstal’ in het nieuws tijdens de ochtenduitzending van het Radio 1 Journaal.
In de avonduitzending doet Trudy van Rijswijk verslag. Met het gebruikelijke lachje in de stem. “Dit is een heel bijzonder gezicht wat ik hier zie. Zo’n 150 varkens lopen hier in de wei. Die weten echt niet hoe ze het hebben. Voor het eerst van hun leven waarschijnlijk. Lekker, hè, joh? Deze is onwennig, die weet niet wat-ie moet doen en deze doet wat een varken moet doen nl: wroeten.”

So far so.. Oh well. Aangezien 5000(!) biggen dood zijn.
“Moet je dat zo wel bouwen?” vraagt Trudy van Rijswijk toch nog kritisch.
Tja, zegt de brandweerman. Maar ze hebben er 100 tot 150 zeugen uit kunnen halen en die 5000 biggen “hebben het helaas niet overleefd”.

Ik probeer te bedenken wat me zo stoort in de Trudy-aanpak behalve dat ze meestal kritiekloos is. Het is het toontje. Het gezemel over de pakweg 100 varkens die aan de dood zijn ontsnapt. “Lekker, hè, joh?” Tuurlijk mag daaraan aandacht besteed maar het is zo mákkelijk, zo zijig, zo flemerig.
Zo: laat maar zitten de big picture, vergeet de discussie.

Waar Trudy komt, wordt alles mierzoet en zijdezacht en ongevaarlijk en daardoor volstrekt irrelevant.