De Koude Kalkoen

Jeanne

Wegduwen microfoon levert mooie radio op

door Reageer

De eerste (en wat we toen nog niet wisten: enige) Fanlog Award voor Mooiste Radio van het Radio 1 Journaal ging begin dit jaar naar Joris van de Kerkhof voor zijn serie over het dikke jongetje Vincent Boterman. Nee, niet ‘dik’: lijdend aan obesitas.

Joris van de Kerkhof blijft Vincent volgen. Deze week reeks drie. De eerste afleveringen vind ik wat vlak. Vincent is opgewekt, alles gaat goed en wordt nog beter en wat er niet goed wás (hij werd gepest hoewel hij dat destijds ontkende) is verholpen met plaatsing in een andere klas.

De jongen (bijna 14) wil volgens het weblog op de NOS-site openhartig over van alles praten maar dat hoor ik in de uitzending veel minder terug dan een jaar geleden. Misschien slaat het puberschap toe? Niet dat hij niets persoonlijks zegt. Maar het klinkt minder onbevangen. Het zijn dit keer de weblogs die het echte verhaal vertellen.

Tot vandaag. Vincent gaat na drie maanden op terugkomdag naar Heideheuvel waar hij toen we hem ontmoetten drie dagen in de week werd behandeld. Alles gaat prima, horen we. Hij houdt zich aan de eetregels, hij sport veel, hij weerstaat verleidingen. Dan wordt hij gewogen en blijkt hij niet alleen niet te zijn afgevallen, hij is zelfs wat zwaarder geworden. Vier ons. Maar toch.

Voor het eerst duwt Vincent de microfoon weg en wil hij niet praten. Maar, stoere knul dat hij is, spreekt hij later nog wel de begintekstjes voor de uitzending in. Was immers afgesproken. En in oktober mag Joris van de Kerkhof ook weer terugkomen. Omdat dat óók was afgesproken. Dat hij hem zou mogen blijven volgen.

Wat een mooi slot van deze reeks. Een slot dat de eerdere afleveringen die ik wat vlak vond opeens meer diepte en lading geeft.

Slecht met namen

door Reageer

Jeroen de Jager vertelt opnieuw over de rozenreportage die dadelijk van hem zal worden uitgezonden maar eerst gaat hij op bezoek bij de lokale omroep, Omroep Venlo, die al 3x is uitgeroepen tot de beste lokale omroep van het land.

“Waar hebben jullie dat aan te danken, Mark Stikkelbroeck” zegt de RadioRouter tegen de hoofdredacteur.
“Zeg maar Ruud,” corrigeert die.
“Ach, ik ben zo slecht in namen…” doet Jeroen de Jager.
“Ja, dat zei je al,” bevestigt Ruud Stikkelbroeck.

Lastig lijkt me dat voor een verslaggever *slecht met namen zijn*.
Daar sta je straks tegenover minister president Rutte. “Sorry, ik ben uw naam even kwijt maar wat vindt u van…”
Of zou Jeroen de Jager de naam dan wél vantevoren in zijn geheugen prenten of desnoods op een spiekbriefje schrijven.

Sjonge, sjonge over de RadioRouter in Venlo

door Reageer

We zijn bijna klaar met Jeroen de Jager als RadioRouter.
Hij klinkt steeds enthousiaster en mn zijn ‘wat ik nú weer heb meegemaakt’-gesprekjes met de presentatoren zijn erg leuk.

Nu, vertelt hij Lucella Carasso, is hij in Venlo. Waar hij 47 jaar geleden is geboren. Wat, vertelt hij voor wie dat nog niet was opgevallen, “niet aan me is te horen”. Maar hij was drieëneenhalf toen hij er wegging en o , wat is Venlo toch een lelijke stad.
Waar hij is geboren? Prinsessesingel 29.
LC: “En, heb je aangebeld?” De RadioRouter belde aan en werd toegelaten op nr. 25. Met dezelfde plattegrond. Er wordt veel gebouwd in Venlo. “Om er nog iets van te maken.”
Lucella: “Sjonge, sjonge!”

Jeroen de Jager heeft iets gemaakt over een Rozenfestival, vertelt hij. 50.000 mensen, “alles versierd met rozen, woningen, de kerk van binnen”. De kerk van binnen? Denk: Pastoor Paul en hoe het die is vergaan. Dat horen we “straks, o nee morgen”.
Wat de RadioRouter óók nog deed: Herman van Ham (80) bezoeken. Topkok (geweest). Iets (veel) met asperges: “Prins Bernhard kwam er wel eens incognito, met koningin Juliana. Dan belde hij de burgemeester en dan kwamen ze de auto bij de snelweg ophalen met politie-escorte en moesten er eerst bomhonden door het restaurant.”
JdJ: “Mooie man, mooi portret is het geworden.”
LC: “We gaan het straks van je horen.”

En dan horen we het en het *is* mooi. Alleen heeft Jeroen de Jager de sjeuïge stukjes al prijs gegeven in dit voorgesprek.
Enerzijds bevalt hij me steeds beter als opgewekt rondreizende verslaggever die leuke dingen tegenkomt. Anderzijds weet hij op de 1 of andere manier veel van de eigen produkten zeer onbeholpen om zeep te helpen.

Niets te verbergen

door Reageer

Vanochtend in Dit is De Dag: privacywaakhond Jacob Kohnstamm.

O.a. over de camera’s die bij Rotterdam en Zwolle hingen en alle automobilisten die voorbij kwamen fotografeerden en opsloegen in een politieregister. Terwijl ze niets gedaan hadden. Hier heeft het College Bescherming Persoonsgegevens een stokje voor gestoken.

“Ja maar,” protesteert presentator Jeroen Snel. “So what. Wat kan het mij schelen dat ze weten dat ik bij Zwolle rijd.”
Kohnstamm: “Iedereen die tegen mij zegt ik heb niets te verbergen die kijk ik meewarig aan en denk: wat een bloedsaai leven moet u hebben dat u niks te verbergen hebt.”

Waarvan de presentator niet terug heeft.

Wat je ontdekt als je door het land rijdt

door Reageer

De RadioRoute is in Valkenswaard en wat er speelt? “Dat is niet mis, hoor!” verzekert Jeroen de Jager presentator Marcel Oosten.
Ondernemers die boos zijn dat de gemeente het marktplein tot voetgangersgebied heeft gemaakt, het EK poolbiljart voor de jeugd en de RadioRouter hád een reportage willen maken over mensen die stilte zoeken bij de monniken in de Achelse Kluis maar die monniken willen het graag stil hóuden.
Maar onderweg zag Jeroen de Jager opeens “de stallen van Tops” liggen waar dit weekend duizenden mensen komen (en: toppaarden). Vorig jaar was Beatrix er nog incognito en ook sheiks. Ook nog: een kerkhof waar ruzie is over of álle ontwerpen grafmonumenten mogen worden geplaatst.
Marcel Oosten: “Wat je zo ontdekt als je door het land rijdt.”

In de ochtenduitzending: het marktplein (ok-onderwerp) en poolbiljarten waarvoor Jeroen de Jager warm loopt omdat hij het vroeger zélf veel heeft gespeeld “in het café”. Leuke reportage. Het is “de grootste indoorsport ter wereld”, zegt een knul (18).
JdJ: “Hoe weet je dat?”
Knul: “Staat op internet.”

Om half negen het kerkhof, waarop ik me als liefhebster van begraafplaatsen, erg heb verheugd.
De RadioRouter ziet “vooral konijntjes” en 1 graf uit 2009 en: Rinus Michels ligt er begraven. De gemeente blijkt het kerkhof weer in gebruik te willen gaan nemen, maar, zegt Peter van Steensel van Valkenswaard Lokaal, “alleen voor de elite”.
“Het is er prachtig” stelt Jeroen de Jager vast. Met “veel bemoste zerken en grafplaten en er is zelfs een Middeleeuws gedeelte uit 1700-zoveel, is dat Middeleeuws? Nou, op het randje”.
Wie zou er *niet* begraven willen liggen, maar als dat teveel kost wordt, gaat het leiden tot (Van Steensel:) “elitair begraven”.
JdJ: “Ik snap dat eigenlijk wel.” Wat? Schrikt zijn gesprekspartner. “Ik ben het er wel mee eens,” verduidelijkt de verslaggever. Dat elitair-begraven niet moet, bedoelt hij.

En die ontwerpen? Ik dacht dat dát het onderwerp was. Het speelt óók, lees ik in het Eindhovens Dagblad. Maar dit was ook interessant.
Volgens mij krijgt deze RadioRouter eindelijk de smaak van het RadioRouten te pakken.
Nu maar hopen dat de avonduitzending niet volledig in het teken van Lubbers staat en hij daar nog wat leuks/interessants in kwijt kan.

Dat kerkhof is trouwens écht prachtig.
Kijk maar eens op www.DoodStill.nl