De Koude Kalkoen

Radio 1 Journaal

Pardon?!

door Reageer

Meindert Fennema, de schrijver van de biografie van Geert Wilders, moet de laatste weken jubelend door het leven gaan. Wil de PVV normaal ook al regelmatig de aandacht trekken, nu is het echt bingo en de actualiteitenrubrieken kunnen niet om hem heen.
Het is onvermijdelijk dat de man zichzelf gaat herhalen. Bv de vergelijking met Janmaat. Die gezegd zou hebben dat hij alleen maar mensen met een strafblad op de kandidatenlijst kon krijgen omdat mensen van onbesproken gedrag dat wilden blijven.

Gelukkig is Fennema een vlotte spreker, beetje ‘u roept en wij draaien’. Vandaag verrast hij ons met een uitspraak waar we weer even mee voort kunnen.
PVV-er Lucassen is, zegt hij, “een klassiek voorbeeld van een jongeman met een lange lul en een kort lontje”.
“Pardon?!” reageert Lara Rense (lachend) na een nauwelijks merkbare -maar tóch- stilte.
Marcel Oosten pakt het direct serieus op. Over de schade voor Wilders en hoe erg die zal zijn.

Volgens mij dóet-ie het erom, die Fennema.
Zorgen voor tenminste 1 lekkere kwoot waar we een tijdje mee voort kunnen.
Zodat een volgende uitnodiging voor commentaar is verzekerd.
Evenals een volgende druk voor zijn boek.

“We missen hier wel eens een nieuwsfeit”

door 1 Reactie

Vooropgesteld: ik vind dat volwassen radiopresentatoren niet aan Sinterklaas moeten doen op een kindermanier. Dus *niet* pepernoten rapen, niet een schoen zetten en zich al helemaal niet bezondigen aan rijmelarij.

Dit gezegd hebbend: elk jaar kijk ik uit naar gesprek van de presentator van het Radio 1 Journaal met Sinterklaas die dan nét ons land nadert.

Het gesprek heeft een vast begin.
Hoe het is met Sinterklaas, hoe het is met de boot, hoe het is met de kadootjes en dat onze hartjes vol verwachting kloppen. Maar Sinterklaas is op de radio gelukkig nog steeds Bram van der Vlugt die al snel de presentator-van-dienst in hoekjes duwt, plaagt en uitdaagt.
Waarbij het de presentator is die door zijn manier van reageren het gesprek kan maken of zielloos laten verpieteren.

Gisteren mocht “meneer Bert” (van Slooten) voor de 3e keer het gesprek doen. Met een heel geestig “ja, we missen wel eens een nieuwsfeit hier” wanneer Sinterklaas hem mbt ‘de roe’ corrigeert: “Dat doen we al 120 jaar niet meer.”
Op Sinterklaas’ vraag: “Hoeveel kinderen heeft u?” “Dat weet u toch wel! Dat zijn er vijf.”
Bij het afscheid na Sints “ik vond dit een buitengewoon aangenaam gesprek”: “Ja, dat kan ik ook zijn.”

Ik luister alle drie keren ‘meneer Bert’ terug (ja! Dat kan allemaal op de NOS-site) en wil checken of mijn herinnering aan ‘meneer Marcel’ klopt. Die herinnering is die van veel charme maar ook af en toe (charmante) onhandigheid. Zoals bij het suikerklontje voor het paard.
Helaas – zover gaat de NOS nu ook weer niet terug.

Het driften van het schip is onder controle

door Reageer

Helemaal naar Den Helder stuurt de NOS Joris van de Kerkhof (van wie wij weten dat hij in Den Bosch woont) om spannend verslag te doen van de Storm.
‘Even naar buiten’ (zonder jas) lokt hij iemand van de Kustwacht om vast te stellen: “de wind komt nauwelijks in de microfoon” zodat hij zelf maar aan een vlaggemast rammelt.

Viel het gisteren reuze mee met de problemen op het spoor, nu is er wellicht enig ongemak maar er zijn zelfs geen naar zee geblazen hondjes te melden dus echt dramatisch is het niet.
“Je kunt het nét een storm noemen,” oordeelt weerman Gerrit Hiemstra. “Het stuur goed vasthouden” raadt Heleen de Geest van de ANWB aan. Wat nooit kwaad kan.

De Kustwacht “volgt aandachtig” een Griekse koopvaardijer die “geen voortstuwing heeft” en “not under command is”. Het schip had zomaar op een olieplatform kunnen drijven (=ramp) maar dobbert er langs.

De Reddingsbrigade dan. Waar 1 boot vandaag voor APK naar de werf zou gaan, wat niet doorgaat. Niet omdat-ie paraat moet zijn maar omdat de werf hijsen met deze wind niet verantwoord vindt.
Het waait écht hard, verzekert Joris van de Kerkhof. Hoewel hij zelf “best wel stevig” is moet hij toch “met brede benen staan”. Zijn verbinding valt een paar keer kort weg. Als bewijs dat het echt afzien is natuurlijk.

Nog éven de Kustwacht. Want uiteraard willen we weten hoe het met de koopvaardijer is. Best goed eigenlijk. “Het driften van het schip is onder controle.” Een berger uit IJmuiden zal het straks naar de haven slepen.

Mooie verslaggeving over bijna niets. Wat deze Filiaalhouder altijd is toevertrouwd.
Volgende week Filialen met Marc-Robin Visscher.
Ook leuk. Maar ik zal Joris van de Kerkhof missen.

Een nieuwe uitdaging voor de Filiaalhouder

door 2 Reacties

“Jij hebt een nieuwe uitdaging gevonden, je zit in de trein.”
Lara Rense doet met haar aankondiging een poging het Filiaal een slinger richting spanning en sensatie te geven. Helaas moet Joris van de Kerkhof het doen met de harde werkelijkheid: hij zit inderdaad in de trein en het zóu moeten gaan over vertragingen en klagende reizigers maar hoewel hij zoekt met een lantaarntje vindt hij niet veel.

“Denkt u dat het allemaal goed gaat. Met de vertragingen,” vraagt hij aan een vrouw met koffie. Die ziet haar trein op het bord staan en nee, ze heeft de afgelopen week géén last gehad: “Ik werk in het dorp waar ik woon.” Nu gaat ze naar München. “Is het een mooie reis?” “Dat weet ik niet, dit is de 1e keer.”
Even vrees ik dat er he-le-maal niets gaat gebeuren in dit Filiaal. Maar de man van Rover met wie was afgesproken komt te laat omdat hij tien (!) minuten vertraging had. Een “meneer op een bankje, hij zit lekker te wachten” heeft wel ergernis, maar die betreft de *tram*.
Dan: gelukkig! Een man uit Bunnik heeft laatst 2 uur over de reis gedaan ipv 10 minuten. En als het vandaag echt slecht weer wordt, ziet hij het voor vanavond en morgenochtend maar somber in.

Om negen uur heeft Joris van de Kerkhof zich per auto verplaatst naar station Zeist waar een trein is uitgevallen. “Nu zitten de mensen te wachten en hebben *geen enkel idee* hoe het verder gaat. Maar ze kunnen een trein later nemen – die van drie over negen.”
Tenslotte nog een vrouw die moet om-treinen en nu meer moet betalen omdat ze niet voor negen uur heeft kunnen reizen maar in de file staan is ook niks (en daar spreekt ze filosofisch over).

Dit Filiaal was inderdaad een uitdaging: hoe van niets toch nog *iets* te maken.
Kwa inhoud hield het niet over. Maar voor vlijt krijgt Joris van de Kerkhof een tien.
En indien gewenst een zoen van de juffrouw.

Nog één ter ergernis

door Reageer

“Echte mannen staan niet in de file” leest Joris van de Kerkhof voor.
“Nou, dat ben ik dan niet” bromt Marcel Oosten.
JvdK: “Het is een vooroordeel, hè?”

Waarna het Filiaal over ‘het nieuwe werken’ wordt afgetrapt met die vreselijke radiospotjes (te vroeg naar huis, geen leasebak meer, geen strategieoverleg). JvdK: “Zullen we er ter ergernis nóg 1 doen?”
De Filiaalhouder vertelt over de collega in een ochtendrubriek die in zijn ochtendjas een radiorubriek maakt en die hij nu altijd zo voor zich ziet. Marcel Oosten: “Zal ik eens wat vertellen? Ik zit ook gewoon thuis, ik weet niet eens hoe Lara er uitziet.”

“Ik neem aan dat je de tweets van Telewerk Taskforce volgt…”  veronderstelt een man die van het nieuwe werken is.
“Iemand op twitter zegt…” gooit Lara Rense steeds in de uitzending zodat Joris van de Kerkhof (ook niet van de straat) aan een man vraagt: “Lekker aan het Facebooken?” Nee, luidt het serieuze antwoord: “Aan het LinkedInnen.”

En net wanneer ik denk: inderdaad, héél fijn lekker in je eigen huis zonder gezeur aan je kop op je eigen momenten je werk doen, blijken eenpitters en ook mensen die wel degelijk een kantoor hebben in een Swung House bij elkáár te gaan zitten.
Omdat ze wél aanspraak willen hebben. En inspiratie ontlenen aan opgehangen teksten als ‘ontdek elkaar’, ‘wie trouw is aan zichzelf, is vrij’, ‘wie gedachteloos is, komt op betere ideeën’.

“Loopt goed, hè? Ik zie niemand” zegt onze verslaggever die zich tot 3x toe aan een lamp stoot tegen de Swung House vrouw (“dynamiek ervaren”) maar…! in een stiltehok verderop zit een man te werken. Die moet dus gestoord en produceert allemaal getallen (JvdK: “u hebt heel veel cijfers in uw hoofd, hè?”) en dan zijn er nóg meer van die teksten en wordt snel een workshop aangekondigd en telt de Filiaalhouder af naar “we zitten nu op nul”.

Een erg leuk Filiaal met als mooiste tekst: “Poeh! Al dat positieve gepraat.”
Uit de mond van Joris van de Kerkhof zelf.