De Koude Kalkoen

Lara Rense

Radio met plaatjes

door 1 Reactie

Een paar jaar geleden was het nog nieuw: radio-met-plaatjes.
Radio 1 Journaal deed het bij de Politicus van het Jaar en dat vond ik toen heel bijzonder.
Deze foto is uit 2005. En elk jaar was het spannend: zouden ze het wéér doen. En ze deden het. Met vaak niet zo best beeld en soms ook niet helemaal synchroon geluid.

Nu zijn er veel meer programma’s die een webcam laten meelopen. Meer dan dat: er zijn camera’s vanuit verschillende posities. En het geluid is synchroon.

Is er meerwaarde? Soms. Mn bij spannende gesprekken met veel interactie is het interessant ook gezichten te zien. En gebaren. Want sommige presentatoren (en gasten) zijn de levendigheid zelve kwa mimiek.

Is het afleidend? Ook dat. Luisterradio kun je aanhouden als behang. Kies je voor de plaatjes dan is het lastiger jezelf losrukken.

Zal alle radio binnenkort met plaatjes zijn? Zodat we bij alle stemmen niet alleen een gegooglede foto hebben maar ook zien hoe alert ze zijn, of ze vaak de cabine uithollen, of ze veel papier bestuderen, veel stiekem zitten te mailen en twitteren. En: wat hebben ze áán.

Als ik het zo opschrijf denk ik: niet doen, laat mij de illusies, ik wil niet weten wie mooi is en wie niet mooi, wie leuk lacht en wie ‘stom’, wie zich wat jong kleedt voor de kalenderleeftijd en wie wel een maatje minder zou mogen zijn – radio moet plaatjesloos.

Jaja. Zegt zij die als het even kan zit te gluren en nog printscreentjes zit te maken ook.

*update: op twitter gevraagd of Radio 1 Journaal geen plaatjes kan doen en antwoord gekregen van Lara Rense

Hoogtevrees op 112 meter hoogte

door Reageer

Zet een verslaggever met hoogtevrees op de Euromast en dat wordt leuk, zal iemand bij de NOS hebben gedacht. Maak van die verslaggever Marc-Robin Visscher en het wordt lachen.
Het Filiaal gaat erover dat de Euromast morgen 50 jaar bestaat. En dat, vertelt de Filiaalhouder, “wordt gevierd met een boek, een postzegel en mijn aanwezigheid op 112 meter.” Marc-Robin (“ik voel het nu al in mijn buik”) Visscher krijgt veel steun vanuit de studio (Lara Rense: “Gaat het nog een beetje, jongen”) en zijn gasten adviseren hem de rand van het Panoramaterras te mijden. Wanneer hij toch een keer naar beneden kijkt en daar de Benelux-tunnel ziet, bellen en twitteren luisteraars: fout! Het is de Maastunnel.

Was de ‘hoogtevrees’-aanpak leuk? En: was hij effectief?
Ja, hij was leuk. Marc-Robin Visscher is een meester in de o jee-kijk mij-benadering. Was hij ook effectief? Verrassend genoeg wél. Het gejammer over hoe eng het allemaal was (de mast bewóóg) was de rode draad maar parallel voerde de Filiaalhouder óók leuke gesprekjes.
Zó leuke, interessante, goed geleide gesprekjes dat ik steeds meer ging twijfelen aan die hoogtevrees. Best mogelijk dat Marc-Robin Visscher hoogtes niet zo leuk vindt -ik ook niet- maar hoogtevrees?
Mm. Misschien beter niet te diep over nadenken en gewoon tot me nemen als ‘onderhoudende radio’, dit Filiaal.

Intimiteit in varkensland

door Reageer

Na enkele minder spetterende Filialen (het wordt lente, jeugdgevangenis moet en gaat niet dicht) vergast Joris van de Kerkhof ons vanochtend op varkens. De megastallen in Brabant waartegen een burgerinitiatief was met 30.000+ handtekeningen, zodat er nu in de Staten over wordt gediscussieerd. Varkensboer Wyno Zwanenburg begrijpt het niet, gedeputeerde begrijpt het wel, actievoerster Borsboom duidt de clou.

Ik luister vooral naar het contact van onze dierenvriend Vd Kerkhof met de varkens. Mooie beelden van rondlopende zeugen met een chip die wanneer ze honger hebben “eten kunnen ophalen”. “Net een drive-in” zegt de varkensboer. Een varken is ongedurig, doet luid “knor-knor” en blijkt berig. “Dan heeft ze niks aan vrouwtjes” concludeert de Filiaalhouder en “wees toch rustig!” roept hij haar toe.
Marcel Oosten in de studio: “Zo help je d’r niet, Joris.” En Lara Rense: “Misschien wil ze wel met de vrouwtjes! Dat weet jij toch niet!” Wijze woorden.

Later (vertederd): “Ach – dat zijn allemaal biggetjes…” en ze liggen in groepen van 100 bij elkaar terwijl ze meer ruimte hebben. “Net als mensen in de discotheek” maakt Zwanenburg weer de vertaling.
Een hem aangeboden douchebeurt wijst de Filiaalhouder af om later vast te stellen *snuf snuf*: “Ik ruik wel naar varkens” en (grapje uit de studio): “Onze collega in de radiowagen zei dat je stinkt en er niet meer in komt.”

Wat allemaal wordt afgesloten met Sonja Borsboom die op het tegengeworpen “Brabant is heel groen” reageert met “En dat willen we graag zo houden, Joris! Jij weet hoe belangrijk het is!” En op “gaat u nog zo’n rood shirtje aandoen” met een flirterig “mijn jurk is toch al mooi genoeg?”
Zodat ik me nu afvraag of het zijn buurvrouw is of z’n vriendin of dat hij ook in die actiegroep zit of nog iets anders close…

Praten over misbruik bij de koffieautomaat

door Reageer

Sinds de stichtelijke woorden van Govert van Brakel besteedt het Radio 1 Journaal meer aandacht aan klein christelijk nieuws. Mij was het niet opgevallen maar Harco Ploegman, in wiens interview de oud-R1J-presentator het destijds zei, wél en zijn antenne ervoor is vast gevoeliger dan de mijne. Daarom eens goed geluisterd naar het gesprek met Marco van de Wetering over de beurs Kerk & Gemeente.
Marcel Oosten: “Wat valt er te zien?”
Wat in kerken aanwezig is én er is van alles te vinden op het gebied van hulpverlening, pastoraat en diakonaat. Dat laatste interesseert mij maar de presentator zegt “Maar ook de hardware? Kaarsen, klokken, orgels.” Ja, die ook.

Lara Rense: Bij de huishoudbeurs staan files, hier ook? Ze verwachten -net als vorig jaar- 3500 mensen.
“Wie komen er op af?” Kerkelijke professionals maar ook vrijwilligers die zelf niet de tijd en energie hebben speurtochten te organiseren door heel Nederland. Wat zoeken ze dan, vraag ik me af. Méér dan een mooie kaars vermoedelijk.
Maar: doen moskee en synagoge ook mee, vraagt Marcel Oosten en (Lara Rense:) “is het misbruik binnen de katholieke kerk nog onderwerp op uw beurs”. 2x: nee.
LR: “Maar het zal vast wel onderwerp van gesprek zijn bij de koffieautomaat.” Dat kan, want (vd Wetering) “ik denk dat het mensen binnen de kerk zeer bezig houdt”.

Dat was het dus, de aandacht voor de kerk. Zeer in vogelvlucht aangepakt, geplaatst tegen de achtergrond van ander nieuws. Maar wat die beurs nou biedt behalve kaarsen en orgels werd me niet duidelijk.

Het Filiaal besteedt aandacht aan de zeur van de dag

door Reageer

Als er geen verkiezingen zijn stuurt de NOS de Filiaalhouder van het Radio 1 Journaal naar de haven of laat ‘m wat prutsen met de OV-chipkaart. “Ik begon hier vanochtend ook aan met het idee wat een stom onderwerp,” bekent Joris van de Kerkhof die dit idee klank bijzet met blèh whèh whèh whèh.

“Wat is uw zeur van de dag” vraagt hij (vriendelijk – niet bot) aan Sanne van Galen van Rover. Op de vraag van Lara Rense hoe gaat het met de studenten “De studenten die ik zie zijn allemaal wakker en van wie ik niet zie weet ik het niet maar zo gaat het denk ik ook met gewone mensen”. En: “lekker inhoudelijk” tegen een jongeman van de studentenvakbond die vertelt dat de rechtshulpverleners aan hun hulplijn klachten over nooit aangekomen kaarten doorsturen naar de dienst die er over gaat.

Maar het lot is de Filiaalhouder en daarmee ook ons gunstig gezind. Want de studentenvakbondknul die was opgetrommeld voor het gesprekje heeft in de trein zélf een probleem gehad. Zijn pico bello in orde zijnde chipkaart werd in de trein van Leiden naar Utrecht niet door het apparaat van de conducteur herkend. De kaart van een ándere student doet het wel in de bus maar niet in de trein en de NS-balie ziet bij hem wél 20 Euro maar geen ‘reisrecht’.
JvdK: “Het resultaat is dat je er een beetje *onzeker* van wordt.” Klopt.
JvdK: “Toch een fijn leven verder.”
Een fijn leven – zei-ie dat nou écht?? Hij zei het.
Wat een relatief flutonderwerp met een fijne Filiaalhouder kan dóen.