De Koude Kalkoen

De weg kwijt

door Reageer

De zomertaling is gesignaleerd, een merelpaar heeft jongen, lijsters zingen, planten schieten uit.
Vroege Vogels gaat over de natuur die de lente in het hoofd heeft.

Daartussen een bericht in het Nieuws.
In Australië is een krokodil van 2 meter een huis binnengelopen. De hond blafte zodat de bewoners gingen kijken en: krokodil. Twee meter lang in de woonkamer.
1-4-4 gebeld, krokodil opgehaald. Zit nu in een krokodillenfarm.
‘Ze’ denken dat hij een territoriumstrijd heeft verloren van een nóg groter mannetje.

Nog géén minuut en wat een boel informatie.
In Australië zetten ze dus de deuren wijd open zodat er krokodillen naar binnen kunnen lopen.
De hond (soort onbekend) verstopt zich dan niet onder een bank, rent ook niet de trap op naar het baasje, valt het monster *niet* aan maar: blaft. Verstandig.

Dan wordt de vrijbuiter gevangen en in een krokodillenfarm gestopt. Met héél veel soortgenoten.
Gezellig.
Daar moet hij kunstjes doen en het kan ook zijn dat hij wordt geslacht en dat zijn huid (duur) wordt verkocht.
Aan toeristen.

Zoiets als Orka Morgan: 1x dom geweest en de rest van je leven achter de tralies.

De hoer als BN-er of omgekeerd

door 1 Reactie

Mariska Hulscher is een BN-er en ze was een tijdje niet op de buis maar nu weer wél.
Dús zet Prem haar een half uur in het zonnetje terwijl ik steeds zit te denken: moet ik die vrouw ergens van kénnen?
Ja, blijkt aan het slot want Albert Verlinde (die ik natuurlijk wél ken) heeft haar een keer ‘hoer’ genoemd.
Ha! Dát zoeken we natuurlijk op.

In de bus ook een man van een buro dat bemiddelt bij schnabbels voor BN-ers die geheel ongevraagd vertelt dat hij Jan de Hoop aan de straatstenen niet kwijt kan waarmee hij, zegt hij, niets ten nadele van de nieuwslezer wil zeggen.
Maar toch.

Mariska Hulscher heeft, flemen de bemiddelaar en Prem, ook *inhoud* want: ze heeft rechten gestudeerd. En nu is ze (laat het niet waar zijn, o got, het is wél waar:) coach.
Waarbij Prem weer eens liegt dat hij zijn schitterende carrière als advocaat heeft beëindigd omdat hij het te druk had met zijn mediawerk. Nee, Prem, liegbeest dat je bent. Je bent op non-actief gezet omdat je je administratie niet op orde had.

Hoogtepunt van de uitzending: een zendeling die de bus in stapt en ons erop wijst dat het zijn van BN-er volstrekt irrelevant is want de enige Belangrijke is God en Jezus is voor Prem gestorven. Waarna de man met zachte hand uit de bus wordt gewerkt en weer verder wordt gekeuveld met Mariska die (hoe toevallig!) een zus is van de eindredacteur van Premtime, Barbara van der Klis.

De achternaam ‘Hulscher’ heeft de BN-er overgehouden aan haar 1e echtscheiding.
Het epiteton ‘hoer’ dankt ze aan de 2e.

Koude handen bij Code Oranje

door Reageer

“De handen worden kouder en de lippen worden blauwer” stelt Karin Alberts vast. Bij haar en bij de andere (vele) journalisten die staan te wachten tot de dijk bij Tolbert doorbreekt of in elk geval het water er overheen loopt.
De sfeer is gespannen. Onder die journalisten dus. De Groningers zullen wel zien hoe het gaat. Ze zijn het gewend, dit soort toestanden. En meestal valt het mee.
Bovendien: de boeren laten hun dieren niet in de steek.

Eén vrouw vindt de verslaggeefster die vanochtend (KA:) “de schrik van haar leven heeft gekregen”. Vrouw: “Ja, ik maak me wel een beetje zorgen.”

En het Groninger museum? Gaat het ontruimen?
“Het Groninger museum staat het water aan de lippen” twittert Lara Rense om kwart voor zeven. Maar: Nee. Bericht Rienk Kamer later.
Morgen misschien.
O ja, en Peter Rehwinkel is al 24 uur in touw en ziet er nu moe uit.

Vissers! Die gaan even niet het IJsselmeer op.
De veerboot naar Vlieland vaart niet.
Schiphol annuleert en vertraagt vluchten.
Treinen hebben storingen.

Altijd leuk, het Radio 1 Journaal bij ‘Code Oranje’.
Alle journalistieke hens aan dek, iedereen paraat, blauwbekken op 1800 meter van dé dijk.
Dus áls er iets zou zijn gebeurd, waren er een hoop vingertjes aan de pols.
Alleen gebeurt er niets.
Althans vrij weinig.

“Zal ik de laatste vraag stellen?”

door 1 Reactie

“U twitterde meteen: respect! Moedig besluit.”
Lucella Carasso vraagt Jack de Vries om zijn (nadere) reactie op het terugtreden van Maxime Verhagen als mogelijk leider van het CDA.
Is daar, informeert de presentator “een zachte hand bij nodig geweest” maar nee, zegt De Vries – Verhagen heeft het helemaal zelf afgewogen tijdens het kerstreces.
Hij heeft, benadrukt de voormalige CDA-spindokter, “ontzettend veel voor het CDA gedaan” maar ja, dan ontstaat het beeld dat hij…
LC: “een gemene rat” is
JdV: “ontzettend rechts.”

Nee, houdt de presentator vol, het gaat niet alleen om de politieke koers, ook om zijn persoon.
JdK: kei van een onderhandelaar maar je weet wat je aan hem hebt wat Wouter Bos ook zei.
Nou… trekt Lucella Carasso in twijfel: juist door zijn gedrag tegenover Wouter Bos heeft Verhagen dat imago.

Uitwisseling over nieuwe koers, wat voor leider heeft CDA nodig en dan.
LC (plagend): “Zal ik de laatste vraag stellen?”
Stilte.
JdV: “Wie ik verwacht?” Hij bedoelt: als leider.
LC: “Nee welke vraag verwacht u?”
De Vries vat ‘m niet of doet of-ie ‘m niet vat maar ik dénk: vat ‘m niet.

Zodat Lucella stralend overgaat op: “Het is dus niet zo dat Arend Jan de Geus beschikbaar is?” En wanneer de spindokter verbijsterd seconden voorbij laat gaan: “Nee! Dat is heel flauw! Maar u bent dus niet beschikbaar?”

Jack de Vries voelt zich, zegt hij, prettig in het bedrijfsleven.
Mooi, typisch Lucella-op-haar-best leuk, speels maar zéér goed ingevoerd gesprekje.