De Koude Kalkoen

Jeanne

Onnederlandse staatsman in 27 meter archief

door Reageer

Blader. Doet Joris van de Kerkhof. En introduceert:
Een biografie over Joseph Luns, 5 cm dik nav 27 meter archief – een mooie man vindt de biograaf.

Zeker toen hij jong was een knappe man, zegt die biograaf. En charmant en aardig en bonhomie en grapjes. (geroezemoes, kopjes en glaasjes op de achtergrond).
Luns vindt zichzelf ook knap oud geluidsfragment Luns: lyceum-meisjesklas wou een foto van hem want hij (schaterlachende Luns) vonden ze “nog aantrekkelijker dan the Beatles”.
Piet de Jong is vanmiddag bij de presentatie en vertelt een anecdote.
Onnederlands?” Luns dus. Ja, zegt de biograaf.
Groot staatsman? Op het kinderachtige niet willen toegeven van zijn fout mbt Nieuw-Guinea ná. Op dat punt: “slechte verliezer”.
JvdK: “Ok, nog eentje dan: hij was lid van de NSB.” Het bekende ‘dat heeft mijn broer gedaan’-verhaal dat de biograaf ongeloofwaardig vindt.

In de archieven en niet in het boek kabinet-Den Uyl over Lockheed (1976) met geheime notulen van Luns dat prins Bernhard in 1960 is uitgenodigd door de Sjah voor een ‘semi-officieel bezoek’ – maar eigenlijk ging het om een meisje. Wat hem, waarschuwt dan De Jong, kwetsbaar kan maken voor chantage.
“Misschien,” sluit Joris van de Kerkhof af, “is er in het 27 meter archief nog meer te vinden – gaat uw gang, zoekt u vooral zelf.”
En anders: (blader) 702 blz. politieke biografie door Albert Kersten.

Mooi gedaan. Begin en slot dat het verhaal rond maakt. Teksten grotendeels sec ingesproken, antwoorden van Kersten met op de achtergrond het geroezemoes van de babbel en de kopjes en de glaasjes.
Klap-klap voor de verslaggever van deze luisteraar.

Christenen snappen het bijna

door Reageer

Je kunt het Herman en Jettie Boonstra niet verwijten dat ze de talkshows aflopen. Die willen aandacht voor hun lot.
Wel maakt dit het voor DIDD een extra uitdaging iets uit ze te krijgen dat (bv) Pauw & Witteman niet is gelukt.

Het programma zet sterk in op hoe zielig en gemeen het allemaal is: goedwillende pleegouders die Marokko worden uitgezet, wenende kinderen achterlatend. Hangen aan hun benen deden ze (”ga niet weg”), spullen uit de ingepakte koffer gooien ook (“ga niet weg”). Terwijl het echtpaar Boonstra nu óns mobiliseert. En Maxime Verhagen. Met wie ze vanochtend een kort gesprek hadden waarover ze (hè, wat jámmer nou) niks mogen vertellen.

Achtergrond: in Marokko waait een nieuwe fundamentalistische wind zodat een enkele rondslingerende kinderbijbel al wordt aangegrepen om christenen de toegang tot het land te ontzeggen. Hébben de Boonstra’s hun pleegkinderen geïndoctrineerd? Nee, zegt Herman Boonstra. Ze vertelden ze over Christus maar op school hoorden ze over de Koran. Mooi evenwicht dus.
Zoals ik zei: vertrouwd verhaal. Met als welkome nieuwe inbreng die van een gast (maar: wie? Ik vind veel van die mannenstemmen zo op elkaar lijken). De man vertelt dat hij zelf drie pleegkinderen heeft en 1 is een moslimjongetje. Diens vader heeft de imam geraadpleegd of dit wel kon en de imam zei ja. Want: zo krijgt hij tenminste nog *iets* van het geloof mee. En: “De christenen snappen het *bijna*. Je hebt eerst het Oude Testament en dan het Nieuwe Testament en dan Mohammed en die snapt het helemáál.”

Dat vind ik dus heel geestig, die combinatie van ‘goed gedaan, jochie’ en ‘de tien is alleen voor de juffrouw’.

Hoogtevrees op 112 meter hoogte

door Reageer

Zet een verslaggever met hoogtevrees op de Euromast en dat wordt leuk, zal iemand bij de NOS hebben gedacht. Maak van die verslaggever Marc-Robin Visscher en het wordt lachen.
Het Filiaal gaat erover dat de Euromast morgen 50 jaar bestaat. En dat, vertelt de Filiaalhouder, “wordt gevierd met een boek, een postzegel en mijn aanwezigheid op 112 meter.” Marc-Robin (“ik voel het nu al in mijn buik”) Visscher krijgt veel steun vanuit de studio (Lara Rense: “Gaat het nog een beetje, jongen”) en zijn gasten adviseren hem de rand van het Panoramaterras te mijden. Wanneer hij toch een keer naar beneden kijkt en daar de Benelux-tunnel ziet, bellen en twitteren luisteraars: fout! Het is de Maastunnel.

Was de ‘hoogtevrees’-aanpak leuk? En: was hij effectief?
Ja, hij was leuk. Marc-Robin Visscher is een meester in de o jee-kijk mij-benadering. Was hij ook effectief? Verrassend genoeg wél. Het gejammer over hoe eng het allemaal was (de mast bewóóg) was de rode draad maar parallel voerde de Filiaalhouder óók leuke gesprekjes.
Zó leuke, interessante, goed geleide gesprekjes dat ik steeds meer ging twijfelen aan die hoogtevrees. Best mogelijk dat Marc-Robin Visscher hoogtes niet zo leuk vindt -ik ook niet- maar hoogtevrees?
Mm. Misschien beter niet te diep over nadenken en gewoon tot me nemen als ‘onderhoudende radio’, dit Filiaal.

Zou Garra Rufa wel gelukkig zijn?

door 2 Reacties

De Garra Rufa wordt al een tijdje in Nederland ingezet ter ‘vispedicure’ maar pas nu heeft Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren er vragen over gesteld. Waar mag je dieren voor gebruiken, vraagt ze zich af. En: een vis die gewend is aan baantjes trekken tussen koraal kan toch geen lol beleven aan in een steriele badkuip knagen aan mensenvoeten.

Verslaggever Niels de Jager trekt schoenen en sokken uit en doopt de voeten in zo’n bad. Hij ziet wel 100 “krioelende visjes van 5 cm lang”. Ze schieten op zijn voeten af – knabbel, knaag. “Je ziet de oogjes en de mond en de tandjes op en neer gaan om je huidschilfers op te eten.” De verslaggever ervaart kriebel en jeuk en vindt het maar niks.

Er zijn drie Nederlandse bedrijven die de ‘doktersvisjes’ inzetten. Vinden ze léuk, probeert de eigenaar van zo’n bedrijf ons wijs te maken. Want anders zitten ze in beken in Turkije te wachten tot er een mens doorheen loopt om zo aan hun voedsel te komen.

Dat lijkt me echt flauwekul zodat ik eens ga googlen op de Garra Rufa. En wat nu écht tragisch is: zowel in Nederland als elders in de wereld komt die vrijwel alleen voor als ‘doktersvisje’ met bijbehorende foto’s van voeten in zo’n teiltje met mini-vis.
Wie hij/zij écht is, waar de vis thuis hoort, wat-ie leuk vindt en wat niet – mogelijk staat het ergens op het net maar het is érg lastig te vinden.

De vrije zwanendriftende jongen vs de dierenbeschermers

door Reageer

“Wat doet u met die zwanen?”
Presentator Lucella Carasso vraagt het Piet Oostveen op wie veel dierenvrienden boos zijn en die van minister Verburg (who else) een ontheffing heeft gekregen voor zwanendriften.
Hij levert, vertelt hij, wekelijks zo’n 60 zwanen als siervogel aan het buitenland. En hij heeft al jaren geen zwaan meer geslacht. Iedereen mag zijn boeken zien!
Maar, vraagt Lucella Carasso nog eens, wat dóet hij dan? Hij knipt een stukje vleugel af. “Ja, ánders zouden ze wegvliegen!” En dat mag niet (wegvliegen) “want dan laat ik mijn tamme beesten verwilderen”. Dat knippen gebeurt, zegt hij, met een nagelschaartje en nee, de zwanen worden niet verdoofd maar ze mérken het niet eens, het doet helemaal geen pijn.

Wethouder Dorenda Gerts van Waddinxveen maakt bezwaar. “Redelijk wreed” (tov de dieren) vindt ze. Gepakt met een haak en dan knippen. Veroorzaakt ook veel onrust onder burgers.
Op de achtergrond een briesende Oostveen. Lucella Carasso: “Wacht even, ik heb u ook laten uitpraten” en dan “ik zet u even dicht”. Weldadige stilte.
“Er is een ontheffing van de minister” vervolgt de presentator tot de wethouder. Klopt en die zou, vindt Gerts, niet moeten worden verlengd. Maar bovendien staat in die ontheffing dat toestemming is vereist van de gemeente en die krijgt hij dus niet van Waddinxveen.

“Ze (600 zwanen) zijn mijn eigendom, het zijn mijn gewaarmerkte zwanen!” krijgt Oostveen als slotwoord. En “als de burgemeester laat zien dat-ie een vent is, moet-ie even naar me toekomen. Want ik heb nog nooit een man met glimmende schoentjes en een wit overhemd gezien die een vént is.”
LC: “Mevrouw Gerts – bent u bereid?” Ja – dat is de wethouder.

Ik vond het een amusant gesprek.
Alleen weet ik nu nog steeds niet hoe die man eigenaar kan zijn van al die zwanen en hoe het in vredesnaam mogelijk is dat Gerda Verburg hem een ontheffing heeft gegeven terwijl zwanendriften al sinds april 2008 bij wet is verboden. En: hoeveel zwanen zijn er eigenlijk in Nederland.
Maw: the picture please en niet alleen het spannende confict.