De Koude Kalkoen

Marcel Oosten

Praten over misbruik bij de koffieautomaat

door Reageer

Sinds de stichtelijke woorden van Govert van Brakel besteedt het Radio 1 Journaal meer aandacht aan klein christelijk nieuws. Mij was het niet opgevallen maar Harco Ploegman, in wiens interview de oud-R1J-presentator het destijds zei, wél en zijn antenne ervoor is vast gevoeliger dan de mijne. Daarom eens goed geluisterd naar het gesprek met Marco van de Wetering over de beurs Kerk & Gemeente.
Marcel Oosten: “Wat valt er te zien?”
Wat in kerken aanwezig is én er is van alles te vinden op het gebied van hulpverlening, pastoraat en diakonaat. Dat laatste interesseert mij maar de presentator zegt “Maar ook de hardware? Kaarsen, klokken, orgels.” Ja, die ook.

Lara Rense: Bij de huishoudbeurs staan files, hier ook? Ze verwachten -net als vorig jaar- 3500 mensen.
“Wie komen er op af?” Kerkelijke professionals maar ook vrijwilligers die zelf niet de tijd en energie hebben speurtochten te organiseren door heel Nederland. Wat zoeken ze dan, vraag ik me af. Méér dan een mooie kaars vermoedelijk.
Maar: doen moskee en synagoge ook mee, vraagt Marcel Oosten en (Lara Rense:) “is het misbruik binnen de katholieke kerk nog onderwerp op uw beurs”. 2x: nee.
LR: “Maar het zal vast wel onderwerp van gesprek zijn bij de koffieautomaat.” Dat kan, want (vd Wetering) “ik denk dat het mensen binnen de kerk zeer bezig houdt”.

Dat was het dus, de aandacht voor de kerk. Zeer in vogelvlucht aangepakt, geplaatst tegen de achtergrond van ander nieuws. Maar wat die beurs nou biedt behalve kaarsen en orgels werd me niet duidelijk.

Zijn wie je bent vs de identificatieplicht

door Reageer

Er werd al voor gewaarschuwd en het deed zich ook voor: mensen, vooral ouderen, met een verlopen paspoort die bij het stembureau de deur werden gewezen.
Wim Esselink (PvdA) uit Dronten maakt zich boos. Omdat in een verzorgingstehuis in zijn gemeente meer dan veertig mensen zijn weggestuurd terwijl ze zich wél konden identificeren.
Konden ze niet zegt presentator Lara Rense, want: ze hadden geen geldig identiteitsbewijs. Dat wil niet zeggen, meent Esselink, dat je daarmee niet bent wie je bént. Als je paspoort twee dagen is verlopen (vb uit Trouw), ben je nog dezelfde en kun je als zodanig worden herkend/geïdentificeerd.

Lara Rense: “Jaja, maar dat moet je toch kunnen bewijzen, hè? Je kunt je toch niet een beetje identificeren, je kunt toch ook niet een beetje zwanger zijn.”
Duopresentator Marcel Oosten: “Maar er is in Nederland identificatieplicht, moeten we dat dan maar even laten varen volgens u?!”
Esselink: “Dat zég ik toch helemaal niet?”
MO: “Dat zegt u wél.”
De spraakverwarring wordt erger. Lara Rense haalt er ook maar even Rotterdam en fraude bij (arme oudjes) en rondt -suggestief- af met: “U zou de regels een klein beetje willen oprekken, Wim Esselink, dánk.”

Nu dénk ik dat je je vroeger wel kon legitimeren met een verlopen paspoort. Je kon in het verleden in elk geval met een (max) vijf jaar verlopen paspoort reizen. Ik vermoed, maar weet niet zeker, dat dit met de Wet op de Identificatieplicht van 2005 is gewijzigd.
Googlend krijg ik het niet boven water. Maar volgens mij had het gesprek daar over moeten gaan ipv dat kinderachtige “niet een beetje zwanger” en dat suggestieve “moeten we dat dan maar even laten varen”. Ook zwak van Esselink natuurlijk om niet met zo’n zakelijk argument aan te komen (aangenomen dat ik gelijk heb).
Maar het was niet zijn taak te zorgen dat het gesprek fatsoenlijk en met respect verliep. Dat is de taak, wat zeg ik: de plicht van de presentatoren.

Verwarring

door Reageer

Dankzij de ChristenUnie kan de Eerste Kamer toch nog de Crisis- en Herstelwet er door jassen. Wat nuttig kan zijn voor het land maar mogelijk niet zo goed voor het staatsrecht. Dat probeert de fractievoorzitter van D66 in de EK aan Radio 1 Journaal-presentatoren Lara Rense en Marcel Oosten uit te leggen. Zonder succes.
Zodat (..) Lara Rense afsluit met “nu ben ik écht in verwarring – dánk!”

Wat me niet echt verbaast van een presentator die de fractieleider in de Eerste Kamer consequent aanduidt met lijsttrekker. Zo iemand trekt geen lijst, die belandt op die plek via de verkiezingen van de Provinciale Staten. Beetje omslachtig, ik weet het. Maar: fundamentje van ons staatsrecht.
Net als dat andere punt dat D66-er Schouw probeerde uit te leggen: dat een grote minderheid belangrijke onderwerpen controversieel moet kunnen verklaren.

Een speerpunt kiezen in een weerbarstige praktijk

door Reageer

Trots op Nederland kreeg 1 gemeenteraadszetel in Utrecht die wordt bezet door de nummer zes op de lijst omdat de nummers 1 t/m 5 én de met voorkeurstemmen gekozen lijstduwer Ad Verdonk voor de eer hebben bedankt.
Marcel Oosten en Lara Rense willen Rita Verdonk stevig aanpakken en wat sneu dat de kwoot waarmee ze haar in het gesprek willen confronteren al voordat de politica aan de lijn is wordt ingestart: “Ah, u weet hoe het werkt in het leven.”
Lara Rense: “Hé, dat is Rita Verdonk…”

“Wat vindt u van de gang van zaken” vraagt Marcel Oosten en “hadden ze dat niet vantevoren kunnen weten” (dat het veel tijd zou kosten). Lara Rense: “Had u ze dat niet verteld?” Nee en ja en ‘de praktijk’ waarna Verdonk een wonderlijk-knappe draai maakt. Ze zouden hebben gekeken waar de meeste stemmen vandaan kwamen en daaruit hebben geconcludeerd dat ze veiligheid tot speerpunt moesten maken. En wie kan dat beter dan de nummer zes Paul Werensteijn omdat die als politieman “met zijn poten in de blubber” staat.

Er waren verder ook nog problemen met de lijsten. Extreem-rechtse types erop enzo. Heeft TON (door Verdonk mm nadrukkelijk TROTS genoemd) niet teveel risico genomen.
Och. Maar wat ze nou zo jámmer vindt: ze hebben 63 zetels gehaald – en daarover belt niemand.
MO: “Gefeliciteerd, maar is het toch niet tegengevallen goeie mensen te vinden.”
Waarop Rita (terecht) een vergelijking trekt met een onderneming waarbij je je ook wel eens verkijkt op nieuw personeel dat bij de sollitatie een geweldige indruk maakte.
Niet kapot te krijgen, Rita Verdonk. Althans: niet in een gesprek.

Zodat het Radio 1 Journaal dat overlaat aan Marc-Robin Visscher die haar om kwart over zes (zónder Verdonk aan de lijn) al beticht van “een stevig staaltje kiezersbedrog”. Om twee uur later Emile Roemer met wie hij ontbijt nog “wanvertoning” en “aanfluiting” te ontlokken.
Zo kun je je punt natuurlijk ook (proberen te) maken.

De sportvissers hebben het nakijken

door Reageer

Dode vissen.
Nu het ijs weg is blijkt in sommige wateren wel driekwart de winter niet te hebben overleefd. Het komt, zegt Marco Kraal van Sportvisserij Nederland, door gebrek aan zuurstof. En dát komt door de sneeuw in en op het ijs en door achterstallig baggeronderhoud. Wat de schuld is van de Waterschappen die hun prioriteiten verkeerd hebben gelegd.

“Is het erg dat er zoveel vissen doodgaan” vraagt Radio 1 Journaal-presentator Lara Rense die vermoedelijk geen lid is van de Partij voor de Dieren.
“Vreselijk!” antwoordt Kraal. Voor de ecologie. En: “De sportvissers hebben het nakijken.” Want ze kunnen wel overal vissen maar: “Het zal maar net het water zijn waar jij graag op vist.”
“En de watervogels?” Lara Rense slaat alleen aan op de door Kraal direct ondergeschoffelde ecologie. Die, zegt bioloog (!) Kraal, “kunnen van A naar B vliegen.” Alsof die niet voorkeur hebben voor bepaalde plekken bv omdat het daar goed nestelen is. Wat mij een zwaarder belang lijkt dan waar de visser graag zijn stoeltje neerzet.

“Het zal je maar gebeuren,” legt de visser het leed weer waar het voor hem het zwaarst weegt, dat in jouw water de vissen van zo’n 20, 30 jaar oud die iedereen kent het loodje hebben gelegd. Mm – houdt-is dan van die vissen? Is-ie misschien een teruggooiende visser? Na het arme dier natuurlijk wel een pijnlijke bek en de schrik van z’n leven te hebben bezorgd.

“Is vooral triest voor de vissen toch, hè” rondt Marcel Oosten af en daarop mompelt Kraal nog nét ‘ja’. Zodat ik nu geen enkel beeld heb van de ecologische big picture en een heel naar beeld van de sportvisserij. Dat laatste mogelijk terecht. Maar meer dóórvragen had de visserman ook de gelegenheid gegeven dat beeld wat te nuanceren.