Mannen die huiselijk geweld plegen, maken zich in meer dan de helft van de gevallen ook schuldig aan dierenmishandeling.
In ‘gewone’ gezinnen wordt slechts (…) in 4% een dier gemaltraiteerd.
Het is recent onderzocht en een vrouwenstem vertelt: ze hadden slangen en een hamster en een schildpad. De man wou eerst haar of haar dochter slaan “maar toen dook hij in het aquarium en pakte de schildpad”.
Schildpad van drie hoog naar beneden gegooid en: dood.
In 33% van de gevallen gebruikt de man een huisdier als chantage: als je nu niet uit de badkamer komt, ik sta op de gang met de kat en een mes.
Veel vrouwen stellen de vlucht uit (van 3 weken tot 10 jaar) omdat ze hun dier niet willen achterlaten en ik denk dat Yvonne Matser van Kadera in de ogen van de presentatoren ongeloof ziet want ze vraagt: “Hebben jullie een huisdier?”
“Cavia” zegt Tijs en “kat” zegt Elsbeth.
“Waarom neem je de hond dan niet mee” vraagt Tijs van den Brink maar dat is niet zo makkelijk want Blijf van m’n Lijf accepteert geen huisdieren. Bovendien zijn de dieren vaak getraumatiseerd zodat je ze niet makkelijk plaatst in een gastgezin.
Hebben dierenartsen niets door? vraagt Elsbeth Grüteke nog (nee). En: wat kan de dierenpolitie? Als die góed functioneert: véél.
Ik moet opeens denken aan de vrouw in Alkmaar die bijna een jaar geleden de straat oprende toen haar vriend hun Maltezer Leeuwtje met de stofzuigerslang doodsloeg. Omdat het beest nadat het stel idioot laat was thuisgekomen z’n behoefte op het tapijt had gedaan.
Hoe kón ze, dacht ik toen.
Ik zou me liever zélf laten dood slaan dan toelaten dat mijn dier werd mishandeld.
Maar misschien is het leven met een geweldpleger niet zo simpel.