“Weten wat je positie is als mens en wie we zelf zijn.”
Dat verlangen we allemaal of we nu gewone mensen zijn of slimmerds zoals Robbert Dijkgraaf en Fik Meijer.
Dijkgraaf, de altijd inspirerend vertellende natuurkundige, legt ons rap pratend uit dat je kleine deeltjes hebt en ook de oerknal en hij zoekt het verband er tussen. Iets met een snaar.
(Het was anders maar dat is voor dit stukje niet relevant)
Het mooie, voegt hij er nog aan toe, is dat klopt wat Einstein zei: “Het wonderlijke van de wereld is, dat hij te begrijpen is.” Wat hij vergelijkt met een boek waarvan je ontdekt dat je het kunt lezen en dan ben je benieuwd naar het volgende hoofdstuk. Dat probeert hij dan in formules te vangen. Net als de door schrijfster Lulu Wang aangereikte ying en yang.
Terloops valt het woord ‘God’. Waarin mensen wier hart niet sneller gaat kloppen bij de deeltjes en de knal hun eigen verklaring zoeken.
Elsbeth Gruteke laat dat liggen. Terecht, denk ik. Niet elke radioluisteraar wil zodra het woord ´God´ valt, worden meegesleurd in een religieuze discussie, zelfs niet in een programma van de EO.
Maar toch. Andries Knevel zou er vast op zijn aangeslagen. Elsbeth zou hem dan even hebben laten gaan om daarna de touwtjes weer aan te trekken.
Dat was óók leuk geweest.