De Koude Kalkoen

RadioRoute

Wat je ontdekt als je door het land rijdt

door Reageer

De RadioRoute is in Valkenswaard en wat er speelt? “Dat is niet mis, hoor!” verzekert Jeroen de Jager presentator Marcel Oosten.
Ondernemers die boos zijn dat de gemeente het marktplein tot voetgangersgebied heeft gemaakt, het EK poolbiljart voor de jeugd en de RadioRouter hád een reportage willen maken over mensen die stilte zoeken bij de monniken in de Achelse Kluis maar die monniken willen het graag stil hóuden.
Maar onderweg zag Jeroen de Jager opeens “de stallen van Tops” liggen waar dit weekend duizenden mensen komen (en: toppaarden). Vorig jaar was Beatrix er nog incognito en ook sheiks. Ook nog: een kerkhof waar ruzie is over of álle ontwerpen grafmonumenten mogen worden geplaatst.
Marcel Oosten: “Wat je zo ontdekt als je door het land rijdt.”

In de ochtenduitzending: het marktplein (ok-onderwerp) en poolbiljarten waarvoor Jeroen de Jager warm loopt omdat hij het vroeger zélf veel heeft gespeeld “in het café”. Leuke reportage. Het is “de grootste indoorsport ter wereld”, zegt een knul (18).
JdJ: “Hoe weet je dat?”
Knul: “Staat op internet.”

Om half negen het kerkhof, waarop ik me als liefhebster van begraafplaatsen, erg heb verheugd.
De RadioRouter ziet “vooral konijntjes” en 1 graf uit 2009 en: Rinus Michels ligt er begraven. De gemeente blijkt het kerkhof weer in gebruik te willen gaan nemen, maar, zegt Peter van Steensel van Valkenswaard Lokaal, “alleen voor de elite”.
“Het is er prachtig” stelt Jeroen de Jager vast. Met “veel bemoste zerken en grafplaten en er is zelfs een Middeleeuws gedeelte uit 1700-zoveel, is dat Middeleeuws? Nou, op het randje”.
Wie zou er *niet* begraven willen liggen, maar als dat teveel kost wordt, gaat het leiden tot (Van Steensel:) “elitair begraven”.
JdJ: “Ik snap dat eigenlijk wel.” Wat? Schrikt zijn gesprekspartner. “Ik ben het er wel mee eens,” verduidelijkt de verslaggever. Dat elitair-begraven niet moet, bedoelt hij.

En die ontwerpen? Ik dacht dat dát het onderwerp was. Het speelt óók, lees ik in het Eindhovens Dagblad. Maar dit was ook interessant.
Volgens mij krijgt deze RadioRouter eindelijk de smaak van het RadioRouten te pakken.
Nu maar hopen dat de avonduitzending niet volledig in het teken van Lubbers staat en hij daar nog wat leuks/interessants in kwijt kan.

Dat kerkhof is trouwens écht prachtig.
Kijk maar eens op www.DoodStill.nl

Vooruit reizen om het tempo bij te houden

door Reageer

Ik snap het niet.
Jeroen de Jager is een ervaren verslaggever, hij is Filiaalhouder geweest en deed ook vorig jaar de RadioRoute. Met (ik las het vanmiddag nog even terug op Fanlog) erg leuke bijdragen.

Deze week doet hij onbeholpen. Hij kan, zegt hij keer op keer, geen onderwerpen vinden. Hard werken doet hij wel. Maar ipv overdag te werken aan reportages die in de avonduitzending kunnen worden uitgezonden, werkt hij de dag ervóór aan reportages voor de ochtend. Waarmee de flow uit ‘waar sta je en wat ga je doen’ geheel naar de knoppen wordt geholpen.

When all else fails: dieren. Lijkt deze RadioRouter te denken. Dus gisteren paardemelk en vanochtend fokpaarden. Dan de ontsnapte pelikanen uit de Beekse Bergen en kamperen bij de boer met kalfjes die bij de koeien mogen blijven en voor de toeristen aangeschafte kippen. En dan weer Beekse Bergen waar Kaapse buffels gisteren hun opwachting maakten.

Hierna, vertelt hij Marcel Oosten, gaat hij in Hilvarenbeek naar het doktersmuseum.
Om tien voor vijf meldt de RadioRouter zich bij Lucella Carasso. Hij zit in Hilvarenbeek? Nee, in Valkenswaard: “Ik reis altijd vooruit omdat ik anders het tempo niet bijhoud.”
Opgetogen vertelt Jeroen de Jager dat hem zomaar een onderwerp is overkomen. Hij hád een reportage gemaakt over dat doktersmuseum “maar eerlijk gezegd was dat een beetje saai”.

Dus trok hij naar Diessen waar een archeologische opgraving is en… “Of dat gaat lukken horen we zo, hou het nog even een beetje spannend, Jeroen”, kapt Lucella Carasso hem af.
Kwart voor zes: opgraving in Diessen. Die iets toevoegt aan “de historie van de regio” vertelt een opgraver.
“Interessant,” concludeert Jeroen de Jager. “En zo maken wij van alles mee op die RadioRoute, je loopt er zomaar tegenaan.”

Ik ben reuze benieuwd waar de verslaggever vanavond in Valkenswaard tegenaan loopt.

De tijd dringt voor de kreunende RadioRouter

door Reageer

Een nieuwe week, een nieuwe RadioRoute, een nieuwe Radio*Router*.
Jeroen de Jager brengt ons van Etten-Leur naar Venlo. Zijn geboorteplaats, vertelt hij. Zodat ik direct denk: waar is dan die mooie zachte G gebleven? Voor zover ik weet (dank je, google) heeft hij in Eindhoven op de middelbare school gezeten. Zou-ie de zuidelijke G zich met opzet hebben áfgeleerd?

Om kwart voor zeven wandelt de RadioRouter door “het verlaten stadshart van Etten-Leur” en spreekt daar een half uur later wethouder Jan van Hal over het rijk dat minder geld geeft. De man is nauwelijks op stoom of: “De tijd dringt, we moeten afronden, ik moet naar de brandweer, er zijn veel brandjes en loze alarmeringen.”

Maar “we zijn aangekomen in Rucphen” is het om kwart voor acht. Bij de wereldkampioen Touwtrekken. Waar Jeroen de Jager (instructie: “heupen kort bij het touw, handen dicht bij elkaar”) na luid gekreun verzucht: “Nee, dit is goed voor mijn rug.”
De brandweer komt ook. Weer in Etten-Leur (8.15 uur). En dan om vijf voor negen opnieuw Rucphen. Maar eigenlijk was dat gisteravond.

Hier wreekt zich de ijver van deze RadioRouter. Hij was gisteren al in de regio, maakte meteen het interview waardoor hij het bijna aan zijn rug kreeg én bezocht café Het Wapen van Nassau in Rucphen. Omdat in die plaats de PVV 40% van de stemmen heeft gehaald.
Vaste R1J-gast Elma Jochems vertelt over de jeugd die uitgaat in Breda en Roosendaal. Waar het “elk weekend wel hommeles is met de islamieten, vooral de Marokkanen en de Antillianen”.
Een cafébezoekster, PVV-stemster (“Nederland is wel vol, eigenlijk”), deelt met ons de ervaring van “blond meisje” dat in Rosendaal over straat loopt en dan “hé – meisje!” toegeroepen krijgt. Dat kán van bouwvakkers zijn “maar je merkt het sneller als Marokkanen het doen”.

Mooi, die ijver van deze verslaggever. Want ik vind ook: als je toch op locatie moet berichten over wat in een plaats speelt, wees dan niet zuinig met je berichtgeving.
Wel zou het door de redactie wat slimmer in de uitzending moeten worden verweven.

RadioRoute neemt afscheid van Zuid-Holland

door Reageer

Joris van de Kerkhof is weer thuis. “In zijn geliefde Brabant” (Lucella Carasso).
LC: “Hoe vond je Zuid-Holland?”
JvdK: “Viel best mee.” Heel veel groen, zag de RadioRouter van week 2. Klopt. Maar de A4 door Midden Delfland zat ook niet in zijn RR-pakket. Wat de verslaggever niet valt aan te rekenen. Het is de NOS-redactie die een keuze maakt uit wat in een streek “de mensen bezig houdt”. Maar raar is het wel.

De laatste twee reportages.
Lopen door Gorinchem en praten over gedichten en dat je die aan de muur kunt bevestigen en er een wandeling van maken. Waar doet me dat nou aan denken? O ja, aan een hoofdstuk uit ‘Bossche Bollen’. Over De Stichting Poëzie op Straat die in Den Bosch zo’n wandeling verzorgde die Joris van de Kerkhof in zijn boek over die stad beschreef.

Tenslotte het beloofde kerkhof. Met een gesprekspartner die vrijwel niet is te verstaan.
Leen van der Walle heet hij. Zijn zoon Hendrik Gerardus is hier in 1969 begraven. Amper zes. Verkeersongeluk. “Veilig bij Jezus” staat op de grafsteen.
Van der Walle had mondkanker, legt Joris van de Kerkhof uit. Hij vangt het moeizaam praten van de man op door hem de teksten bijna letterlijk ‘in de mond’ te leggen.

Het probleem: grondwater dat te hoog is gestegen. Zodat er op de begraafplaats niet meer kan worden begraven. Terwijl Van der Walle en zijn vrouw bij hun zoon begraven hadden willen worden. Maar: “Als je begraven wordt lig je in het water, er komen mensenresten boven met nog vlees eraan, omdat het in het water niet vergaat.”

Ik ben ambivalent over dit soort interviews. Ze geven me een ongemakkelijk gevoel. Omdat de vorm (moeizaam spreken) het me moeilijk maakt de tekst tot me te nemen – en niet alleen kwa ‘horen’. Ik zit al snel vooral te luisteren hoe de verslaggever probeert er iets van te maken.
Je kunt ook denken: extra authentiek.

Ik weet het eerlijk niet.
Wat ik wel weet (slap bruggetje) is dat ik enorm heb genoten van deze week RadioRoute-met-Joris-van-de-Kerkhof. De volgende twee RadioRouters zullen er nog een giga-kluif aan hebben zijn prestaties zelfs maar te evenaren.
Zegt @jeanne tegen @nos.

@prins @nos

door Reageer

“Kunt u mij de weg naar Lammetjeswiel vertellen?”
Joris van de Kerkhof schiet een willekeurige ‘meneer’ aan die er toevallig vroeger naast woonde en die -nu wordt het al minder toevallig- wethouder Jeugd en cultuur is in Alblasserdam.
Het gaat over blauwalg in deze “geweldige speelplaats voor de kinderen” waar alleen *op eigen risico* mag worden gezwommen wat vier, nee: vijf! ganzen doen. “Ah…” de RadioRouter klinkt vertederd, “ze komen naar ons toe…”.
Wordt het nog wat met het zwemwater? De provincie doet een proef bij Delft. Een bubbelbad. Om het water in beweging te krijgen.

@prins
De molens van Kinderdijk. Het ging er al over en deze repo begint wat voorspelbaar (vind ik): gemaal, muziek, filmpje, stem, ouderwets, “strijd tegen het water”.
De man die erover gaat heeft dromen. Groter en mooier moet het.
JvdK: “Een experience!” Precies.
Ze lopen een deur uit. “Tis echt waar, hè, niet alleen een plaatje uit het verleden – die molens, die staan er écht.” Ze staan er en ervoor betalen zou leuk zijn maar of dat haalbaar is (babbel, praat).

Wat in elk geval leuk zou zijn: als Willem-Alexander een filmpje insprak.
Doe een oproep! bedenkt de RadioRouter. Dus: “prins, als u luistert….” begint de man. “We zouden heel blij zijn als u uw stem…” … 500.000 bezoekers per jaar… uitleggen wat wij in Nederland met molens gedaan… watermanagement.
Svp mailen aan info@molenskinderdijk.nl

Zullen wij mailen aan info@nos.nl dat we Joris van de Kerkhof gewoon-geweldig vinden? Simply the best, absolutely fabulous en nog zo wat.