Journaliste Rose Mentink is te gast bij Deborah Blekkenhorst.
“Hoe kijk je als vrouw naar die Tour?”
Het is de invalshoek en dus een voor de handliggende vraag en onvermijdelijk(?) komt daar de lofzang op de “mooie kaaklijn van Lars Boom” en een wielrenner die “snoepje van het peloton” zou zijn en “die benen – moet je die spieren zien” van Johnny Hoogerland.
“Is niet verkeerd om naar te kijken” oordeelt de presentator.
Waarna we een leuke videoclip krijgen van Julien Clerc (waar Rose Mentink nooit van heeft gehoord) die ze maar niks vindt met “dat woeste haar en die leren broek”.
Hiermee is de toon gezet wat jammer is.
Want Rose Mentink heeft wel zinnigs te zeggen over media die vrouwenwielrennen niet serieus nemen, over hoe serieus vrouwen trainen en fietsen en hoe emotioneel ze zijn.
En dat de gemiddelde geoefende vrouw makkelijker de berg op fietst dan haar vriendje “omdat die jongens een beetje een buikje hebben en een zwaar ego om mee te torsen“.
Ouwe mannen is haar opgevallen, vinden vrouwenwielrennen maar niks.
Terwijl ze er juist van zouden moeten genieten. “Want wij vrouwen zijn machtig mooie wezens.” Zodat het “een soort modderworstelen” is.
Wat wil een man nog meer.
Tja.
Niks tegen gezellig neuzelen over lijven en de aantrekkelijkheid ervan.
Wel erg rolbevestigend: vraag een vrouw over wielrennen en het gaat vooral over uiterlijkheden.
(Doe mij overigens maar zo’n lekkere krullenbol als die van (de jonge) Julien Clerc ipv zo’n millimeterkoppie.)