De Koude Kalkoen

Lara Rense

CDA zette écht via Amerika de PvdA onder druk over missie-Afghanistan

door Reageer

Jaap de Hoop Scheffer aan de lijn over of ‘we’ wel of niet een nieuwe missie naar Afghanistan moeten sturen. Ja, vindt die. Wat weinig verrassend is.

Dan Lara Rense: “Dankzij Wikileaks hebben we een beeld gekregen van hoe internationaal gecommuniceerd is over de inzet in Afghanistan. Er werd op verzoek van ministers van het CDA druk uitgeoefend op ministers van de PvdA.
Denkt u dat nu op dezelfde manier druk wordt uitgeoefend?”
Heel vriendelijk. Niet prikkend. Niet: lul je daar maar eens uit.

De Hoop Scheffer: “De Amerikanen zullen met grote aandacht het debat volgen. Omdat Obama bevreesd is dat als Nederland Afghanistan de rug toekeert andere landen het voorbeeld zullen volgen.”
Lara Rense: “Mm. Mijn vraag was eigenlijk: zal op dezelfde manier gemasseerd worden als in de Wikileaks-documenten staat.”

De Hoop Scheffer is niet dom. Wát zal hij zeggen? Dat is niet gebeurd, dat zijn verhalen van de Amerikanen, die moeten iets verkeerd hebben begrepen?
Hij zegt: “Ik denk dat er zeker vanuit Washington gemasseerd wordt en dat is in het diplomatieke verkeer ook helemaal niet abnormaal.”

Bingo.
Luister zelf hoe handig Lara Rense het aanpakte.
Vanaf 5.30.

Na 12 minuten stond al 2-0 op het bord

door Reageer

“6-0, hè? Gaat het weer een beetje?”
Lara Rense voelt mee met Bram Meurs, de aanvoerder van VV Noordwijk dat gisteren kansloos verloor van RKC Waalwijk. Ze hadden de kwartfinale van het bekervoetbal gehaald en ze wisten wel dat de profs uit Waalwijk “fysiek en tactisch” sterker waren maar ze hadden gehoopt dat zij door ze “mentaal” te overklassen voor een verrassing konden zorgen.
“Maar na 12 minuten stond al 2-0 op het bord.”
Bram Meurs klinkt in meerdere opzichten verslagen.

“Was het niveauverschil of onervarenheid” wil Marcel Oosten praktisch weten.
“Even gevloekt in de kleedkamer?” leeft Lara Rense, zelf voetbalster, mee.
MO: “Hebben de supporters toch een leuke avond gehad?”
Dat wel. En naderhand was heel Noordwijk uitgelopen en zat de dorpskroeg vol. Om ze te steunen.
“Ik hoor dat het verwerkingsproces al in volle gang is!” doet Marcel Oosten opgewekt.
“Ja…” zegt de voetballer. Erg opgewekt klinkt hij niet.

Leuk gesprekje.
Ook door de verschillende aanpak van de presentatoren. Marcel Oosten met de zakelijke insteek en het ‘kop op’ en Lara Rense met het ‘mee-balen’ en het ‘ach gossie’.

Zoeken naar verrassingen en urgentie (en de koffieautomaat)

door 8 Reacties

Het is zover.
De duopresentatie slaat nu ook toe in het Radio 1 Journaal in de avond.
Niet omdat Tim Overdiek na zijn afzien van het subhoofdredacteurschap toch *iets* te doen moet hebben maar, aldus de NOS op de website: “Die formule heeft de ochtendeditie meer vaart en urgentie gegeven. Zo’n slag willen we ook in de avond maken.”

Vaart
Wat mij betreft: ik had zonder gekund. Ik ben enorm fan van Lucella in d’r eentje. Maar -eerlijk- het valt niet tegen. Er zit duidelijk vaart in de uitzending. Waarbij de omstandigheden (aanslag op vliegveld Moskou, discussie in TK over Uruzgan) ook meewerken.
Samen interviewen is riskant: wie weet is de een net een mooi betoog aan het opbouwen terwijl de ander in een niet bedoeld gat duikt. Maar als dat al het geval was: het is niet storend dus zal het wel niet of is het handig over-praat.

Urgentie
Alleen haalt de NOS bij elke verandering een stommiteit uit en dat is: breed uitmeten wát er allemaal beter wordt. Met ‘urgentie’ (=dringende noodzaak) telkens als kernbegrip. Ooit alleen in een interne nota van toen nog Jan Mom die (zo gaan die dingen) direct op straat lag.
Toen bij de introductie van het duopresenteren met Michiel Breedveld en Catrien Straatman – en wat was dat een jaar jammerlijk wenen met de pet op. Toen opnieuw bij Lara Rense. En nu dus wéér.

Checklist
En liet de NOS het daar maar bij. Ze stelt zich nóg meer doelen. Dichter bij de luisteraar staan. Verleiden te blijven luisteren door meer variatie. Nadrukkelijk contact zoeken met de luisteraar: wat wilt u weten.
Lees ook de checklist met bv “drie verrassingen per uur, qua onderwerp of gast”.
“Geen woordvoerders maar mensen die het nieuws van vandaag zelf aan den lijve ondervinden.”
“The talk of the town, wat is het gesprek op internet, bij de koffieautomaat of op het schoolplein.”
NOS: “We hebben onszelf scherpe doelen opgelegd. Of het ons lukt?”

Antwoord: nee
Antwoord: nee. Dat lukt niet. In elk geval niet in deze eerste uitzending die jullie als paradepaardje hebben opgesteld en waarop jullie met persberichten en radiospotjes en internet-tamtam hebben gewezen.

Oproep
Op jullie oproep: wat houdt de luisteraar bezig?! kwam op het weblog 1 reactie.
Twitter gebruiken jullie (nog) niet echt.
Ik heb geen enkele verrassing gehoord laat staan drie per uur. Ik hoorde als gesprekspartners correspondenten en deskundigen – tenzij jullie doelen op Henk en Ingrid, sorry: Bep en Rob als verzamelaars van McDonald’s prullaria.
En the talk of the town is natuurlijk boer Richard en daar hoorde ik helemaal *niks* over.

Conclusie
Conclusie: de uitzending was leuk, snel, boeiend. De duopresentatie verliep vlot. Er was niets bij om je van je stoel te doen vallen. Maar dat was alleen maar erg omdat de NOS telkens als er iets verandert meent de lat voor zichzelf zo idioot hoog te moeten leggen.

O ja – toch 1 ding.
De avonduitzending moet worden afgesloten door Lucella Carasso. En niet zo’n beetje aarzelend met ‘da-hag’ maar met haar eigen ferme ‘dág!’
Omdat er 1 ding is dat niet mag veranderen.
Als jullie willen dat ik een warm and fuzzy feeling bij de avonduitzending houd.

Hele lieve Joris is terug

door Reageer

“Tis een hele lieve jongen, heel normaal.”
Lara Rense kondigt Joris van de Kerkhof aan. Hij is als Filiaalhouder terug na zijn schouderblessure en blijkt zó lief dat de woordvoerster van Rijkswaterstaat die hij netjes met ‘u’ aan spreekt hem vrolijk tot 2x toe “goeiemorgen Joris!” toeroept.

Het onderwerp: een proef met files. Matrixborden. Langzamer rijden. Wereldschokkend is het niet. Leuk bedacht is wel dat Joris zich steeds verplaatst door mee te liften met ook al vriendelijke automobilisten.
Hij doet een ‘neem mij mee’-oproep via de radio, de NOS doet een oproep via twitter maar ik vermoed dat hij het toch gewoon regelt door mensen bij benzinestations aan te spreken: Mag ik mee? Tot het volgende benzinestation, verder hoeft niet.

Zijn eerste vervoerder is niet erg spraakzaam maar ziet wel wat in de proef, de tweede (“een ervaren rijder”) rijdt “normaal met de verkeersstroom mee” en vindt de proef niks. Een vrouw ziet het weer wél zitten en heeft nooit problemen met ritsen omdat ze charmant glimacht “en dan laten ze je er wel tussen”.
JvdK: “Dus als iedereen nou gewoon vrouw wordt en een beetje vriendelijk lacht…?” Alleen al vriendelijk zijn voldoet, verzekert ze hem en als iemand bewijst hoe wáár dat is, is het de Filiaalhouder zelf.

Moeiteloos heen en weer vervoerd. Slechts 1x geweigerd door een haast-hebbende vrachtwagenchauffeur. Gezellige babbel met de studio.
Ook de luisteraars zijn blij dat hij terug is.
Deze “hele lieve jongen”.

#tvoh

door Reageer

Vanavond is de finale van The Voice of Holland.

Op hun site, vertelt Lara Rense in het mediaoverzicht, staat dat de Telegraaf aandacht aan ze besteedt. Klopt, beaamt Marcel Oosten. Hij pakt de bijlage erbij. Vier pagina’s: twee in kleur, twee in zwart-wit.
Aarzelend noemt Marcel Oosten de namen. Een is hij even kwijt.

“Jij kijkt nooit, hè?” stelt Lara Rense vast.
“Ik ken ze niet,” geeft collega Oosten toe. “Erg is dat…”
“Geeft helemaal *niets*” zegt Lara vriendelijk (moederlijk bijna) en ik denk dat ze gelijk heeft: als 1 van de presentatoren op de hoogte is van popcultuur en doet aan sociale media mag de ander zich wentelen in onwetendheid.

Wat ik ook denk: wat is het een leuk ‘stel’ geworden.
Met name in dit soort gesprekjes.