De Koude Kalkoen

Jeanne

Slurrrp!

door 2 Reacties

De lente begint pas echt wanneer de discussie over het rapen van de kievitseieren losbarst.
Gunnen we de Friezen hun pikante traditie of procederen we tot de hoogste instantie om dit achterlijke gebruik uit te roeien en onze bedreigde broedvogel te beschermen.

Vandaag gaat de discussie over: wie was de eerste vinder. Een Fries die z’n vondst meldde aan Marco Hoekstra van de Bond van Friese Vogelwachten die eerst half tien als tijd doorgaf want “mijn mobiele telefoon stond op wintertijd”. Opmerkelijk want volgens mij *is* het wintertijd. Maar de vinder zag het ei dus om half elf.
De echte eerste vinder was een Bunschoter die wél om half tien het ei ontwaarde maar geen mobieltje had zodat hij naar huis moest rennen om twintig minuten later de ontdekking aan Aad van Paassen van Landschapsbeheer Nederland te vertellen.

RTV Utrecht meldt, houdt Lucella Carasso hem in het Radio 1 Journaal voor, “dat het ei is opgegeten”. Er was twijfel over de versheid, zegt Van Paassen, toen hebben ze “de dooier bekeken” wat “betreurenswaardig” was.
“Maakt het wat uit wie het eerste ei heeft gevonden” gaat Lucella Carasso opgewekt verder. Nee hoor. Dus: “Bunschoten gefeliciteerd en Friesland misschien volgend jaar beter.”

Opgegeten? Ik beluister de reportage van RTV Utrecht. Slurrrrp doet een man.
“Niet uitzenden! Hier staan we niet achter!” roept iemand anders. Waarna een mede-eierzoeker omstandig uitlegt hoe smakelijk zo’n kievitseitje is. Op roggebrood.

Helaas: dierenmisbruikende gekken heb je nu eenmaal en zolang de Partij voor de Dieren niet aan de macht is blijft het roeien met machteloze riemen. Maar iets meer wat krijgen we nóu! had ik wel graag gehoord in de benadering door de presentator.

Grachtengordel

door Reageer

In Lunch! een discussie over literaire tijdschriften. Of ze zin en toekomst hebben. Ja zegt Merlijn de Boer van Tirade, mwah zegt Erik Noomen van uitgeverij Podium.
Hoewel het érg lang geleden is dat ik een literair tijdschrift in handen had, weet De Boer me al snel enthousiast te maken. Mooie verhalen, prachtige gedichten, boeiende essays staan er in.

Jamaar, wil presentator Jurgen van den Berg weten, hoeveel abonnees heeft Tirade. Niet zoveel zegt De Boer (duidelijk in het defensief). “Veel grachtengordel, hè” concludeert Van den Berg. De Boer: “Zal ongetwijfeld ook grachtengordel bij zijn… maar wat bedóelt u daar eigenlijk mee?” Ik vermoed dat de presentator (die ik inschat op niet-grachtengordel) het bedoelt als diskwalificatie maar het is Noomen die het met “dat zal altijd al zo geweest zijn” vertaalt naar: daar wonen nu eenmaal een hoop intellectuelen.

Volgt een boeiend gesprek over het belang van een literair tijdschrift voor jonge talenten, hoe de inhoud van zo’n blad te presenteren (snoef gerust op een stuk van Herman Koch) en wel of niet “ontoegankelijke hermetische poëzie” (Noomen) er in zetten. “Een goed tijdschrift met leesbare artikelen” wil De Boer maken waarop Noomen: “Dat wil Flair ook” en Lunch! heeft het Hollands Maandblad gebeld waar men zei: “we willen juist zo hoogdrempelig mogelijk zijn”.

Noomen aan het slot: “Er hoort ook een goeie website bij en een Facebook community.”
Jurgen van den Berg: “Je wil dus dat het niet alleen tot die grachtengordel beperkt blijft.”
En het is dat het verder zo’n gesprek op niveau was met een overvloed aan prikkelende stellingen en discussie, anders had ik nu iets kattigs gezegd over dat gezeur over die grachtengordel of een lijst gepubliceerd met leuke mensen die daar wonen.

Het Filiaal besteedt aandacht aan de zeur van de dag

door Reageer

Als er geen verkiezingen zijn stuurt de NOS de Filiaalhouder van het Radio 1 Journaal naar de haven of laat ‘m wat prutsen met de OV-chipkaart. “Ik begon hier vanochtend ook aan met het idee wat een stom onderwerp,” bekent Joris van de Kerkhof die dit idee klank bijzet met blèh whèh whèh whèh.

“Wat is uw zeur van de dag” vraagt hij (vriendelijk – niet bot) aan Sanne van Galen van Rover. Op de vraag van Lara Rense hoe gaat het met de studenten “De studenten die ik zie zijn allemaal wakker en van wie ik niet zie weet ik het niet maar zo gaat het denk ik ook met gewone mensen”. En: “lekker inhoudelijk” tegen een jongeman van de studentenvakbond die vertelt dat de rechtshulpverleners aan hun hulplijn klachten over nooit aangekomen kaarten doorsturen naar de dienst die er over gaat.

Maar het lot is de Filiaalhouder en daarmee ook ons gunstig gezind. Want de studentenvakbondknul die was opgetrommeld voor het gesprekje heeft in de trein zélf een probleem gehad. Zijn pico bello in orde zijnde chipkaart werd in de trein van Leiden naar Utrecht niet door het apparaat van de conducteur herkend. De kaart van een ándere student doet het wel in de bus maar niet in de trein en de NS-balie ziet bij hem wél 20 Euro maar geen ‘reisrecht’.
JvdK: “Het resultaat is dat je er een beetje *onzeker* van wordt.” Klopt.
JvdK: “Toch een fijn leven verder.”
Een fijn leven – zei-ie dat nou écht?? Hij zei het.
Wat een relatief flutonderwerp met een fijne Filiaalhouder kan dóen.

Wabe Roskam beantwoordt vragen

door Reageer

Om nu te zeggen dat de door de NOS gedumpte Australië-correspondent Wabe Roskam wild om zich heen slaat – nee. Maar hij laat het er niet bij zitten en neemt vandaag op zijn weblog nog wat vragen door die hij heeft gekregen.

“Verwacht je nog NOS reacties, n.a.v. wat je hebt gezegd en geschreven”, werd me ook gevraagd. Met alle genoegen, kan ik zeggen. Heb nog zat materiaal hier liggen wat ik dan zou kunnen gebruiken.”
(..)
“Zou je ooit in de toekomst teruggaan naar de NOS?” Nee, beslist niet. Wanneer iets voorbij is, is het wat mij betreft ook absoluut voorbij.
“Je sprak in eerdere berichten over GvdB, de Chef Buitenland. Waarom noemde je niet zijn volledige naam?” Sommige mensen hebben voor mij zo weinig waarde, dat een naam de moeite niet waard is.
“Hoe ben je bedankt door de NOS?” Niet dus. Interesseert me trouwens ook weinig. Waardering van luisteraars en collega’s spreekt me veel meer aan.
“Wat is je de laatste dagen het meest opgevallen?” Dat ik van een groot aantal mensen, waar ik jarenlang mee heb samengewerkt nu niets hoor. Bang dat hun eigen kop gaat rollen? Anderzijds ook veel prachtige berichten gehad van mensen die ik helemaal niet ken.”

Dat mag ik wel. Iemand die na aangedaan onrecht niet in een hoekje gaat zitten simmen maar de tegenstander de maat neemt. Of moet ik nu zeggen *vermeend* onrecht? Dat hem naar eigen zeggen is overkomen? Zou ik misschien doen als ik de afgelopen jaren niet vergelijkbare verhalen van NOS-correspondenten had gehoord – waaraan Wabe Roskam ook refereert.

Going public

door Reageer

De kalkoen is uit de kooi.
Ze heeft zich bekend gemaakt via Jeanne’s Weblog. En kreeg meteen een hoop bezoek.
Het bezoek keek en zag en ging weer weg.
Misschien komen sommige bezoekers terug, misschien ook niet.

De kalkoen is zich opeens érg bewust dat ze als kalkoen een nieuw sterretje aan een propvol firmament is dat nog moet bewijzen dat ze haar plekje aan die hemel verdient.

Vanavond zal ze daarin niet een volgende stap doen aangezien ze BNN’s kijk mij eens superkjoet zijn Willemijn Veenhoven zojuist al na amper een minuut heeft weggedrukt.

Wie weet doet de kalkoen morgen nog iets leuks met het Radio 1 Journaal.