De Koude Kalkoen

Radio 1 Journaal

Slecht met namen

door Reageer

Jeroen de Jager vertelt opnieuw over de rozenreportage die dadelijk van hem zal worden uitgezonden maar eerst gaat hij op bezoek bij de lokale omroep, Omroep Venlo, die al 3x is uitgeroepen tot de beste lokale omroep van het land.

“Waar hebben jullie dat aan te danken, Mark Stikkelbroeck” zegt de RadioRouter tegen de hoofdredacteur.
“Zeg maar Ruud,” corrigeert die.
“Ach, ik ben zo slecht in namen…” doet Jeroen de Jager.
“Ja, dat zei je al,” bevestigt Ruud Stikkelbroeck.

Lastig lijkt me dat voor een verslaggever *slecht met namen zijn*.
Daar sta je straks tegenover minister president Rutte. “Sorry, ik ben uw naam even kwijt maar wat vindt u van…”
Of zou Jeroen de Jager de naam dan wél vantevoren in zijn geheugen prenten of desnoods op een spiekbriefje schrijven.

Sjonge, sjonge over de RadioRouter in Venlo

door Reageer

We zijn bijna klaar met Jeroen de Jager als RadioRouter.
Hij klinkt steeds enthousiaster en mn zijn ‘wat ik nú weer heb meegemaakt’-gesprekjes met de presentatoren zijn erg leuk.

Nu, vertelt hij Lucella Carasso, is hij in Venlo. Waar hij 47 jaar geleden is geboren. Wat, vertelt hij voor wie dat nog niet was opgevallen, “niet aan me is te horen”. Maar hij was drieëneenhalf toen hij er wegging en o , wat is Venlo toch een lelijke stad.
Waar hij is geboren? Prinsessesingel 29.
LC: “En, heb je aangebeld?” De RadioRouter belde aan en werd toegelaten op nr. 25. Met dezelfde plattegrond. Er wordt veel gebouwd in Venlo. “Om er nog iets van te maken.”
Lucella: “Sjonge, sjonge!”

Jeroen de Jager heeft iets gemaakt over een Rozenfestival, vertelt hij. 50.000 mensen, “alles versierd met rozen, woningen, de kerk van binnen”. De kerk van binnen? Denk: Pastoor Paul en hoe het die is vergaan. Dat horen we “straks, o nee morgen”.
Wat de RadioRouter óók nog deed: Herman van Ham (80) bezoeken. Topkok (geweest). Iets (veel) met asperges: “Prins Bernhard kwam er wel eens incognito, met koningin Juliana. Dan belde hij de burgemeester en dan kwamen ze de auto bij de snelweg ophalen met politie-escorte en moesten er eerst bomhonden door het restaurant.”
JdJ: “Mooie man, mooi portret is het geworden.”
LC: “We gaan het straks van je horen.”

En dan horen we het en het *is* mooi. Alleen heeft Jeroen de Jager de sjeuïge stukjes al prijs gegeven in dit voorgesprek.
Enerzijds bevalt hij me steeds beter als opgewekt rondreizende verslaggever die leuke dingen tegenkomt. Anderzijds weet hij op de 1 of andere manier veel van de eigen produkten zeer onbeholpen om zeep te helpen.

Wat je ontdekt als je door het land rijdt

door Reageer

De RadioRoute is in Valkenswaard en wat er speelt? “Dat is niet mis, hoor!” verzekert Jeroen de Jager presentator Marcel Oosten.
Ondernemers die boos zijn dat de gemeente het marktplein tot voetgangersgebied heeft gemaakt, het EK poolbiljart voor de jeugd en de RadioRouter hád een reportage willen maken over mensen die stilte zoeken bij de monniken in de Achelse Kluis maar die monniken willen het graag stil hóuden.
Maar onderweg zag Jeroen de Jager opeens “de stallen van Tops” liggen waar dit weekend duizenden mensen komen (en: toppaarden). Vorig jaar was Beatrix er nog incognito en ook sheiks. Ook nog: een kerkhof waar ruzie is over of álle ontwerpen grafmonumenten mogen worden geplaatst.
Marcel Oosten: “Wat je zo ontdekt als je door het land rijdt.”

In de ochtenduitzending: het marktplein (ok-onderwerp) en poolbiljarten waarvoor Jeroen de Jager warm loopt omdat hij het vroeger zélf veel heeft gespeeld “in het café”. Leuke reportage. Het is “de grootste indoorsport ter wereld”, zegt een knul (18).
JdJ: “Hoe weet je dat?”
Knul: “Staat op internet.”

Om half negen het kerkhof, waarop ik me als liefhebster van begraafplaatsen, erg heb verheugd.
De RadioRouter ziet “vooral konijntjes” en 1 graf uit 2009 en: Rinus Michels ligt er begraven. De gemeente blijkt het kerkhof weer in gebruik te willen gaan nemen, maar, zegt Peter van Steensel van Valkenswaard Lokaal, “alleen voor de elite”.
“Het is er prachtig” stelt Jeroen de Jager vast. Met “veel bemoste zerken en grafplaten en er is zelfs een Middeleeuws gedeelte uit 1700-zoveel, is dat Middeleeuws? Nou, op het randje”.
Wie zou er *niet* begraven willen liggen, maar als dat teveel kost wordt, gaat het leiden tot (Van Steensel:) “elitair begraven”.
JdJ: “Ik snap dat eigenlijk wel.” Wat? Schrikt zijn gesprekspartner. “Ik ben het er wel mee eens,” verduidelijkt de verslaggever. Dat elitair-begraven niet moet, bedoelt hij.

En die ontwerpen? Ik dacht dat dát het onderwerp was. Het speelt óók, lees ik in het Eindhovens Dagblad. Maar dit was ook interessant.
Volgens mij krijgt deze RadioRouter eindelijk de smaak van het RadioRouten te pakken.
Nu maar hopen dat de avonduitzending niet volledig in het teken van Lubbers staat en hij daar nog wat leuks/interessants in kwijt kan.

Dat kerkhof is trouwens écht prachtig.
Kijk maar eens op www.DoodStill.nl

Vooruit reizen om het tempo bij te houden

door Reageer

Ik snap het niet.
Jeroen de Jager is een ervaren verslaggever, hij is Filiaalhouder geweest en deed ook vorig jaar de RadioRoute. Met (ik las het vanmiddag nog even terug op Fanlog) erg leuke bijdragen.

Deze week doet hij onbeholpen. Hij kan, zegt hij keer op keer, geen onderwerpen vinden. Hard werken doet hij wel. Maar ipv overdag te werken aan reportages die in de avonduitzending kunnen worden uitgezonden, werkt hij de dag ervóór aan reportages voor de ochtend. Waarmee de flow uit ‘waar sta je en wat ga je doen’ geheel naar de knoppen wordt geholpen.

When all else fails: dieren. Lijkt deze RadioRouter te denken. Dus gisteren paardemelk en vanochtend fokpaarden. Dan de ontsnapte pelikanen uit de Beekse Bergen en kamperen bij de boer met kalfjes die bij de koeien mogen blijven en voor de toeristen aangeschafte kippen. En dan weer Beekse Bergen waar Kaapse buffels gisteren hun opwachting maakten.

Hierna, vertelt hij Marcel Oosten, gaat hij in Hilvarenbeek naar het doktersmuseum.
Om tien voor vijf meldt de RadioRouter zich bij Lucella Carasso. Hij zit in Hilvarenbeek? Nee, in Valkenswaard: “Ik reis altijd vooruit omdat ik anders het tempo niet bijhoud.”
Opgetogen vertelt Jeroen de Jager dat hem zomaar een onderwerp is overkomen. Hij hád een reportage gemaakt over dat doktersmuseum “maar eerlijk gezegd was dat een beetje saai”.

Dus trok hij naar Diessen waar een archeologische opgraving is en… “Of dat gaat lukken horen we zo, hou het nog even een beetje spannend, Jeroen”, kapt Lucella Carasso hem af.
Kwart voor zes: opgraving in Diessen. Die iets toevoegt aan “de historie van de regio” vertelt een opgraver.
“Interessant,” concludeert Jeroen de Jager. “En zo maken wij van alles mee op die RadioRoute, je loopt er zomaar tegenaan.”

Ik ben reuze benieuwd waar de verslaggever vanavond in Valkenswaard tegenaan loopt.

Pieter Broertjes zal de studenten laten zien dat hij het kan

door Reageer

Pieter Broertjes is 1 maand hoofdredacteur van de Volkskrant áf en hij gaat op drie plaatsen les geven aan studenten. Leuke gast in komkommertijd, altijd vlotte babbel en nog iets te zeggen ook. Heeft-ie vanochtend de Volkskrant al gelezen? Nee. Want: “Ik heb een vakantieMarokkaan die ‘m rondbrengt en die maakt er een zooitje van.”
Is de krant al veranderd? Nee. Het is een goede krant al houdt de foto op de voorpagina vandaag niet over maar je bent afhankelijk van het aanbod. En: “De laatste week van juli en de eerste van augustus zijn de lastigste in de nieuwsvoorziening.”

Broertjes gaat schrijven. Marcel Oosten: “Journalistieke stukjes.”
Interviews met Wilma de Rek, vertelt de ex-hoofdredacteur. “Ik moet de studenten laten zien dat ik het kan.”
MO: “Komt u er ook eens achter hoe freelancers betaald worden.”
Broertjes, die vast een eigen tarief heeft, lacht.

Nog wat tevredenheid over VK met het nieuwe formaat dat nieuwe abonnees aantrekt “en in augustus gaan we proberen de studentenmarkt te benaderen”. Het is niet de eerste keer in dit gesprek dat Broertjes pratend over de krant de ‘we’-vorm hanteert.
Nu grijpt Marcel Oosten het aan: “Dat gaat u helemaal niet proberen!” Verbijsterde stilte. “Dat zijn *ze*.” Stilte. “U hebt het de hele tijd over ‘we’.”

Pieter Broertjes lacht.
Een maand is ook wel erg kort om een zo lange verbondenheid met de krant uit je systeem te krijgen.