Superman – altijd leuk.
Ook vandaag. Vrouw koopt in 2009 een huis en de huur voor de aangrenzende 100 vierkante meter van de gemeente was sinds de jaren tachtig 50 gulden en nu krijgt ze opeens een rekening voor 2300 Euro.
Vrouw belt dús Superman die de wethouder van die gemeente vooral stevig aan de tand voelt over dat de gemeente al die jaren de huur zo laag heeft gehouden: “gemeenschapsgeld” heeft de wethouder
persoonlijk (krijgen we de indruk) over de balk gegooid.
Wethouder hult zich in boetekleed en belooft dat ze het gaat oplossen met de klagende mevrouw.
“Ze zijn er buiten de media uitgekomen. Probleem opgelost dus,” kondigt Deborah Blekkenhorst af.
O? Fijn. Maar hóe dan?
Moeten wij als luisteraars (enquiring minds want to know)alles weten? Nee.
Maar Superman vertelt anders wél hoe iets is afgelopen: kapotte printer vervangen, ten onrechte geïnd bedrag teruggestort etc.
Op deze manier mogen we wel meevoelen met de verontwaardiging en ‘net goed’ denken bij het op haar kop geven van de wethouder en dan is het: ga jij maar een mooie tekening maken.
Onbevredigend.