Hoe Egypte kan het zijn

“Hoe Egypte kan het zijn” verzucht Joris van de Kerkhof terwijl hij amper uitkomt boven het verkeerslawaai.
Hij zit met een kopje zwarte, sterke thee onder een viaduct in Caïro.
Koffie is er ook te krijgen en een waterpijp.
Daaraan lurken twee mannen die “doen in onroerend goed” (je hoort ze praten).

De verslaggever wil weten wat ze vinden van de mogelijke vrijlating van Mubarak.
Ze lijken zich er niet erg druk over te maken.
Vroeger deed Mubarak ook goede dingen.
En misschien kan het juridisch niet anders want hij zit wel erg lang in voorarrest.

De theeverkoper zou blij zijn als Mubarak vrij komt.
Morsi vindt hij “het ergste dat er is”.
Terwijl ‘een man die erbij komt staan’ van mening is dat zijn mening er toch niet toe doet “want wij zijn arm”.

Dit alles met de achtergrond van rijdende en toeterende auto’s, een achtergrond die zo luid is dat het soms bijna voorgrond is.

Het is voxpop.
Maar wel mooi gedaan.