De Koude Kalkoen

happy feet

Happy en minder happy

door Reageer

Moeilijk plaatsbare asielhonden worden in Vught gekoppeld aan gedetineerden.
Die verzorgen en trainen ze zodat ze na 3 maanden hopelijk wel een baas vinden.
“Jouw energie en zijn energie moeten een beetje matchen” zegt een vrouw. Het zijn honden met stress. Vaak ook mishandeld. Nu opgesloten. Daar hebben de gedetineerden begrip voor, dat gevoel van opgesloten zijn.
Voor de hond is het érger, zegt een man, “want die weet niet waaróm.”
Groot succes dit experiment, honden happy, gevangenen happy, experimenteerders happy.

Minder happy is -vreest men- Happy Feet.
Er zijn, vertelt Dorald Megens om 12 uur, “al drie dagen geen signalen meer van het zendertje”. Dat zendt alleen als de pinguïn boven water is. Het kán dus zijn afgevallen en nu op de zeebodem liggen. Wat ook kan: Happy Feet is niet meer in leven.
Hè nee! Maar wat vertelt de nieuwslezer het mooi. Ons langzaam voorbereidend op het waarschijnlijk toch slechte nieuws.
Dan het AD. De kop: Is Happy Feet opgegeten? In de lead: Is Happy Feet een Happy Meal geworden?
Nare sensatiepers!

Happy Feet misschien toch niet zo gelukkig

door Reageer

Hoewel erkend super softie mbt dieren vind ik dat afgezet tegen het deze week zo duidelijk naar voren gebrachte grote leed in de bio- en reli-industrie de tegenslag voor pinguïn Happy Feet behoorlijk sneu is. Érg sneu. Maar het gaat wel om 1 individueel dier. Dat z’n extra aandacht dankt aan z’n extreme aaibaarheidsfactor.

Bert van Slooten maakt er in gesprek met Artis-verzorger Job van Tol nog een aardig gesprekje over. We duiken in de ingewanden van deze Keizerspinguïn. Zand in de darmen is dodelijk daarom moet geopereerd nu het nog in de krop zit.
Hoe hij in Nieuw-Zeeland komt? ‘Verkeerde afslag genomen’ lijkt waarschijnlijk. Grote golf en toen “een foutje gemaakt”.
Overleven in Nieuw-Zeeland is geen optie (te warm). Teruggebracht worden naar Antartica evenmin (is blootgesteld aan exotische ziekten). Dus: tzt in zee gezet en dan hopen dat-ie terugzwemt.

BvSl: “Heeft-ie iets gps-achtigs in zijn systeem?”
Nee. Maar met een “hongergevoel” kiest hij misschien richting Zuidpool.
Van Tol: “Als het een pinguïn is met karakter en doorzettingsvermogen.”
Toch nog een beetje een feel good onderwerp op deze manier.

Tot ik op twitter de reactie lees van deskundige Kees Moeliker: “De pinguïn die in Nieuw-Zeeland aanspoelde, zal Antartica nooit meer zien. Terug laten zwemmen is zinloos.”
Ah – shit!