De Koude Kalkoen

Jeanne

Ballen in de lucht en valsheid

door Reageer

Vrolijke hoempamuziek.
Een jongleur. Met vijf ballen in de lucht.
De PvdA voert campagne in Oosterhout.
Met, zegt de fractievoorzitter, “een publiekstrekker om ons te ondersteunen maar het gaat om ons verhaal. Ons contact met de mensen.”
En de rode rozen natuurlijk.

Joris van de Kerkhof vindt een kiezer die zijn hele leven PvdA heeft gestemd maar die nu aarzelt over de SP. Hij wil “kijken wat ze gedaan hebben met de buurthuizen”.
“Sterke wijken daar staan we echt voor” verzekert hem de fractievoorzitter.
“Die bouw je op met een activiteitencentrum met een bibliotheekvoorziening met sportvoorzieningen en zorgvoorzieningen…”
Bla-bla en babbel, denk ik, maar de zwevende kiezer lijkt overtuigd: “We moeten de kant uit dat we het sámen kunnen doen met respect voor elkaar.”

Wég van de hoempa naar elders in Oosterhout waar de man van Pro Oosterhout *gele* rozen uitdeelt.
Vijftien jaar was hij lid van de PvdA maar nu is hij “er helemaal klaar mee”. Zo klaar dat hij in december nog voor die partij raadslid werd en een maand later zich al afsplitste.
JvdK: “Wist u dat u zoveel válsheid in u had?”
Nou, válsheid… “het is de Kieswet die bepaalt dat ik dat mag”.

Daar is de fanfare weer.
Mét de lijsttrekker.
“Veel plezier, leuk hecht team, ontzettend veel plezier en lol maar ook ontzettend veel inhoud.”

We komen terug bij de ballen.
Terwijl de hoempa aanzwelt gooit de PvdA-voorman ballen in de lucht.
Een, twee, drie.
Maar, valt Joris van de Kerkhof op, de vierde heeft hij niet opgeworpen.
“Ik hou me vast aan de zekerheden die ik heb.”

Hij bedoelt het symbolisch positief.
Ik hóór het symbolisch anders.

Vrijwilligers verzorgen het centrum van Lichtenvoorde

door Reageer

Op de eerste dag dat iedereen buiten geniet van de zon duikt Joris van de Kerkhof in het zwembad van Lichtenvoorde.
Tijdens peuterzwemmen.
Dus veel hol zwembadgeluid en veel opgewekt “en dat is twééé” en andere teksten die ik niet kan verstaan zingende vrouwen die de kleintjes enthousiast moeten maken om met armpjes en beentjes te spartelen.

Het zwembad wordt gerund door vrijwilligers.
Het was of dát of het zwembad ging dicht.

“Behoorlijke uitdaging” zegt een man.
“Een gedwongen keuze waar we nu blij mee zijn” zegt een vrouw.
“Het centrum van Lichtenvoorde, iedereen kwam hier wel een keer” zegt de wethouder, die trots is.
Vertegenwoordiger van D66 doet zuur.
“Het had nooit zo mogen gebeuren” zegt die.
Wat het signaal lijkt voor een klein kind om hárd te gaan blèren.

Tientallen vrijwilligers, twee mensen met een vaste baan, mensen die er ruimte huren.
Zodat voor de peuterzwemles -door professionele krachten- wél moet worden betaald.
En ook de ‘Fifty Fit’.
Maar soms zijn de professionele krachten óók weer vrijwilliger.
Ingewikkeld is het wel.

Joris van de Kerkhof werpt nog een blik in de pool.
Tien moeders met tien peuters “en zo te zien vinden de moeders het in ieder geval leuk”.
Uitfaden met bemoedigend gezang door de vrolijke moeders.

Hij was weer fijn.

Vrouwendag

door Reageer

Het is vandaag Internationale Vrouwendag.

De TROS Nieuwsshow besteedt er al aandacht aan.
Een interessant gesprek met Renée Römkens over (seksueel) geweld tegen vrouwen.
Mieke van der Weij en Peter de Bie die dommig doen (zijn?): hoe kán het nou dat zoveel vrouwen slachtoffer zijn? Ze hebben hun grachtengordelburen eens nagelopen en: niemand!
Denken ze.
Renée Römkens is supergeduldig en superhelder en legt alles zo goed uit dat zelfs de ongelovige halzen van de TROS er niet omheen kunnen.

Nóg een ‘vrouwendag’-item: dat vrouwtjesvogels soms ook zingen.
Ok, dat is nou niet echt geweldig feministisch maar ‘best leuk’ en als Mieke er iets aan denkt te ontlenen, van mij mag ze.

In DIDD óók Vrouwendag.
Haantje Reinout Meijer gaat naar een vrouwenHUISHOUDbeurs in Leeuwarden en doet een ‘haha – ff lekker lachen’-voxpop.
Wat voor dag is het?
Vraagt hij de shoppende vrouwen.

Geen idee hebben ze.
7 maart, gokt er 1.
Maar dat was gisteren.
Van een ander is de schoonzus jarig.

“Niet aan gedacht” “zo ben ik niet” en “hihi” zijn de reacties wanneer Reinout Meijer het ‘internationale vrouwendag’ onthult.

“Stereotiep” concludeert presentatrice Margje Fikse.
“Maar misschien is het in andere landen wel belangrijk…”

Waarna Reinout Meijer nog wat flauwer wordt door te beginnen over “waarom hebben wij geen mannendag met een bierdrink moment”.
Kots kots kots.

Folders uit een bakfiets

door Reageer

“De Partij voor de Jeugd – is dat de jongerenpartij van de PvdA?”
Pijnlijke vergissing maakt deze vrouw.
Want de Partij voor de Jeugd is een nieuwe partij die in Haarlem zeven zetels in de gemeenteraad hoopt te te halen om dan goede dingen te doen voor inderdaad: de jeugd.

Joris van de Kerkhof is mee flyeren en ziet de lijsttrekker folders uit -ja!- een bakfiets halen en uitdelen aan de moeders die hun kinderen uit school komen halen.
“Er wonen hier veel jongeren en kinderen dus ik denk dat het wel een aanwinst is” vermoedt een moeder.

Dat is wat vaag dus neemt de verslaggever de speerpunten even door: veilige speelplekken, meer starterswoningen, betere aansluiting op de arbeidsmarkt, vrije studiekeuze, betere alcoholwet (nl: niet verbieden maar voorlichten), legaliseer cannabisteelt en de nachttrein.
Van Amsterdam naar Haarlem omdat als je in Amsterdam uitgaat je na 1 uur ‘s nachts niet meer met de trein naar huis kunt.

Zuipen, blowen en de hele nacht doorhalen.
Joris van de Kerkhof heeft me totaal op het verkeerde been (ik vermoed dat het hier gaat om een stel fuivende jonkies) wanneer hij de lijsttrekker, Rob Mollee, vraagt naar zijn leeftijd.
Zevenenvijftig is de man.
En hij wil heel graag in de gemeenteraad.

“Háááái!” mengt zich een kind in het gesprek.
JvdK: “Weet je waarom die meneer hier staat.”
Zorgvuldig lezend: “Partij.. voor.. de .. Jeugd.”
JvdK: “Wat moet de gemeenteraad voor jou regelen?”
“Dat er meer televisies komen hahaha!”
Nee, vóórlezen, stuurt Mollee het knaapje een andere kant op.
“Ja!” kraait de kleine. “Er moet veel gelezen worden en volg mijn advies hihihi.”
En: “Wij hebben hier op school een soort ding dat je kan zorgen voor arme kinderen.” Dat vindt hij ook wel een goed idee.
Om als ware hij Frans Weisglas af te sluiten met een vrolijk “en nog een goeie dag!”

Hoe van een betrekkelijk zouteloos onderwerp (de zoveelste plaatselijke partij met een kan-alle-kanten-op programma) toch nog iets verrassends te maken.
Laat dat maar over aan Joris van de Kerkhof, R1J’s eigen magneet voor praatgrage kindertjes.

Geen geitewollensokkentype

door Reageer

Theo Doreleijers opent vandaag een bibliotheek in Lienden.
Marcel Dekker mag naar hem toe en aangezien hij voordat hij iemand gaat interviewen zich altijd een beeld vormt van de gesprekspartner, doet hij dat bij Doreleijers (MD: “iemand die in de boekenbusiness zit”) ook.

“En toen dacht ik natuurlijk aan een geitewollensokkentype met een pijp en een glas whisky in zijn handen.”
‘Natuurlijk…’
Dat beeld klopt overigens niet.

Waarna ik me ook een beeld vorm van de verslaggever.
Geen idee hoe hij eruit ziet.
Maar als je zo denkt over iemand die iets heeft met boeken, vermoed ik dat boeken in het leven van Marcel Dekker geen prominente plaats innemen.