De Koude Kalkoen

Lucella Carasso

Er kan er maar 1 de eerste zijn

door Reageer

Ach ach.
Was ik vanochtend nog zo onder de indruk van het interview van Elsbeth Gruteke met Peter Oosterhuis, blijk ik me helemaal te hebben laten inpakken.
NOS-Afghanistan-kenner Peter ter Velde heeft Peter Oosterhuis vandaag nl óók ‘voor het eerst’ geïnterviewd en die is erg kritisch op die organisatie Streams waar de man van was.

Deed Streams aan missiewerk? Misschien was het wel een verlengstuk van de CIA.
Want Oosterhuis doet vaag over de oprichter en over de geldschieters en ik geef toe: dat is heel raar. Zeker nu de organisatie toch is opgeheven.
“Ik zou zeggen, spit nog even verder” zegt Lucella Carasso tegen Peter ter Velde. Om er aan toe te voegen: “Maar interessant dat we deze Peter Oosterhuis nu hebben gehoord voor het eerst sinds zijn ontvoering.”

‘Voor het eerst’ is natuurlijk niet waar (dat had de EO).
Zou de redactie van het Radio 1 Journaal die dit voor Lucella Carasso voorbereidde dat niet hebben geweten? Lijkt me sterk aangezien Dit Is De Dag het overal heeft aangekondigd en ik bovendien aanneem dat ze op die redactie Radio 1 hebben aanstaan.
Waarom brengen ze het dan zo?

Hele beesten van kop tot staart

door Reageer

Wat zouden andere mensen toch eten met kerst?
Ik lig er niet wakker van maar als het Radio 1 Journaal me erover wil informeren, wil ik er best naar luisteren.

Dit keer is niet Jeroen “me-vrou-ouw” Schutijser de straat opgestuurd. Lucella Carasso belt met Marjan Ippel van ‘What not to eat in 2011′. Die eet zelf ‘eend op z’n Chinees’.
Is dat een trend? Oesters zijn een trend. En hele kreeften.
Terwijl de *voorhoede* “hele beesten van kop tot staart” naar binnen werkt en “dit druppelt door tot de massa”.
Heeft Ippel “een leuke tip”? “Zeker oesters!”
Een tegenvallend, kritiekloos gesprekje, om het vriendelijk uit te drukken.

Even Marjan Ippel gegoogled. In al haar uitingen schept Marjan Ippel een bewustzijn bij de klant over hoe eten en drinken momenteel in elk facet van de samenleving de toon zetten.

Op haar website een lijst met trends. De derde in populariteit (nee maar): veggienista.
Genieten: Ooit een vies woord bij hardcore vega’s. Nu mag het en sipt de haute vega aan een biococktail en likt zijn vingers af bij een vegatoetje. In plaats van vlees te haten, genieten zogenoemde vegivoren van groenten.
Zo te lezen is Ippel niet erg van deze trend gecharmeerd. Wat haar niet had hoeven weerhouden er melding van te maken.

Er had natuurlijk ook naar kunnen worden gevráágd.

En de winnaars zijn…

door 6 Reacties

Een jaar geleden reikte ik namens Fanlog Radio 1 Journaal de 1e Fanlog Award uit voor de Mooiste Radio uit dat programma.
Intussen is Fanlog gestopt en de Kalkoen heeft niet de pretentie alle radio te horen maar zij heeft wel een mening.

De beste presentator van Radio 1 vind ik Lucella Carasso van het Radio 1 Journaal.
Niet alleen slim en goed geïnformeerd maar perfect in het creëren van prettige sfeer in gesprekken. Wanneer het zich voordoet ‘gezellig’ en wanneer het moet met onnavolgbare charme politieke types uitspraken ontlokkend. Scherp. Maar niet prik-prik-klap-in-je-smoel-scherp.
Er is geen presentator die ik liever hoor.

De beste verslaggever is Joris van de Kerkhof.
Omdat hij consistent hoog niveau levert.
Het hele jaar op en af Filiaalhouder. Vanaf het eerste ‘goedemorgen Lara’ om kwart over zes spannend aanwezig.  Hoorspelkern stap-stap resp. knisper-knisper. Heerlijke humor, soms plagend, nooit afzeikend, erg vaak in enkele minuten de kern uit een onderwerp en een mens peurend. Verstand van zaken. Gevoel van en voor mensen.
Subliem in de Vincent-serie die ook dit jaar werd gecontinueerd en waarvoor hij vorig jaar de zo ontzettend prestigieuze Fanlog Award kreeg.

Het beste programma: OVT ex aequo met DIDD.
Omdat ze me nieuwe dingen leren, nieuwe inzichten bieden en me aan het denken zetten.
Telkens die stap verder. Soms omhoog, soms opzij, soms de diepte in.
De luisteraar prikkelend, inspirerend. Achterlatend in verwarring soms.
Dat is wat Mooie Radio moet zijn.

Verslaggever glibbert voor kerstpakket naar Hilversum (en voor de uitzending natuurlijk)

door Reageer

Als het Radio 1 Journaal geen ervaringsdeskundige hééft, creëren ze er wel één.
John Sarbach wordt om half vijf op pad gestuurd om vanuit zijn woonplaats Geldrop naar Hilversum te rijden. Vóór half zeven moet hij er zijn: anders kan hij fluiten naar zijn kerstpakket (met Prosecco en zalm – als hij een iPad had gewild had hij -horen we- bij RTL moeten werken).

Tussen Best en Boxtel is het: “we hebben sneeuw” (gelukkig maar, anders was het item lelijk verpieterd) en “iedereen staat op de rem” en dan is er ook nog vlak voor Den Bosch iemand die met de auto vast staat in de berm, sneeuw op de ramen. John Sarbach: “Een mooi gezicht”.

Zal hij het halen, vraagt Lucella Carasso om tien voor half zes wanneer de verslaggever op de rondweg om Den Bosch rijdt. Volgens zijn navigatiesysteem wél – zelf heeft Sarbach er een hard hoofd in.
Net voor half zeven: helaas. De ervaringsdeskundige neemt nú de afslag naar Hilversum, voor hij op het Mediapark is kan dat nog wel een half uurtje duren. “Lucella, wil jij mijn kerstpakket alsjeblieft opzij zetten?”
Nou ja, doet Lucella: je hebt in elk geval lekker kunnen luisteren naar het Radio 1 Journaal.
JS (complimenteus): “Ik heb heerlijk van je kunnen genieten.”
LC (zakelijk-afhoudend): “Van het nieuws, hoop ik. En alles wat er omheen zat.”

Een kwartier later is John Sarbach echt gearriveerd.
Ik hoop voor hem dat hij ook echt iets in Hilversum te zoeken heeft behalve het Kerstpakket met de Prosecco en de zalm en o ja, ook nog tonijn geloof ik.

Lucella Carasso wuift Roger Strijland uit

door Reageer

Roger Strijland verlaat na 15 jaar de NOS en wordt voorlichter.
Hij was 15 jaar correspondent in Parijs en als ik hem zo hoor in gesprek met Lucella Carasso denk ik: dat wordt nog een hele klus de journalistieke ziel te persen in het harnas van de man die het woord voert voor (i.c.) het Nederlands Bureau voor Toerisme.

Dertien jaar duiken Roger en Lucella terug in de tijd. Samen aan de Parijse keukentafel van Thijs Berman. Verkiezingen. De stad in. Harmke Pijpers was er ook bij, achterop de scooter van Roger. “Krijsend! Roger, kijk uit! Daar is een bus.”
Heeft Roger Strijland die scooter nog? Hij ruilde ‘m in voor een motor. En het romantische beeld klopt: de NOS aan de telefoon, vroem-vroem, de correspondent er op af. Staking na staking en nee, hij kreeg er niet genoeg van. Het was juist een uitdaging het steeds op een nieuwe manier te brengen. Zeker toen de NOS ‘m in zijn reportages van 5 naar 4 en toen 3 minuten afkneep. Toen werd het steeds meer zoeken naar een vórm.

Deceptie: brief na brief schreef hij om Chirac te interviewen met als uitkomst ‘als Chirac een keer naar Nederland gaat’. Maar toen werd het Ivo Niehe.

LC: “Heb je de verwondering voor het land kunnen vasthouden.”
Een interessante vraag nu de NOS correspondenten die niet zélf opstappen na 5 jaar overplaatst naar een ander buitenland of teruggeroept naar de redactie om ze ‘fris’ te houden.
Het antwoord is ‘ja’ (uitvoeriger, natuurlijk) en ik geloof hem.
Zelf heb ik vooral genoten van de (zgn) roddelcolumns van Roger Strijland. Zijn eigen Story over hoe Sarkozy zijn Carla vond en of alles nog wel koek en ei is tussen die twee.

“En het goeie nieuws is,” sluit Lucella Carasso af, “dit duurde acht minuten.”
Dan nog even vol weemoed terugdenken aan “de goeie ouwe tijd” en ik zal de correspondent met zijn gedrevenheid (bij sociale onrust) en zijn humor (bij de eigen Story) missen.