De Koude Kalkoen

Lucella Carasso

Dieren omdat het zomer is

door Reageer

Er zijn verslaggevers en presentatoren bij wie ik verwachtingsvol opveer: dit wordt vast leuk!
Anderen heb ik minder hoog. Die presentatoren mijd ik als het even kan (de radio hóeft niet aan) en wanneer ik uitkijk naar een bepaalde reportage en zo’n verslaggever ‘doet’ ‘m dan leg ik direct de balpen neer, wetend: dit wordt niets.
Vergissen is uiteraard mogelijk. Toppers kunnen floppen. En wie ik niet-zo-goed vind, kan me verrassen.

Trudy van Rijswijk is iemand met wie ik weinig heb.
Kan ze niet helpen. Haar stijl is me te zijïg. Anderen vinden haar mogelijk charmant, ik neig tot ‘pjoek’.
Weg dus met pen en papier wanneer wordt aangekondigd dat Trudy van Rijswijk het onderwerp ‘vozen in Amersfoort’ toebedeeld heeft gekregen. De vozers zijn Indische neushoorns en ik ken het verhaal al uit de korte berichten en ben zeer verbaasd wanneer de verslaggeefster een heerlijk sfeerverhaal maakt. Over rondjes hollen en hollen en hollen en béng tegen het gaas en kijk eens, een deuk in een boom.

Dan in het mediaoverzicht, gemaakt door Trudy Vendrig, een zilvermeeuw die in juni door 1 of andere gek oranje is geverfd maar met wie het steeds beter gaat in een Zeeuwse opvang. In november (wanneer het koppie door rui ook verfvrij is) mag ze de vrijheid tegemoet.
Eind goed al goed en zoals Lucella Carasso al zei: zomertijd (komkommertijd) dus kom maar op met die diertjes in het Radio 1 Journaal.

Hier een foto van de meeuw met het verhaal waarom dat verven geen leuke grap is maar dierenmishandeling.
Het slot van de vrijpartij van de neushoorns is door de NOS gefilmd.
Eerlijk gezegd lijkt het voorspel me, afgaand op de reportage van Trudy van Rijswijk, een stuk spannender.

Vervallen rust in Noordwijkerhout

door Reageer

“Joris – je viel even weg…”
Lucella Carasso tegen Joris van de Kerkhof die nu de Tour voorbij is ook voor de avonduitzending een stukje RadioRoute mag maken.
“Ach ja…” zegt die filosofisch. Waarbij ik me iets kan voorstellen want ‘wegvallen’ gebeurt tegenwoordig in elke uitzending van het Radio 1 Journaal wel een paar keer.
Dan somt hij op wat er in Noordwijkerhout speelt en te doen is zoals zaterdag en ‘grote clowntjes-dag’.
Lucella Carasso (goedkeurend): “Nou, je hebt je duidelijk verdiept in Noordwijkerhout.”

Dat heeft de RadioRouter inderdaad dus rept hij van “kleine huisjes, poging om toeristen te trekken” in de reportage die later volgt maar dan: “O-o-o-o-o … als je een beetje dóórrijdt…”
Joris van de Kerkhof blijkt Piet Noordhuizen in zijn auto te hebben geladen. Ze gaan naar wat ooit de gekkenhuizen van Noordwijkerhout waren (en toen ‘psychiatrische ziekenhuizen’ werden en nu alweer 15-20 jaar gesloten).
Noordhuizen, die er duidelijk steeds meer schik in krijgt, beschrijft de situatie nu (jeugd, bierflikjes) en tóen. Het ‘pesthuis’, de schilderswinkel. Het Beatrix-paviljoen voor mensen met tbc: altijd de ramen open maar met tralies voor de ramen. De Engelse tuin, bijgehouden door de patiënten onder leiding van een broeder met zijn ‘kruiwagenploeg’.
Het terrein is nu verwilderd. Collega’s van vroeger die nog wel eens komen kijken staan, vertelt Noordhuizen, “met tranen in de ogen”.

Joris van de Kerkhof sluit af met “het geluid dat je naar buiten gaat en dat je een auto voorbij laat rijden en dan dat (RR-)tjoentje en dan de rust van Noordwijkerhout”.
We horen hárd zingende vogels.
JvdK: “Noordwijkerhout. De een beetje *vervallen* rust wel.”

Ah – mooi!
Ik weet weer waarom ik zo van de RadioRoute houd.

Ach, wat sneu

door Reageer

Radio Tour de France wordt om 16.20 uur onderbroken voor het nieuws.
Tourflits! De technicus draait aan het verkeerde knopje en draait het halverwege alweer dicht.
Jan Blokker blijkt overleden. Hij is 83 geworden en hij was eerst van de Volkskrant en toen van de NRC en hij schreef ook boeken.

Om vijf uur heeft de NOS achterhaald dat Blokker ook iets met film en met de VPRO.
Nu nog (of net niet meer) Volkskrant-hoofdredacteur Pieter Broertjes is een kwootje van een halve minuut.
Waarna we overgaan tot de orde van de dag.

Geen mooie uitvoerige terugblik onder leiding van Lucella Carasso.
Of nóg mooier en uitvoeriger door Govert van Brakel.
Want: we fietsen en we voetballen. Dus never mind het andere nieuws.

Prioriteiten, hè?
Net als vorig jaar Farrah Fawcett die de domme pech had dood te gaan op dezelfde dag als Michael Jackson.
Maar toen had je nog baasje boven bazin.
Nu zijn het de kasseien die het met weemoed en bewondering terugblikken op Jan Blokker in de kiem smoren.
Sneu.

Verschillende informatiestromen leiden tot dumpen Beenie Man

door Reageer

Snoop Dogg (voor de ouderen onder ons: Snoop Doggy Dogg) zóu optreden op Parkpop – maar toen toch weer niet omdat de gemeente Den Haag bonje vreesde.

Vanochtend huurt de organisatie als vervanger Beenie Man in. Een creep die bekend staat om z’n homofobe teksten. Maar, had de reaggaeartiest beloofd: die zou hij op Parkpop niet zingen.
Vanmiddag zegt de organisatie Beenie Man weer áf. Omdat, vertelt Marit Noorlander van Parkpop, ze “zoveel verschillende informatiestromen” hebben gehad. Over “wat hij doet tijdens optrdens ondanks toezeggingen”.
Lucella Carasso: “Dus op basis van geruchten?”
Nou – geruchten. “Informatiestromen.” En: “intern beraad.”
Want: “We willen geen enkel risico nemen.”

LC: “Waar haalt u nu nog een hoofdartiest vandaan?”
Dat zal lastig worden, erkent Noorlander.

André Rieu! oppert iemand in de commentjes bij Elsevier.
Vind ik eigenlijk wel een leuke suggestie.

Grmpf

door Reageer

“Hoe groot ben jij eigenlijk” vraagt Lucella Carasso vorige week aan sportverslaggever Robbert Meeder.
De aanleiding was een onderzoek dat Nederlanders de laatste jaren niet meer langer worden.
1.73 m antwoordt die en het klinkt niet alsof hij dát nou graag met de luisteraars had gedeeld. Lucella Carasso, vertelt ze later, is zelf 2 cm groter.
Grmpf. Reageert Meeder.

Vandaag is het opnieuw Robbert Meeder die bij Lucella in de uitzending de sport mag doen.
Argentinië versloeg Zuid-Afrika, begint de sportjongen. “Zuid-Korea, toch?” corrigeert de presentatrice. En ik vóel Meeder zich verbijten van woede.
Niet erg, hoor, maakt Lucella Carasso het vol goede bedoelingen nog erger: het WK is tenslotte in Zuid-Afrika, dus logisch dat Meeder een foutje maakte.
Grmpf.

En, vervolgt Meeder, “Griekenland en Nigeria… dat is toch wel goed, hè?!”
Ik slaag er nog nét in het vlijmscherpe mes dat de sportverslaggever door de radio naar Lucella Carasso werpt te ontwijken.
En Lucella? Die lacht.
Vriendelijk, denk ik te horen.