Hans van Breukelen

Ik hou niet van voetbal maar de komende weken valt er niet aan te ontkomen dus niet meteen zeuren over de Radio1 Sportzomer maar eerst maar eens luisteren. Uit kan de radio altijd nog.
“Ook voor als u niet van sport houdt!” roept Tijs van den Brink me direct om tien uur toe. En tegen gast Hans van Breukelen: “Winnaars zijn niet de leukste mensen!”

Helemaal waar, beaamt die en vertelt een stel leuke sterke staaltjes uit zijn eigen voetbalverleden. Zoals dat hij tegen de Duitse voetballer Matthäus zei: “Ich hoffe dass Du focking sterbst.”
Waarop zijn voormalige leraar Duits hem liet weten dat hij spijt had van de 7 die hij Hans ooit gaf. Omdat het geen ‘sterbst’ moest zijn maar ‘stirbst’.

Heeft Hans zelf ergens spijt van, vraagt Willemijn Veenhoven.
Ja. Van die woorden.
TvdB: “*Schaam* je je?” Dat niet. “Maar uiteindelijk heeft het toch geen nut.”

Maar ach, hoe gaan die dingen. Hij was getergd. Door van alles.
Bv door het Duitse ‘raadsel’: Waarom hebben Nederlanders van die grote oren? Omdat hun ouders ze als ze klein zijn aan die oren optillen en naar het oosten draaien en dan zeggen: “Daar woont de wereldkampioen.”

Geweldige gast, Van Breukelen.
Veel leuker dan dit kan het niet worden.

Tim Overdiek: “Wat dacht u toen u de beelden zag?”
Hans van Breukelen: “Hij had ‘m harder moeten raken.”
TO: “Pardon?”
HvBr: “Je hoort me toch? Die keeper had die man wat harder mogen raken wat mij betreft. Dat was m’n 1e reactie. Daar vraag je naar, dan krijg je ‘m toch?”

Lucella Carasso kondigde het aan het begin van de uitzending al aan: nieuwsluwte. Maar gotzijdank is daar het incident-Esteban. Zodat de ‘nieuwsvanallekanten’zender wordt tot sport- en nieuwszender en het onderwerp van alle kanten uitmelkt.

Lucella zélf heeft net Hero Brinkman aan de lijn gehad die vindt dat Ajax de hooligan bij de poort had moeten stoppen, Tim Overdiek mag ‘meneer van Breukelen’ ondervragen die de presentator consequent met ‘je’ en ‘Tim’ aanspreekt. En die zacht gezegd weinig respect toont.

“Tim, dat is rationeel geneuzel!” roept Van Breukelen. En: “Je praat een beetje om mijn verhaal heen.”
Wat Overdiek ook probeert, de ex-profvoetballer houdt zijn eigen verhaal, is daarin niet te stuiten en behandelt hém als een onervaren jonge hond die kletst uit de nek en geen idee heeft waarover hij het heeft.

“Hans van Breukelen, voormalig doelman, hartelijk dank voor deze toelichting” sluit de presentator tenslotte af.
“Het was mij een genoegen, Tim, ingsgelijks,” zegt die minzaam.

Twee botsende karakters, botsende invalshoeken, botsende ‘u’ en ‘jij’ – eigenlijk botsende álles.
En dan kún je zeggen: wat een mislukt interview.
Maar het resultaat was erg geestig. Onbedoeld misschien.
Maar deze kniesoor let daar vandaag niet op.