De Koude Kalkoen

Villa VPRO

Madonna en de stemming die erin zit

door Reageer

Sputterend komt Prem Radhakishun even voor vier uur de uitzending in.
Verontwaardigd is-ie. Dit keer over een gast die zóu komen maar die z’n nummer drie heeft gestuurd.
Remco van Lunteren (VVD) “vindt het publiek van Radio 1 onbelangrijk”. Hij “moet chillen met minister Schultz van Haegen” en heeft Eric Balemans (nr 3) gestuurd.
Nee, roept die door de haperende verbinding. Van Lunteren moet met de minister regelen dat er een tram komt van CS naar de Uithof.
Onzin, zegt Mariette Pennarts (GL): die tram *is* er al.
Prem: “U hoort het luisteraars, de stemming zit erin.”

Dat van die stemming klopt maar al snel wordt het welles-nietes en het bekende gezeur over files waarbij een de bus binnengelopen studente als jury mag beoordelen wie de beste spreker is.
Meest opmerkelijk: het meisje heet Madonna.
Ze zal begin jaren negentig zijn geboren.
Zou ze echt zijn genoemd naar de zangeres?

Prem

door Reageer

De Stemming van Nederland, een ad hoc combi van Prem Radhakishun en Tessel Blok verrast me al dagen aangenaam.
Prem gedraagt zich als zonnetje in huis, Tessel Blok lijkt zich op dit (praktische) niveau veel beter op haar plaats te voelen dan wanneer ze in Villa VPRO moet praten over moeilijke politieke en filosofische kwesties. Ook samen doen ze het leuk. Goed op elkaar ingespeeld.

Wat Prem -gelukkig- niet beperkt in zijn Prem-zijn.
Vanmiddag vertelt hij ons dat de PVV-lijsttrekker in Groningen, Van Kesteren, zóu komen.
Hij heeft echter afgezegd en liet via zijn woordvoerder weten dat hij niet komt omdat hij “wel wist waar het met Prem op zou uitdraaien”.
Prem, die volgens de PVV-ers, “van de VARA” was.

Prem: “Ik ben niet van de VARA maar van de NTR.
En u bent van de PVV, hè.
Niet van de feiten maar van de ongefundeerde meningen.”

Daarmee vergeleken was Marcel Oosten vanochtend met z’n lastig nog mild bezig.

Heeft Rob Trip terecht Radio 1 de rug toe gekeerd?

door 3 Reacties

“Ik mis mensen als Chris Kijne (radiomaker VPRO), interviewers die een boek hebben gelezen.”
Dat zegt Rob Trip in NRC Handelsblad als verklaring waarom hij na zijn ‘De Oorlog’ niet meer terug wou naar het Radio 1 Journaal. Hij voelt zich niet meer *thuis* op Radio 1. Vanwege de “andere klankkleur”. Veroorzaakt door mensen die geen boeken lezen.

Mijn eerste reactie is: ik snap ‘m.
Vanwege de *klankkleur*.
Prem. Sven Kockelmann (alleen zijn naam doet me al kokhalsen, got, wat vind ik dat een irritante zelfingenomen kwakende nitwit).
Tessel ‘VPROooooo’ Blok. Ook niet mijn favoriet.

Boeken
Maar nu die boeken.
Lezen ze wel of lezen ze niet?
Ik begin om zes uur omdat ik dan irl ook begin en ik heb eerlijk geen idee of Marcel Oosten leest maar ik weet wel zeker dat Lara Rense dat doet. En niet alleen detectives.
Sven? Niet van belang omdat die door de *klankkleur* wat mij betreft verder niet ter zake doet.
Prem? Ook heel erg *klankkleur* en 60% van de tijd giga irri maar soms ook niet en of de man léést? Zou zowel ja als nee kunnen zijn.
Felix Meurders? Die leest.
Jurgen van den Berg? Nou en óf die leest.
Prima programma maakt-ie ook. Hoezo *klankkleur*?
Als er 1 programma is dat 100% is verbeterd sinds hij het presenteert is het wel Lunch!

DIDD
Tijs van den Brink en Elsbeth Gruteke? Als die niet lezen mag je mij bij de voeten vastgepakt met m’n kop in een plomp met ijswater dompelen.
Villa VPRO? Ik neem aan dat ze lezen. Kwa *klankkleur* is het geen programma om voor te schamen.
Radio 1 Journaal om half vijf: Lucella Carasso en Tim Overdiek. Tuurlijk lezen die.
Mensen van het Oog lezen ook en wat daartussen zit hoor ik te onregelmatig om iets van te vinden. Kwa ‘lezen’ dan.

Conclusie
Wat Rob Trip zei over de boeken en waarop de interviewster niet doorvroeg is gelul.
Over de *klankkleur* wil ik deels met hem meegaan (die gruwelijke Sven, die irritante Prem).
Maar met R1J, DeGidsFM, Lunch! en DIDD heeft Radio 1 prachtprogramma’s. Terwijl Villa VPRO ook z’n momenten heeft.
Je moet dan toch wel erg arrogant zijn om met ‘de presentatoren lezen niet’ te motiveren waarom je nog niet dood wilt worden aangetroffen achter de microfoon van het Radio 1 Journaal.

Geen discotheek maken van het snijden in een lijk

door Reageer

“Een forensisch patholoog is iemand die in lijken snijdt om te kijken of er een misdaad is gepleegd.” Zo introduceert Pieter van der Wielen Frank van de Goot.
Die heeft de dood van de Congolese activist Floribert Chebeya Bahizire onderzocht en vastgesteld dat geruchten die de ronde deden (en dat waren er nogal wat) niet waar zijn. Maar daarover wil ik het niet hebben.

Wat me treft is de manier waarop Van de Goot klinisch zijn vak beschrijft. Over dat je nooit iets mag aannemen. Alles kan anders zijn dan het lijkt. En de perfecte misdaad? Ja, die bestaat. En nee, hij gaat die niet aan de luisteraars uitleggen.

“Gruwelijk” noemt de presentator zijn beroep. Dat gedoe met die lijken.
“Het doet me helemaal niks” zegt Van de Goot afgemeten. Maar wat is dan “de pret van dit beroep”. “Pret” en “leuk” vindt de patholoog miet de juiste woorden: “Maar als ik mijn werk niet leuk vond, deed ik het niet.”
PvdW: “Wát is er dan zo leuk aan.”
FvdG: “Het is heel erg breed. Geneeskunde en juristerij en chemie.” VdW haarklooft over het woord ‘geneeskunde’ waarna VdG: “Het is een vakgebied waarbij je elke week weer verbaasd wordt.”

Nu komt de ‘sfeer’. Tijdens het snijden – heeft de man dan een radio aan? Nee. “Het is en blijft een menselijk lichaam, ik wil er geen discotheek van maken.”
Dan de ziel. “U kijkt de dood in de ogen.” Mm. “Heeft dat iets rustigs.”
VdG: “Ik hoop het voor die mensen.”

Mooi gesprek. Interessante man. Intrigerend beroep.
En niet alleen vanwege CSI.

Als verslaggever deel uitmaken van de ‘event’

door 1 Reactie

Vandaag voor de tweede keer Govert van Brakel in het journalistenforum Het Journaille (althans: de tweede keer dat ik hem hoor maar ik hoor dit programma erg vaak, dus zeker 75% kans dat ik gelijk heb).

De eerste keer vertelde hij dat hij het een prettige ervaring had gevonden om vrijuit mee te praten. “Een verademing” meen ik dat hij zei.
Nu is de voormalige NOS-R1J/LdL-presentator in gezelschap van ooit-Meetlat Cisca Dresselhuys en Volkskrant-Jan Tromp.
Het gaat o.a. over de pers en de Schreeuw. Eerst maar weer even luisteren naar Marieke de Vries met haar “meervoudige misdadiger” die zomaar op de Dam kon zijn en ook nog een man met een koffer. Wat dacht commissaris Welten dáár aan te gaan doen? “Beter scannen? Detectiepoortjes?”
Dat was niet best, zijn de gasten het eens. Tromp: ze werd slachtoffer van het feit dat de media zelf deel gaan uitmaken van de event. Kennelijk voelde ze het zo.
Cisca Dresselhuys (nooit te beroerd een medevrouw af te katten) gaat het hardst tegen Marieke de Vries tekeer: “Enorm opgeklopt”. Jan Tromp houdt het erop dat de NOS-verslaggeefster achteraf ‘second thoughts’ zal hebben gekregen maar vreest dat dit getamtam en oe-oe-oe inherent is aan de huidige media waarbij het gaat om scoren en kijkcijfers.

Govert van Brakel hecht eraan oud-collega Marieke de Vries “een prettige, goede verslaggever” te noemen maar geeft toe dat ze Welten ook had kunnen vragen: “hoe moet het nu volgend jaar” zonder dat zelf in te vullen.
Waarna hij ons een fijn college geeft over hoe je als journalist verslag kunt doen.
Als sportverslaggever (ook dat was hij ooit) ga je mee met wat je ziet. “Wat een drama!” roep je dus uit. Als algemeen verslaggever houd je distantie en geeft zo zakelijk mogelijk weer.
En mocht je als presentator iets moeten berichten over iemand die dood is, dan ben je cool, calm, collected en je zet géén grafstem op. Het is immers niet jóuw familielid dat is overleden. Dit allemaal geadstrueerd met stemvoorbeelden.

Ik mis die man in het Radio 1 Journaal (en ook in Langs de Lijn).