De Koude Kalkoen

Goedemorgen Nederland

Nertsen in kleine kooitjes

door 7 Reacties

De Eerste Kamer praat vandaag over het verbod op het fokken van nertsen.
Dus bezoekt Tessa Hoogvliet Wim Knoppert die 10.000 moederdieren heeft zitten in, stelt zij vast kleine kooitjes.

Twee vrouwtjes bij elkaar (die 5 jaar mogen worden) en daar zit een mooi grijs mannetje dus die is voor de fok en de andere worden na negen maanden gedood.
“En dan tot bont vermaakt,” voegt de verslaggeefster eraan toe.
Dat worden dan die kragen die veel jongeren dragen?
Inderdaad.

Als de Eerste Kamer vandaag zegt dat het moet stoppen, dan is dat -vindt Knoppert- “absurd” want het gaat “miljarden kosten om een sector die zich aan wetten en regels houdt de nek om te draaien”.
Dat is niet alleen voor nertsenfokkers maar voor álle ondernemers (zegt hij) een “zwarte dag”.

“En ook voor het familiebedrijf” reikt Tessa Hoogvliet behulpzaam aan.
Klopt. Want zijn zoon is 15 en die wil óók nertsen in kooitjes houden.
Kan hij niet iets anders gaan doen? Het verbod zou immers pas in 2024 ingaan.
Nee. Zegt Knoppert.

Wat moet er nog gebeuren voordat hij dadelijk naar Den Haag gaat?
Hij gaat de nertsen verzorgen. Zoals hij dat iedere dag “netjes” doet.
Zoals wij, zegt Knoppert, allemaal onze dieren verzorgen.
“Zoals het konijn in het hok en de goudvis in de kom en de hond op het balkon”.
Juist, ja.
Andere voorbeelden van hoe je dieren niet moet houden.

En Tessa?
Gaat die nog 1 enkele ietsepietsje kritische vraag stellen?
Al is het maar indirect door te vermelden dat er mensen zijn die moeite hebben met het in krappe kooitjes houden van dieren alleen voor het bont?

Nee.
Tessa Hoogvliet laat de man zonder één enkele tegenwerping praten en wenst hem dan ook nog “succes”.

Een uur niet alleen door Facebook

door 1 Reactie

“Ho! Ik stoot even een schilderijtje van uw bureau maar gelukkig is het niet kapot.”
De 74-jarige mevrouw Hellemans gaat net als veertig andere senioren op Facebook-cursus en heeft daarom Roy Heerkens over de vloer.

Het is een cursus van twee dagen.
Twee dagen! Doet de verslaggever.
De vrouw wil leren “geen stomme fouten te maken”. Aangezien er “zoveel tekentjes” zijn.
RH: “Kent u die termen al: liken, porren, delen?”
Nee. Dat wil ze juist leren.
Omdat haar kinderen op Facebook zitten.

RH: “Gaat er nu een nieuwe wereld voor u open?”
En dan zegt de vrouw iets, zo mooi, zo persoonlijk, zo kwetsbaar.
“Als je de hele dag alleen zit en je kunt een uurtje Facebooken dan ben je dat uur niet alleen.”
“Voor u het weet,” pikt de verslaggever het helemaal verkeerd op, “doet u het de hele dag. Verslaving ligt op de loer.”
Nee, denkt mevrouw Hellemans, want: “De kinderen mailen niet de hele dag.”

“Ik denk ook niet dat deze mevrouw snel verslaafd zal raken” kondigt Carl-Johan de Zwart af en ik hoor iets badinerends in zijn toon.
Hetzelfde badinerende dat doorklonk in ongeveer álles dat Roy Heerkens zei.
Dat ‘dit simpele oudje moet zo nodig maar bereikt natuurlijk nooit óns sociale-media-niveau’.
Ja: oudje.

De knul opgezocht op Facebook.
34 vrienden en zijn laatste bericht is van 24 november waarin hij meldt dat hij luistert naar een liedje op Spotify.
Mm.

Omroepkiezer

door Reageer

Iedereen maar dan ook iedereen die de Omroepkiezer invult komt uit bij WNL.
Of MAX.
Of anders Powned.

Het gaat erover bij Goedemorgen Nederland waar blijkt dat de KRO dit heeft bedacht, het heeft laten ontwikkelen door André Krouwel en het betaalt uit verenigingsgeld dus *niet* van “onze belastingcenten”.
Wanneer het Journalistenforum van Lunch! ook al breed uitpakt over de test besluit ik ‘m ook maar eens te doen.
En vul eerlijk in dat ik vrijwel nooit kijk naar documentaires, dat ik tv kijk om me te ontspannen, dol ben op series, niet politiek-correct aan het denken hoef te worden gezet en dat het me worst zal zijn als er af en toe stevig wordt gevloekt.

Na 20 vragen tada

Geen WNL dus maar hoe je via antwoorden als de mijne belandt bij de EO is me ook een raadsel.
Ik bedoel: via mijn luisterpatroon op de radio zou dat nog kunnen, maar niet via mijn benadering van de tv.

Nog merkwaardiger wordt het wanneer Krouwel daarna een aantal vragen aan me voorlegt.
Niet alleen of ik links ben (jazeker) en of ik vind dat de publieke omroep té links is (neu) en waarop ik ga stemmen maar ook: hoe ik het nieuws tot mij neem.
Via de radio natuurlijk!


Maar die optie geeft deze Kiezer niet eens.

Conclusie: waar-de-loos.

Korhoen uit Zweden

door 3 Reacties

We mogen de hond weer slaan en de kat weer pesten, vat Kees Boonman in Goedemorgen Nederland samen wat het betekent dat de Dierenpolitie gisteravond is afgeschaft door de daadkrachtige Kunduz-coalitie.

Aan het slot van de uitzending aandacht voor het korhoen, door Midas Dekkers een paar dagen geleden nog bij DIDD het etiket ‘kapsoneskip’ opgeplakt. Met als boodschap: als de vogel zo moeilijk doet, moet-ie maar verdwijnen.
Terwijl de boswachters van de Sallandse Heuvelrug juist korhoenders uit Zweden willen halen in de hoop onze (kleine) bevolking een oppepper te geven.

Niet doen! Zegt Harm Niesen van Faunabescherming.
Want er zijn er al *duizenden* uitgezet in Europa en het is altijd mislukt.
Het zou pas mogen als we eerst ontdekken waarom de huidige korhoenders zijn verdwenen én we daar iets aan hebben gedaan. Maar we maken ons al sinds de jaren tachtig zorgen over en komen geen stap verder dan: vergaderen.

Bovendien zijn de Zweedse korhoenders heel anders dan de onze, weet Niesen.
Hun dna is anders, hun darmstructuur is anders, hun veren zijn anders en ook de grootte van hun eieren.

“Behalve de naam delen ze niks?” concludeert Carl-Johan de Zwart.
‘Niks’ lijkt overdreven en Niesen heeft volgens mij ook niet gezegd dat ze het *niet* leuk zouden kunnen hebben met onze exemplaren.
Het probleem ligt ook anders. Als de Zweedse korhanen het hier wél leuk krijgen met onze korhennen, “is het west-Europese laaglandkorhoen verdwenen”.
Als unieke soort dus.

De boswachters van de Sallandse Heuvelrug zijn nú aan het vangen in Zweden.
Op hoop van zegen. Want (aldus Staatsbosbeheer): “De kans op overleving is niet op voorhand in te schatten, maar de eerste ervaringen met bijplaatsen in Duitsland zijn hoopgevend.”

Vroege Vogels geeft beide standpunten weer. Zonder een conclusie te trekken.
Ik vind het lastig.

Alleen al omdat niet alle geponeerde feiten tegelijk waar kunnen zijn (“altijd mislukt” vs “in Duitsland gaat het goed”).