De Koude Kalkoen

Jeanne

Dieren omdat het zomer is

door Reageer

Er zijn verslaggevers en presentatoren bij wie ik verwachtingsvol opveer: dit wordt vast leuk!
Anderen heb ik minder hoog. Die presentatoren mijd ik als het even kan (de radio hóeft niet aan) en wanneer ik uitkijk naar een bepaalde reportage en zo’n verslaggever ‘doet’ ‘m dan leg ik direct de balpen neer, wetend: dit wordt niets.
Vergissen is uiteraard mogelijk. Toppers kunnen floppen. En wie ik niet-zo-goed vind, kan me verrassen.

Trudy van Rijswijk is iemand met wie ik weinig heb.
Kan ze niet helpen. Haar stijl is me te zijïg. Anderen vinden haar mogelijk charmant, ik neig tot ‘pjoek’.
Weg dus met pen en papier wanneer wordt aangekondigd dat Trudy van Rijswijk het onderwerp ‘vozen in Amersfoort’ toebedeeld heeft gekregen. De vozers zijn Indische neushoorns en ik ken het verhaal al uit de korte berichten en ben zeer verbaasd wanneer de verslaggeefster een heerlijk sfeerverhaal maakt. Over rondjes hollen en hollen en hollen en béng tegen het gaas en kijk eens, een deuk in een boom.

Dan in het mediaoverzicht, gemaakt door Trudy Vendrig, een zilvermeeuw die in juni door 1 of andere gek oranje is geverfd maar met wie het steeds beter gaat in een Zeeuwse opvang. In november (wanneer het koppie door rui ook verfvrij is) mag ze de vrijheid tegemoet.
Eind goed al goed en zoals Lucella Carasso al zei: zomertijd (komkommertijd) dus kom maar op met die diertjes in het Radio 1 Journaal.

Hier een foto van de meeuw met het verhaal waarom dat verven geen leuke grap is maar dierenmishandeling.
Het slot van de vrijpartij van de neushoorns is door de NOS gefilmd.
Eerlijk gezegd lijkt het voorspel me, afgaand op de reportage van Trudy van Rijswijk, een stuk spannender.

Door doorwas duurdere patat

door Reageer

De patat wordt duurder.
Het staat in de Telegraaf, Marcel Oosten en Lara Rense maken er 2x melding van in het krantenoverzicht en na negen uur gaan ze ook maar eens bellen.

Aan René van Diepen van de Nederlandse aardappeltelers de schone taak uit te leggen wat er aan de hand is. Hij begint simpel. Weten we nog die mooie winter met de sneeuwballen en het schaatsen? Door die winter konden aardappels later gepoot. Toen werd het heet en droog en nu kan er regen komen en dan ontstaat: doorwas. Dat is niet goed voor de aardappel zodat ze streng selecteren waardoor het aanbod minder wordt (= prijs omhoog).
“Kan er aardappelschaarste ontstaan?” Marcel Oosten klinkt bezorgd. Of worden de aardappels alleen duurder. Dat laatste.
“Dus geen schaarste?” Ook Lara Rense wil het zeker weten.
Nee, stelt Van Diepen gerust: er zullen minder aardappels zijn, maar wel genóeg.

“Zijn ze minder lékker?” (weer Marcel Oosten)
Nee, belooft Van Diepen, de kwaliteit is “perfect want we halen de niet-goeie eruit”.
MO: “Kan het nog goed komen?”
Minder aanbod staat vast. En verder “is doorwas rasgevoelig en regiogebonden”.
“Ik krijg van dit gesprek wel trek in een frietje” sluit Lara Rense vrolijk af.
Ik eigenlijk ook wel.
Maar voor wie nog even rustig wil nalezen wat doorwas nu eigenlijk is, zocht ik het op.
Makkelijk leesvoer is het niet.

Het maken van slagen

door Reageer

Het Radio 1 Journaal kondigt een gesprek aan met commandant der strijdkrachten Peter van Uhm. Wikileaks, denk ik. Duimschroeven. Onderste steen boven.

Olof van Joolen doet kalm aan.
Hij laat Van Uhm vertellen over de “enorme slag” die in Uruzgan is gemaakt. “Voor het bestuur en de bevolking.” Concreet? Eerst waren er in het gebied 160 Afghaanse militairen “van bedenkelijk allooi” en nu zijn het er 3000. Van goed allooi.
Verder is er vooruitgang “op ieder gebied”: geneeskundig, scholing, irrigatie, landbouw. Ook is geprobeerd bestuurders beter op te leiden “maar daar moeten nog veel slagen gemaakt”.

Veiligheid? Er wonen nu meer mensen rond Tarin Kowt.
Frustrerend om weg te gaan? Nee, “er is politieke keuze gemaakt” en bovendien: “de internationale gemeenschap zet de lijn door”.
Wat heeft Defensie geleerd van de missie, is het leger toe aan een periode met rust.

Dat was het. Nou, zeg.
“Het gesprek was opgenomen vóór Wikileaks” zegt Marcel Oosten bij de afkondiging.
Dat verklaart iets. Maar dat had hij dan beter vantevoren kunnen zeggen. En misschien was het feitelijk niet mogelijk, maar was óverdoen van het gesprek anders geen optie geweest?
Ipv nu door de presentator te laten toevoegen wat het standpunt van het ministerie is over Wikileaks (dat Nederland geen blaam treft).

Vervallen rust in Noordwijkerhout

door Reageer

“Joris – je viel even weg…”
Lucella Carasso tegen Joris van de Kerkhof die nu de Tour voorbij is ook voor de avonduitzending een stukje RadioRoute mag maken.
“Ach ja…” zegt die filosofisch. Waarbij ik me iets kan voorstellen want ‘wegvallen’ gebeurt tegenwoordig in elke uitzending van het Radio 1 Journaal wel een paar keer.
Dan somt hij op wat er in Noordwijkerhout speelt en te doen is zoals zaterdag en ‘grote clowntjes-dag’.
Lucella Carasso (goedkeurend): “Nou, je hebt je duidelijk verdiept in Noordwijkerhout.”

Dat heeft de RadioRouter inderdaad dus rept hij van “kleine huisjes, poging om toeristen te trekken” in de reportage die later volgt maar dan: “O-o-o-o-o … als je een beetje dóórrijdt…”
Joris van de Kerkhof blijkt Piet Noordhuizen in zijn auto te hebben geladen. Ze gaan naar wat ooit de gekkenhuizen van Noordwijkerhout waren (en toen ‘psychiatrische ziekenhuizen’ werden en nu alweer 15-20 jaar gesloten).
Noordhuizen, die er duidelijk steeds meer schik in krijgt, beschrijft de situatie nu (jeugd, bierflikjes) en tóen. Het ‘pesthuis’, de schilderswinkel. Het Beatrix-paviljoen voor mensen met tbc: altijd de ramen open maar met tralies voor de ramen. De Engelse tuin, bijgehouden door de patiënten onder leiding van een broeder met zijn ‘kruiwagenploeg’.
Het terrein is nu verwilderd. Collega’s van vroeger die nog wel eens komen kijken staan, vertelt Noordhuizen, “met tranen in de ogen”.

Joris van de Kerkhof sluit af met “het geluid dat je naar buiten gaat en dat je een auto voorbij laat rijden en dan dat (RR-)tjoentje en dan de rust van Noordwijkerhout”.
We horen hárd zingende vogels.
JvdK: “Noordwijkerhout. De een beetje *vervallen* rust wel.”

Ah – mooi!
Ik weet weer waarom ik zo van de RadioRoute houd.

Argwaan en porrelen

door Reageer

Zitten er toeristen in het huisje achterin de tuin van Thea ter Heide in Noordwijkerhout? Nee. Nooit gezeten ook.
“Vervelend, hè, die cliché’s” doet Joris van de Kerkhof begrijpend. Het komt, zegt de vrouw, omdat er “groot verschil” is tussen Noordwijk en Noordwijker*hout* en niet alleen de afstand tot het strand.
“Allemaal eigenheimers?” “Argwaan?” De RadioRouter leidt het af uit de manier waarop hij is ontvangen. Eerst vroeg bij binnenkomst de man van Thea ter Heide hoe hij precies heette en waar hij ook weer voor kwam en toen deed zij dat ook nog eens. Maar Joris ziet dat, zegt ze, verkeerd. Noordwijkerhouters zijn juist “behoorlijk tolerant”.
Thea ter Heide werkt al 25 jaar voor het Noordhollands Weekblad, zegt Joris van de Kerkhof. “Noordwijkerhouts” corrigeert zij. JvdK: “Wij Brabanders slikken altijd wat woorden in.” TtH: “Nee.” JvdK: “Is écht waar, dat doen we wél.”

Volgende Noordwijkerhouter bij wie de RadioRoute op bezoek gaat is Piet Noordhuizen. Van de plaatselijke EHBO. Al 40 jaar geeft hij er les en hij is voorzitter van de vereniging.
Samen klimmen ze de trap op (opmerkelijk! Deze RadioRouter gaat *niet* hijgen!) en Noordhuizen vertelt over het afbranden van de Porrelhoek (waar de EHBO-vereniging zat) en dat vrijwel alle tastbare herinneringen zijn vernietigd. Zeventig jaar archief, alle foto’s en ook het oefenmanteriaal: “Anne is bij de brand omgekomen.” Oefenpop Anne.

Porrelhoek, grappig woord – wat betekent het? Iets als ‘rommelen’, bezig zijn.
JvdK: “Gaat u vandaag nog een beetje porrelen?”
Noordhuizen, verder zo serieus, lacht nu toch een beetje. “Nee, ik heb werk zat.”

Wat een leuke RadioRoute. Leuke onderwerpen, leuke mensen, leuke RadioRouter.