De Koude Kalkoen

Mieke van der Weij

De presentator Oben ohne

door 2 Reacties

“Een feministe is geen oude vrijster of strenge tante. Ze draagt geen…”
Mieke van der Weij introduceert Anja Meulenbelt en is tijdens haar introductie even haar blaadje met vaste vooroordelen kwijt maar gelukkig, daar is het weer.
Meulenbelt heeft een nieuw boek geschreven, “Het Verschil”, en Mieke doet oprechte zij het wat onbeholpen pogingen tot een gesprek.

Over de jongere generatie (AM: “het is fijn om je eigen geschiedenis een beetje te kennen”) en over Opzij en vrouwen aan de top: Edith Schippers die nb de zorg heeft uitgekleed en ervoor heeft gezorgd dat minder ‘machtige’ vrouwen zo hun baan kwijt raakten en veel vrouwen nu die zorg voor niks moeten doen.

Links
“Kun je als machtige vrouw geen feminist zijn dan?!” Jan Mom grijpt in.
Zeker wel, maar: “Hangt ervan af wat je doet.”
Mom: “Je moet wel links zijn.”
AM: “Nou, dat helpt.”
Mom ziet “een politiek meningsverschil” en we zijn nog geen drie minuten in het gesprek wanneer hij “u” gaat zeggen en: “de hedendaagse feminist daar ergert u zich soms aan” (nee: aan Opzij).

Mieke probeert het weer en begint over “De Schaamte Voorbij” en vraagt naar ontwikkelingen van de laatste tijd.
Mieke vindt het maar lastig dat het feminisme zoveel te maken heeft met andere stromingen (AM: “dat heeft het altijd al gedaan”).

Slachtoffer
Daar is Jan Mom weer: “Zijn vrouwen nog altijd slachtoffer en mannen nog altijd de vijand?”
AM: “Dat heeft niemand ooit gezegd, dus dat moet je meteen inslikken, man.”
Mom: “Man?! Maar dat vond u toch wel vroeger?”
“Nee! Wijs mij één zin aan waar dat stond.”
Die heeft Mom “niet bij de hand” maar het stond hem zo bij.

Het komt niet meer goed en wanneer Mom na Anja’s “vrijheid wordt nu afgemeten aan of we in bikini op het strand zitten” zegt: “U bent blij dat we niet meer Oben ohne aan het strand liggen” wil ze alleen nog maar diep zuchten maar – het zat er aan te komen – “hoe is het in Gaza met het feminisme gesteld”.
Zodat Mieke maar afsluit “want jullie schieten voortdurend in een soort…” wat volgens Mom “vanzelf” ging.

Dan breekt de opname op de website af maar in het echt zei Mom nog iets vals’ over dat Anja het volgende onderwerp niet meer had afgewacht (Mieke: “Jan, je hebt haar weggejaagd”).

Zelden zo’n naar, vooringenomen interview gehoord als door Jan Mom.
Bewonderenswaardig hoe lang Anja Meulenbelt nog haar kalmte wist te bewaren.

We gaan erheen

door 3 Reacties

Jurgen van den Berg en Ghislaine Plag voeren een geanimeerd gesprek met Anton Corbijn.
Over zijn fototentoonstelling.

Dan stelt Ghislaine Plag een vraag die Corbijn doet concluderen:
“Ik merk dat jullie de tentoonstelling niet hebben gezien.”
De presentatrice kan het niet ontkennen maar ze heeft nog een week, zegt de fotograaf mild.

“We gaan er allemaal heen” belooft Jurgen van den Berg aan het eind van het gesprek.
Wat ik geen seconde geloof.

Maar vooral moet ik denken aan Mieke van der Weij die altijd wél films en toneelstukken en tentoonstellingen heeft gezien en boeken heeft gelezen.
Waar die zeikerige boekenrecensent Arie Storm nog zo naar over deed.

Het contrast met handige mee-praters die als ze even niet opletten hard door de mand vallen, doet me Mieke extra waarderen.

Mannen in roze jarretels

door 2 Reacties

Renée Römkens van Atria houdt een riedel over dat feminisme nog steeds nodig is en “het heeft iets te bieden voor de toekomst” – door Peter de Bie direct onderbroken met “wát dan”.
Volgende riedel over de ingewikkelde wereld en ongelijkheid en geweld en loonkloof en weer Peter de Bie: “Maar hebben we daar een feministische visie op? Dat zijn toch gewoon wereldproblemen.”
Ja en nee en de jongere generatie wil alles met elkaar verknopen.

Ze bedoelt het goed, Renée Römkens. Ze heeft ook gelijk.
Maar wat wordt het op deze manier zelfs voor een feministe als ik snel bla-bla.

Na drie minuten gaat het roer om en komt modespecialiste Aynouk Tan erin.
“Wat ik natuurlijk doe is door kleding bekijken wat de stand van de emancipatie is en wat ik nu heb geschreven is een pleidooi dat vrouwen meer moeten denken aan mannen in roze jarretels wanneer ze masturberen.”

Gemor van de aanwezige mannen dus “laat me even uitpraten” vervolgt Tan en het komt erop neer dat mannenkleding een hogere status heeft en dús moeten vrouwen het aantrekkelijk gaan vinden om te fantaseren over mannen in vrouwenkleding als ze het met zichzelf doen.
Mieke van der Weij: “Ik weet niet of je dat er doorheen krijgt, hoor, bij de meeste vrouwen.”
En Peter de Bie: “Als je dat allemaal moet gaan bedenken tijdens het masturberen is de lol er volgens mij wel af.”

Weer mengen de mannen zich in het gesprek (grappig, bij zo’n onderwerp denken mannen altijd dat ze een duit in het zakje moeten doen terwijl ze ánders beleefd luisteren op een enkele opmerking na).
Dus ja: Angela Merkel.
Tuttige mantelpakjes.
Die moet haar borsten meer laten zien.

Na wat geneuzel over Angela’s decolleté wijst Mieke van der Weij ons erop dat het vandaag Equal Pay Day is en “daar wind ik me nou over op” (dat vrouwen te weinig verdienen voor hetzelfde werk).
Renée Römkens windt zich daar óók over op en zegt nog dat we breder moeten kijken naar keuzes maken in het leven en opnieuw denk ik: ja, weet ik, is zo, maar wat weinig inspirerend allemaal.

Zestig auteurs hebben een bijdrage aan dit boek geleverd.
Als je dat wil verkopen stuur je er dus 1 voor de grote lijn (degelijk maar saai) en 1 voor de provocatie.
Werkt dat?
Voor mij niet, maar misschien ben ik niet de doelgroep.

Een haas is geen konijn

door 2 Reacties

“Een goed stukje wild, ik ben er ook dol op” vertrouwt Mieke van der Weij ons toe waarna we het hebben over het wild in de supermarkt dat vrijwel nooit wild *is*.
Kok Julius Jaspers bevestigt wat deze week in de Volkskrant stond: het meeste ‘wild’ wordt gefokt en ook nog eens onder erbarmelijke omstandigheden waarbij het ergst mishandelde stukje vlees het konijn is.
In krappe draadstalen kooien zitten ze.
En worden helemaal gek.

Maar, zegt Peter de Bie, er staan van die leuke plaatjes op de verpakking.
“Dan zie je ze zo lekker naar je kijken en denk je, ach ja, het was ook je tijd.”

Eenden hebben het ook niet leuk en dan is er nog de Engelse patrijs (de onze is beschermd) die daar wordt gefokt en dan losgelaten zodat jagers ze kunnen neerknallen.
Opdat ze ze ‘wild’ kunnen noemen.
PdB: “Wat een nep, zeg.”
MvdW: “De wereld is altijd weer slechter dan je denkt.”

Dan een stukje spraakverwarring waarbij Peter de Bie eerst zegt dat elk konijn wild is (nee, je kunt sommige konijnen ook achter je huis hóuden) en dan denkt-ie dat een Vlaamse Reus een haas is (nee: konijn) want die had bij de buren de zolder vernield.
“Een haas is iets anders dan een konijn” weet Mieke van der Weij en “o is een haas iets anders dan een konijn” reageert Peter de Bie die zo deze ochtend ook nog iets heeft geleerd.

Conclusie van Jaspers: koop wild alleen bij de poelier ténzij bij de Plusmarkt want die heeft een deal met Staatsbosbeheer die wel wild móet schieten op de Veluwe om “de wildstand op peil te houden”.
Goed zeg, van die Plusmarkt.
Wel jammer dat ze er nog steeds plofkip verkopen.

Botox is besmettelijk

door 1 Reactie

“Laten we massaal naakt, in daglicht, voor een vergrootspiegel gaan staan en gewoon eens even stevig janken over alle putten, kwabarmen, hangknieën, rimpels en plooien. Laten we de fysieke veroudering verwerken als ware het een rouwproces na de dood van een dierbare. En dan moedig voorwaarts!”

Mieke van der Weij leest voor uit ‘Het botoxdilemma’ van Nathalie Huigsloot.
Een boek over schoonheid en onzekerheid en vrouwen en mannen.
Volgt een gesprek dat vooral mooi is omdat iedereen eerlijk is.
Eerst Mieke en Nathalie samen, dan valt Peter de Bie in.
Hij ziet 5 rimpels in het voorhoofd van de schrijfster.
Heeft ze nou écht serieus voor de spiegel gestaan en daarnaar gekeken?!

“Doet iedere vrouw!” weet Mieke van der Weij. “Ik heb een vergrootspiegel.”
PdB: “Waarom doen wij mannen dat dan niet?”
Mannen, legt de gast uit, kijken anders in de spiegel.
“Mannen zien een enorme pens maar denken ik heb nog wel een goeie kop, die compenseren” (ad hominem! Die durft).
Terwijl vrouwen inzoomen op wat er aan ze mis is.

Het komt (o.a.) omdat we worden opgevoed met prinsessenverhalen.
Zodat Nathalie Huigsloot wanneer ze haar dochtertje(5) voorleest erbij zegt dat de koningin zich met dómme dingen bezig hield nl wie de mooiste van het land was.
Peter verbaast zich maar Mieke onthult dat ze als kind al grote voeten had en dan konden de stiefzusters van Assepoester niet in het muiltje en voelde zij zich net alsof ze zo’n lelijke stiefzuster was.

Nu Peter: “Als je serieus denkt dat oudere vrouwen mooier worden, is er echt iets mis met je? Ik heb het over mezelf.”
Nee.
Maar de mannen die zeggen “karakter kun je niet neuken” (NH) worden breed uitgemeten: “Omdat het precies de achilleshiel van de vrouw raakt.”

Je moet er vroeg bij zijn (botox) anders ziet het er onnatuurlijk uit en steeds meer vrouwen doen het, NH: “het is besmettelijk”.
Nu haak ik ietsje af (want: tis toch te laat voor mij) maar, legt de schrijfster een link: “In de generatie van mijn moeder is het de ooglidcorrectie” en verdomd, dát herken ik van vriendinnen die mij dan ook proberen mee te slepen.

Wat te doen?
Als het schoonheidsmonster in je hoofd zegt ‘laat aan je sleutelen’ moet je je afvragen of je dierbaren dan meer van je houden.
Het antwoord zal nee zijn en dan: niet doen.
Maar wat nu als het antwoord ‘ja’ is?
Beter niet aan denken misschien.