Zonnetje in radioland is Joris van de Kerkhof vanochtend.
Hij gaat riet snijden in Overijssel. Omdat de rietsnijders subsidie aanvragen. Een mooie aanleiding voor een aubade aan de natuur die de Filiaalhouder zó betovert dat hij om kwart over zes de *maan* ziet opkomen.
“Ik geniet er zo van dat ik ga stotteren” zucht Joris van de Kerkhof na een hakkelend niet te volgen half zinnetje. Tegen de snijder: “Geniet u er net zo van als ik?” Dan: “Nog even genieten in stilte.” En: “Prachtig vak hebt u, hè?” De man kan het alleen maar beamen. Een prachtig vak, en bovendien goed voor de natuur (vogels en planten).
Fikkie stoken mag de snijder ook (JvdK: “héérlijk”) en “het is zó ontzettend mooi, Marcel, ik heb wel vragen gesteld, maar ik denk: het zal allemaal wel”.
Kan de Filiaalhouder zélf iets doen? Bosjes afgesneden riet bij elkaar zetten moet wel lukken: “Vorige week had ik een schoolklas, die kon het ook dus u kunt het ook wel.” Een poging tot andere hulp (het aantrekken van de motor) leidt tot niets. Maar, wordt ons verzekerd, het op stapeltjes leggen van het riet is appeltje-eitje. Al doen de presentatoren in de studio (Marcel Oosten: “dat zal ze berouwen”) of de natuurminnende verslaggever nog geen strotje bij een takje kan leggen.
“Je hóeft niet na te denken (bij het riet snijden) maar het kán wel” lokt hij de snijder uit. Klopt, zegt die. Er kunnen “allerlei gedachten ontspruiten aan je gemoed” dus (JvdK): “Mag ik even mee in uw hoofd?” Helaas zijn de enige spruitende gedachten nu die over geld maar “ik heb zo genoten van alles” en “ik vind het prachtig” blijft de Filiaalhouder herhalen zodat hij wordt genood: “Kom gerust een keer wéér, hè?”
“Het wordt een Mooie Dag” heeft Joris van de Kerkhof ons vanochtend 2x beloofd in de traditie van ooit-Radio1Journaal-anchor Rob Trip. Of het een Mooie Dag wórdt weet ik niet.
Maar de dag is in elk geval mooi begónnen.