Elektronisch geriedel.
Joris van de Kerkhof is in Eindhoven bij Glow en iemand, ik neem aan een kunstenaar, zegt dat hij zich afvroeg “wat als licht zelf ook kan waarnemen?”
Zo kwam hij op een installatie met lichtstralen die 60 meter weg ‘aftasten’ en de verslaggever (altijd praktisch) stelt voor erin te gaan staan.
Het werkt en de lichtstraal gaat nog praten ook: alsof hij vragen wil stellen.
Er is ook een dreigende variant (somber geluid): “als een groep wolven gaan ze nu mensen aanvallen”.
De Catharinakerk staat in het licht.
En twee mensen in het wit dansen om de kerk.
Waarvoor dat symbool staat mogen we zelf bedenken.
Joris van de Kerkhof wandelt verder en komt bij ‘De witte dame’ (=de oude Philipstoren) en ook nog bij het Philips stadion.
Met telkens andere muziek.
Dan: vuurwerk.
En dan “dooft de muziek en het licht langzaam uit” net als de reportage waarin op het laatst zachtjes uit-fadend wordt geklapt.
Erg knap om iets dat je moet zien zo te laten horen dat de luisteraar het moeiteloos visualiseert.