De Koude Kalkoen

Lucella Carasso

Slingeren met apen

door Reageer

Van mij geen kwaad woord over komkommers als ze dieren opleveren.
Vanochtend maanvis Luna (en de eikenprocessierups – maar dat is toch anders), nu Epke Zonderland die de orang-oetans in Ouwehands Dierenpark vrijdag turnles gaat geven.

“Wat is dit nou” helpt Lucella Carasso de turner op gang. Hij is ‘benaderd’ vertelt hij. Want de dierentuin heeft een nieuwe installatie voor de apen neergezet en nu moeten ze leren klimmen en slingeren.
“Durven ze niet of vallen ze,” vraagt de presentator en het blijkt te gaan om “extreem hoge bomen” waar de apen in mogen klimmen (Zonderland gaat dat niet doen) en ze vinden het inderdaad een beetje eng.
De kampioen gaat tussen de apen turnen. “Vind je dat niet eng” wil Lucella Carasso weten maar, zegt Epke: “Ik ga er vanuit dat er goeie begeleiding bij is.”

En de risico’s? Blijft de presentator somberen. “Je wil toch geen blessures.”
“Het slingeren laat ik aan de apen zelf over,” verzekert ons Zonderland.
“Krijg je goed betaald” stelt Lucella dan ook nog de vraag die ons allen op de lippen brandt, “of vind je het voornamelijk leuk.”
Waarop het weinig verrassende antwoord: hij vindt het leuk.

“We komen kijken, denk ik,” sluit Lucella Carasso het leuke gesprekje af.
Iets zegt mij dat de Radio 1 Journaal-verslaggever niet als enige journalist zal staan toekijken.

Wakker Dier heeft de zwakste schakel gevonden

door Reageer

“Wakker Dier – het is ze gelukt.”
Lucella Carasso heeft het over de campagne waarin Wakker Dier supermarkt C1000 aan de schandpaal nagelde wegens het gestunt met kiloknallers. Een campagne waarin C1000 werd vergeleken met ándere supers die het wél goed zouden doen, zoals bv de Plusmarkt.
Daarover schreef ik ze nog een mailtje, dat ik Plus-klant ben en me gek erger aan de kiloknallers dáár, dus: geen goede campagne. Weten we, mailden ze terug, maar C1000 is de ergste en we treffen ze waar het de meeste pijn doet.

Het is ze dus inderdaad gelukt. C1000 stopt met de kiloknallers. Marketing expert Rob Benjamins verbaast het niets: Wakker Dier heeft “op de man, op de formule gespeeld”. C1000 wil natuurlijk winst, maar ook een goed imago.
“Een flink dilemma,” stelt Lucella Carasso vast. Klopt. Want C1000 trekt z’n klanten met die aanbiedingen. Ze laten vallen kost ze geld. Maar te boek staan als dieronvriendelijk willen ze ook niet.

Bart Kamphuis legt zijn oor te luisteren bij C1000-klanten. “Niet leuk,” zegt een eng wijf. “Ze hebben erg leuke aanbiedingen, het zou zónde zijn als die er niet meer komen.”
Maar de dieren! Zegt de verslaggever. Die hebben “een ongezond en pijnvol leven”.
O. Zegt de vrouw. “Dan is het inderdaad *wat minder*.”
Nog wat reacties met vooral: dierenwelzijn is leuk maar ik wil mijn goedkope gemartelde karbonaadje resp. kippenpootje.
De boodschap van Wakker Dier komt dus niet aan bij alle consumenten. Benjamins heeft een idee: slecht behandeld vlees in het schap naast goed behandeld vlees. Rode sticker op ‘slecht’ en groen op ‘goed’. Zodat mensen “een bewuste keuze” kunnen maken tussen hartstikke goedkoop (gemarteld) en iets duurder (goed leven gehad).

LC: “Houden andere supers dit in de gaten uit angst voor Wakker Dier?”
“Absoluut!” zegt Benjamins. Denk: chocoladeletters die niet fair trade waren gemaakt. En: de ‘scharreleieren’ in de mayo.
LC: “Dit is de beste marketing van Wakker Dier?”
RB: “Ze hebben de zwakste schakel gevonden.”
Yes!

Sjonge, sjonge over de RadioRouter in Venlo

door Reageer

We zijn bijna klaar met Jeroen de Jager als RadioRouter.
Hij klinkt steeds enthousiaster en mn zijn ‘wat ik nú weer heb meegemaakt’-gesprekjes met de presentatoren zijn erg leuk.

Nu, vertelt hij Lucella Carasso, is hij in Venlo. Waar hij 47 jaar geleden is geboren. Wat, vertelt hij voor wie dat nog niet was opgevallen, “niet aan me is te horen”. Maar hij was drieëneenhalf toen hij er wegging en o , wat is Venlo toch een lelijke stad.
Waar hij is geboren? Prinsessesingel 29.
LC: “En, heb je aangebeld?” De RadioRouter belde aan en werd toegelaten op nr. 25. Met dezelfde plattegrond. Er wordt veel gebouwd in Venlo. “Om er nog iets van te maken.”
Lucella: “Sjonge, sjonge!”

Jeroen de Jager heeft iets gemaakt over een Rozenfestival, vertelt hij. 50.000 mensen, “alles versierd met rozen, woningen, de kerk van binnen”. De kerk van binnen? Denk: Pastoor Paul en hoe het die is vergaan. Dat horen we “straks, o nee morgen”.
Wat de RadioRouter óók nog deed: Herman van Ham (80) bezoeken. Topkok (geweest). Iets (veel) met asperges: “Prins Bernhard kwam er wel eens incognito, met koningin Juliana. Dan belde hij de burgemeester en dan kwamen ze de auto bij de snelweg ophalen met politie-escorte en moesten er eerst bomhonden door het restaurant.”
JdJ: “Mooie man, mooi portret is het geworden.”
LC: “We gaan het straks van je horen.”

En dan horen we het en het *is* mooi. Alleen heeft Jeroen de Jager de sjeuïge stukjes al prijs gegeven in dit voorgesprek.
Enerzijds bevalt hij me steeds beter als opgewekt rondreizende verslaggever die leuke dingen tegenkomt. Anderzijds weet hij op de 1 of andere manier veel van de eigen produkten zeer onbeholpen om zeep te helpen.

Vooruit reizen om het tempo bij te houden

door Reageer

Ik snap het niet.
Jeroen de Jager is een ervaren verslaggever, hij is Filiaalhouder geweest en deed ook vorig jaar de RadioRoute. Met (ik las het vanmiddag nog even terug op Fanlog) erg leuke bijdragen.

Deze week doet hij onbeholpen. Hij kan, zegt hij keer op keer, geen onderwerpen vinden. Hard werken doet hij wel. Maar ipv overdag te werken aan reportages die in de avonduitzending kunnen worden uitgezonden, werkt hij de dag ervóór aan reportages voor de ochtend. Waarmee de flow uit ‘waar sta je en wat ga je doen’ geheel naar de knoppen wordt geholpen.

When all else fails: dieren. Lijkt deze RadioRouter te denken. Dus gisteren paardemelk en vanochtend fokpaarden. Dan de ontsnapte pelikanen uit de Beekse Bergen en kamperen bij de boer met kalfjes die bij de koeien mogen blijven en voor de toeristen aangeschafte kippen. En dan weer Beekse Bergen waar Kaapse buffels gisteren hun opwachting maakten.

Hierna, vertelt hij Marcel Oosten, gaat hij in Hilvarenbeek naar het doktersmuseum.
Om tien voor vijf meldt de RadioRouter zich bij Lucella Carasso. Hij zit in Hilvarenbeek? Nee, in Valkenswaard: “Ik reis altijd vooruit omdat ik anders het tempo niet bijhoud.”
Opgetogen vertelt Jeroen de Jager dat hem zomaar een onderwerp is overkomen. Hij hád een reportage gemaakt over dat doktersmuseum “maar eerlijk gezegd was dat een beetje saai”.

Dus trok hij naar Diessen waar een archeologische opgraving is en… “Of dat gaat lukken horen we zo, hou het nog even een beetje spannend, Jeroen”, kapt Lucella Carasso hem af.
Kwart voor zes: opgraving in Diessen. Die iets toevoegt aan “de historie van de regio” vertelt een opgraver.
“Interessant,” concludeert Jeroen de Jager. “En zo maken wij van alles mee op die RadioRoute, je loopt er zomaar tegenaan.”

Ik ben reuze benieuwd waar de verslaggever vanavond in Valkenswaard tegenaan loopt.

Wassenaar? daar is altijd iets te beleven

door Reageer

Joris van de Kerkhof is met de RadioRoute in Wassenaar en dat zullen we weten ook.
Geen flauw geneuzel, geen stukjes sfeer aan mekaar plakken en ‘dat moet het dan maar wezen’- deze verslaggever houdt van aanpakken.
“Waar sta je” vraagt Lara Rense om kwart voor zeven. Joris ziet “een grote glijbaan tussen bomen” en het blijkt camping Duinrell te zijn. Waar hij de wandelaars van de Strandvierdaagse begroet (“wat is er mooi aan behalve dat de weg helder is”) en uitzwaait (“wat is het mooiste moment van de dag?” man: “klaar zijn”).

Altijd nieuws
De plaatselijke krant is een vast item in de RadioRoute. Nu: De Wassenaarse Krant. Vijf jaar geleden begonnen en geleid door Roël Karamat-Ali: “Wassenaar heeft altijd nieuws, er is altijd iets te beleven.”
Na aandringen: ja, hij ziet Máxima en Willem-Alexander wel eens langs lopen. Na ander aandringen: nee, hij is het er niet mee eens wat er in Suriname (zijn geboorteland) gebeurt: “Binnen mijn familie is de naam Bouterse not done.”
JvdK: “Dan praten we er verder niet over.”

Problemen
Kwart voor vijf: daar is de RadioRouter weer in de uitzending.
Wie dol is op het Filiaal (zoals ik) en het jammer vindt dat dat om half tien voorbij is, móet wel blij zijn met de RR. Joris van de Kerkhof, vertelt hij aan Lucella Carasso, gaat het nu hebben over dat Wassenaar een VVD-gemeente is en over bezuinigen. En: dat er problemen zijn tussen hondenbezitters en paardenbezitters “en daar hoor je straks álles over”.

Ervaring met snijden
Een half uur later is het sfeer proeven geblazen in de winkelstraat van Wassenaar. Met “een gedistingeerde heer en twee netjes opgemaakte dames”. “Beetje harder werken” hoor ik als oplossing voor al onze problemen. “Overbodige taken afstoten, ik ben patholoog-anatoom van beroep, daarom heb ik ervaring met snijden” – dat is de VVD-fractievoorzitter Bert Ooms.
Een andere man: “Je mag niet meer 80 uur werken in de week, meneer, wij deden 100 uur in de week, met plezier.” Een vrouw wil “mensen met hoge hakken en asobakken” wég doen: “Is ook goed voor de conditie.”

Zwaaiende deuren
Tenslotte een bezoekje aan de D66-burgemeester van Wassenaar, Jan Hoekema. Hij waarschuwt de RadioRouter voor een deur die nog wel eens in het gezicht kan zwaaien van “minder prettige bezoekers, maar dat ben jij niet”.
Fuseren met Voorschoten? Gevoelig punt. Hondenbezitters? Daarmee praat hij wel eens hangend vanuit zijn raam (zelf heeft hij een kat). En er zijn: “botsingen tussen paarden- en hondenbezitters en dan moet ik arbitreren”.

En dan – dan eindigt de RadioRoute. Niks dus over die botsingen!
Terwijl dat door Joris van de Kerkhof wel beloofd was.
Zodat ik nu toch iets heb aan te merken op een RadioRoute die me al twee dagen érg blij maakt.

Joris – mocht je dit lezen (zal wel niet): wat wás het nou met die honden en die paarden?
Onderzoekende geesten willen weten.
En enthousiaste fans helemaal.